Со црвени кордели на русите плетенки, со кусо ѕвонесто здолниште во сите бои на едно ромско клопче, таа уште и дрнкаше на гитара со голи коленца едно врз друго, па немаше друштво што можеше без неа и немаше веселба без таа да е прва, макар што во учењето не се истакнуваше толку и добиваше преодни оценки благодарение на својот умилен изглед.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се сетив за пушката. Ти знаеш, нишанџија сум, не сум вчерашен.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Што се однесува до татко ѝ, тој близу педесет години беше во врвот на власта и, кога настана оној лом, големиот пресврт на системот, не можеше да се замисли без таа власт.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
На телевизијата најчесто прикажуваа тешки филмови, со војни, или криминални. Без таа да каже било што, сестрите веднаш го исклучуваа телевизорот. И беа во право. Не само заради неа. За сите. Само насилство, агресивност.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Тоа е единствената шанса да се премине и смртта исто, без таа да биде дефинитивна.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
- Заколни се дека без таа пушка ти е тешко.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Па ангелот ја облета тивко, ја помилува по црната долга коса, кришум, без таа да забележи...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)