Со треска почна да го моделира, да го ваја, да го гали со дланките, да го милува со јаболкцата на прстите. Да му ухнува живот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Јас се замислувам за децата и почнуваат да ми се поткреваат јаболкцата на образите. Да ми светат очите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но лицето на Големиот Брат изгледаше како да опстојува уште неколку секунди на екранот, како божем влијанието што го извршило врз очните јаболкца на сите, е премногу силно за да исчезне одеднаш.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Имаше облечено нова мантија и ставено нова шапка; инаку носеше фетва мантија, излижана и посивена од сонцето; имаше густа брада што му се спојуваше со косата и мустаќите; му се испакнуваа само јаболкцата на образите кои оддаваа црвенило и здравотија; кога газеше, газеше со појадри чекори, при што со нозете како да ја набиваше калдрмата по патот, а мантијата му се затегаше напната во колениците и шушкаше; крстот заедно со клучовите од манастирските порти и простории, провиснати од десниот џеб, му се нишкаа при одење и ѕвецкаа.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)