Татко се обидуваше да го релативизира проблемот, да не бидат премногу радикални во изборот, но, сепак, на крајот се препушти, сакал-нејќел, на планот на Климент Камилски, се разбира, не останувајќи и самиот без лична стратегија каде ќе стигнат.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Поканата значи ја доби без лични нагодби, без интервенции.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)