Тие ќе ги земаат ако сакаат.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Порано или подоцна владата ќе мора да фати чекор со она што луѓето во земјата всушност го прават.“
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ова големо непријателство што го покажуваат луѓето против козите всушност го покажуваат против самите себе си.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
- Во Македонија! – му велам. Всушност го прашувам не без навреденост.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Нешто порано тој месец свиреа во Кливленд, но она што всушност го правеа беше да го отсвират концертот, а потоа да се вратат во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Велветите никогаш не отидоа на вистинска турнеја.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Го изела мрачка. Наводно се фрлил од катот и останал на место мртов, а всушност го фрлиле агентите откако претходно го претепале до смрт.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Всушност го кријат фактот дека играат криенка, измислувајќи сѐ покомплицирани и посуптилни начини на таа разонода.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
„Па ако гласовите поважни се од зборовите, а ако Господ, создавајќи го светот од зборови, всушност го создал светот од помалку важни нешта, зарем тој не согрешил уште на почетокот?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И од поткопаната мисла, како од поткопан брег од водите, во моментот на уривањето многу непредвидени зборови па дури и цели реченици може да се истурат).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Даскалов го видов дури кога дојде доволно близу до прозорецот за да ми ја запре светлината и да ми соопшти дека колата со сандакот пристигнува; а јас пред да ја слушнам новината всушност го видов неговото, како што пред тоа се беше изразил, разведрено лице. (Или не беше рекол ништо слично?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Изложбата и каталогот се така уредени да го презентираат животот и опусот на уметникот на еден јасен и систематичен начин, избегнувајќи ги елаборираните теоретски конструкции и произволните интерпретации што ги карактеризираа студиите за Дишан во последниве три декади, и кои всушност го спречуваа нашето разбирање на делата на овој уметник.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Според неговиот пријател писател постојат две врсти на госпожи Сенки; првата врста е сиромашни госпожи Сенки кои мирисаат пријатно но не толку пријатно како втората врста, а тоа се богатите госпожи Сенки.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Колку што изложбата беше исцрпна, исто толку и нејзините организатори - Понтус Хултен (консултант за современа уметност во Палацо Граси) и Џенифер Гоф - Купер и Жак Камон (трудољубиви Дишанови изучувачи цели 15 години) - беа брзи во пренагласувањето дека намерата не им била да направат преобемна ретроспектива. 104 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но ниту првата ниту втората врста госпожи Сенки не може да дефецира банкноти од по 1000 ДМ., и тоа е она што всушност го прави Фјодора толку редок помеѓу госпожите Сенки.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
13. Веројатно се мисли на Промеморијата на Русија и Австро-Унгарија од 15.9.1903 год. што била испратена не само до потписничките на Берлинскиот договор, туку и до турската и до бугарската влада, бидејќи последниве всушност го спречувале исполнувањето на Февруарските реформи, па дури се обвинувале дека придонесле за кревањето на Востанието во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Затоа кога избега Митра за него, дека го неќеа жителите на Потковицата, и дека го презираа и него и татка му, татка ѝ нејзин, Ангеле Ризески Козето, како умрена ја редеше, на цел глас.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Божем војската дојде за да врши маневри, а всушност го реквинираше житото, а офицерите се интересираа за сѐ што се случуваше тука.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Божем да се бранел од комунистите, а всушност го направија кодош, па тој и тогаш се однесуваше кабадаиски.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Успехот на првиот роман на Вилијам Гибсон (William Gibson), „Neuromancer”, објавен 1984, всушност го враќа зборот „киберпанк” во јавната свест.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Во тој момент, од публиката тоа ќе го види и почувствува и Назаров, кому таа подоцна искрено ќе му признае дека мора да го напушти бидејќи всушност го љуби Пол.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Од друга страна, постои мислење дека сето тоа што последниве години се случува во светот, всушност го означува „крајот на историјата”, или барем крајот на онаа историја што денес ја познаваме.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Но, со овој проект всушност го преиспитувам прашањето: Кој чин на уметникот денес, на овие простори, е оправдан (логичен)?
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Постојано верував дека новата депеша е позначајна од претходната и така всушност го трошев времето на животот, времето кое не беше само дипломатска депеша, времето на дипломатските илузии Ја повикував мојата мајка да ми се придружи во Тунис.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тие диво прескокнуваа сѐ што беше обично и секојдневно, и бидејќи пречките да бидат заедно беа непремостливи, таа силина на чувствата всушност го содржеше во најголем дел и отпорот спрема таа непремостливост.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Таа е стара 300 години и ние всушност го развиваме Лајбниц. Но, сега сме поумни од тогаш.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Така Кулик сака да биде куче, но на крајот тој всушност го претставува Павлов, бидејќи и овде самиот Кулик е субјект на експериментот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Зарем не забележа и самиот дека всушност го злоупотребуваш тоа твое понешто?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Еден ден тврдиш дека знаеш понешто а веќе идниот ден соопштуваш дека веруваш оти Јана му била љубовница на Самоников и наеднаш го искажуваш и сомнението :дека сте се сретнале пред мојата врата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Талкајќи по причините за ваквото однесување на постариот брат речиси без некои надворешни нашепнувања дојдов до заклучок дека него всушност го покренува, но и поткрепува, големата концентрација на неодмерена самодоверба.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тој претендираше да биде естетика и форма, но всушност го бранеше својот морал и отиде во затвор поради него.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Па, да, еднаш јадев грашок.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
А.А. всушност го изговори прологот на драмата на балканскиот театар на апсурдот, требаше да следуваат чиновите на драмата во кои главните улоги, пред истата публика, требаа да ги играат К.К., во декорот на католичкиот павилјон, П.П., во декорот на православниот павилјон и М.М., во декорот на муслиманскиот павилјон.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тие тоа бездруго и ќе го стореа, независно дали јас ќе им дадев дозвола или не...
--- Margina #32-33 [1996] | okno.mk 189
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но како што замислата створи анегдота, а анегдотата створи личности, решив да ги оставам личностите да ја преземат работата и да си ја кажат својата приказна.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Овој расказ всушност го започнав како комична, или барем се надевав дека ќе биде комична реакција на поемата на Амихаи.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Јас, всушност го гледав погребот на Тоше и од тоа ми дојдоа самоубиствени идеи. - И, како така!?
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)