Дали по здивот ме позна, по мирисот на телото што го квачело, а може само така ми се стори.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дождот ја замива земјата околу него, ја заметува крвта. Да не се знае што станало тука. Може само затоа врне дождот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)