без (предл.) - мене (зам.)

Ами ако татко сторил ниет и дал збор без мене, нека ме има он на душа, јас пак не го оставам да биде страмен.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се направи божем се лути и му подвикнаа: А второ, рече, вие само за да не платите за закопот, стрика Анѓела сте го закопале без свештеник, без мене.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И само нарачуа да а прибера. Не може таа без мене.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Немее птицата меѓу ребрата вгнездена, Тивнеам и јас во ноќта ѕвездена, Што сум јас без птицата, што таа без мене, Двајцата замолчени, онемени, приземјени?
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Штом е така, си реков, не ви доаѓам па да ве видам кој кур ќе ми закопате без мене.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Го заклопија сандакот, ги извадоа своите грубо непристојни чекани и го заковаа. Без мене.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ќе може и без мене тоа да мине.“ Мирон несигурно стоеше и крвареше однатре заради недалечната навреда во паркот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
КОСТАДИН: Само срце се слуша!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
СИМКА: И тоа, и тоа, Костадине... Татко го даде... Го даде без мене...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Мојата мисла и без мене продолжила да работи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пак си ги видов нозете онака: одат без мене, ме заминуваат мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Одат без мене, без моите нозе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тргна возот, си мислам, отиде без мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Им наредив на другите да запрат, но тие и без мене ќе престанеа.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Таа нејзиниот не можеше да го замисли без мене и без сестра ми!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Светот е направен од челик, светот е брич, систем на жилети, без мене во него ќе се исечеш за три секунди.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Јас сум тука, Да ти кажам, „животот е убав“ и со мене и без мене...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Кога сѐ беше подготвено за тргнување на пат, баба толку се нажали што очите ѝ се насолзија. „А што ќе прави малечково без мене? Како ќе се снаоѓа?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Јас е јазик јаз'к да ми е ако не кажам што гледам што слушам ако не кажам што правам што направиле од мене што насетувам што насетиле и без мене и по мене за да има сеќавање јазикот ако не кажам кој се огрешил во име на народот, во име на Бога со предумисла со завист од зловолја во злодоба кој понижувал, истребувал, казнувал жива сода прскал со жив збор во очите на бедните и блудните крстените и недоречените слобода кој презирал не давал одземал кој се повлекувал предоцна и без крепост кој се тешел, кој се правдал ако зло правел - зло не кажал јавно!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
- Тие и со мене и без мене ќе се тепаат, ми вели, туку ај да си легнеме, ми вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)