Текстот му стана интересен веројатно поради лично ненужниот податок дека кучињата во животот на луѓето се појавиле пред 14.000 години, од увидена потреба, но, веројатно, и поради некоја ирационална љубопитност во обидот да ги припитомат, и од која подоцна произлегла потребата за одбрана од дивите ѕверови.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Иако имаше неколку не проспиени ноќи зад себе, љубопитноста во неговите очи сјаеше со еднаква свежина.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Има зошто да се предизвика љубопитноста во однос на овие автори: Луан Старова (македонски државјанин од албанско потекло и Улијет Аличка, писател од Албанија).
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
За да ја акцентирам љубопитноста во терапискиот процес како нешто сосема ново, ќе го споменам Чекин-овото (Gianfranco Cecchin, 1990) “преобликување на неутралноста”.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тоа е љубопитност за тоа како работите можат да бидат поинакви, љубопитност за тоа што се наоѓа зад тотализирачките приказни на индивидуата за животот, и надвор од доминантните индивидуални и интерперсонални практики.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
И уште еднаш, дали, конечно ќе констатираме дека овие земји се населени само со крвожедни варвари?
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Шепотот на љубопитноста во она малку крв што ја имав не можеше да ѝ се спротиви на бучавата од која небото паѓаше врз сите нас да нѐ ослободи од патилата и надежите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се обидов да ја совладам слабоста што ме враќаше кон мојата смрт.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)