ѕид (имн.) - бел (прид.)

Имам и јас свое море – со ѕидови бели од сол и замор зад нас, со рамномерниот здив на водата и ноќта што ги одвлечува сите минати и идни напрегнати утра, кон далечната шир, во неповрат.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)