всушност (мод.) - е (гл.)

Според Хегел, еволуција на вселената всушност е еволуција на логиката на „светскиот разум“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Така Грците тврдат дека државата Македонија всушност не постои, Бугарите ја признаваат државата, но не и словенските Македонци што живеат во неа (т.е. тие се Бугари што тоа сѐ уште не го сфатиле), а голем дел од Србите сметаат дека сето тоа всушност е само „јужна Србија”, и дека Македонците всушност се Срби изложени на бугарско влијание.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Така доаѓаме во парадоксална ситуација во која највисокиот правен акт на една држава, којшто симболички и правно ја втемелува таа држава, всушност е нешто што со својот недостиг од легалитет и легитимитет го оспорува легитимитетот и на самата држава.10 4.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Конечно, примерот на СР Југославија е посебно интересен, бидејќи станува збор за држава чиишто највисок правен акт (Уставот, донесен на 27 април 1992 г.), според мислењето на водечките југословенски стручњаци за уставно право (проф. Павле Николиќ, на пример) всушност е неуставен.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
31. Каравлашко всушност е само еден дел од денешна Романија. По обединувањето на Каравлашко и Молдавија (1859) се создаде државата што го доби името Романија (1861), но Мисирков го употребува традиционалното народно име што е зачувано и до денеска во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Овој дел од книгата всушност е полемички, аналитичен одговор на пишувањето на српскиот универзитетски професор, дипломат и државник Милован Ѓ.Миловановиќ /1863-1912/ во неговиот труд „Срби и Бугари” /„Дело”, Белград, 1898/, во кое се вели: „Ни историјата, ни етнографијата, ни географијата воопшто не му стојат на пат на решавањето на македонското прашање помеѓу Србите и Бугарите на начин што единствено им одговара на вистинските, добро разбраните интереси и на Србите и на Бугарите, а тоа ќе рече според вистинските животни потреби на Србија и на Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во оваа точка го правиме отстапувањето од Дерида - кому, се разбира, пак ќе му се вратиме затоа што целиов текст всушност е рециклажа на некои негови ставови: мултимедијалноста, оној „етер“ меѓу медиите во акција, е таа деридијанска рамка, parergon.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Авторот сега можеше да распозне дека она што му се чинеше бучава на бренер всушност е утринскиот рок-концерт на автомобилските мотори.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога зборуваме за политика зборуваме за нешто многу ограничено, коешто всушност е регулација на национално рамниште.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
24. ИАКО ТИ ГОРЧИ, ТИ РЕЧИ ГО СЛАТКО - црвенее потцртувано и во тестаменти и во други пораки до синот од татко, а всушност е издишка, на душата вентил...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Решена да одам напред по секоја цена На полна месечина Во последна мена На моето присуство му нема смена, знаеш и сам А долу под мостот валкана река тече без срам Упатувам поглед да проверам дали чека на нашата судбинска средба Мерам, премерувам, двапати мери Еднаш скокај Нашево некогаш немаше споредба Минаа годините кога заљубени мислевме дека овде е вечноста овде е рај По силата на гравитацијата понесена дознавам дека овде всушност е нашиот крај 2005
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Не кажувам дека страшниот стаорец всушност е обично, мало, беспомошно глувче, фатено во стапицата во мојот подрум.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
8.  Процесната [странечка] легитимација (legitimatio ad pro­ cessum), којашто може да биде активна (на тужителот) и пасивна (на тужениот), всушност е овластување за водење конкретна парница и е одраз на конкретниот правен однос на странката спрема предметот на спорот in concreto – а значи дека странките во спорот всушност се „правите“ странки т.е. дека токму тие имаат правен интерес и правозаштитна потреба за водење токму на таа парница.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По исцрпувањето на сите правни инструменти и механизми за заштита на своите права од работен однос, Зефиќ на крајот се решава да поднесе тужба, подоцна пропратена со два дополнителни поднесока, за поништување на Решението за распоредување на работно место бр. 04-2026/1 (од октомври 2008), и на Решението на второстепената владина Комисија за прашања од областа на работните односи бр. 45-572/3 (од ноември 2008), кадешто тужена странка е Р.Македонија – со прецизирање КПУ Затвор Скопје.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, откако на работа, таа почнува да се соочува со многу стресни ситуации, заминува на боледување – кое, заедно сосе годишните одмори, изнесува вкупно 11 месеци, што всушност е и период во кој трае иницираниот судски спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Вториот „скопски“ автор во овој блок, Драги Михајловски, всушност е битолчанец и веројатно е, со евентуално уште две-три имиња, најдобриот македонски прозаист.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Оваа пештера всушност е најмногу полна, со изобличени светлосни потоци како хиероглифи, променлив јазик изгубен во променливите бранови.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)