ѕвонец (имн.) - обесен (прид.)

По некое време затропаа чекори по калдрмисаниот двор и дојдоа до вратата; се крена жапката што ја држеше вратата затворена однатре и таа се подотвори, подзина како уста, притоа и ѕвонецот обесен над неа штракна чудно, непријатно.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)