Плови бродот по синиот бескрај и гони далечини без пристаништа, без сакани средби, далечни заборавени, пусти, глуви.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тогаш сфатила дека останала не само без деца, туку сега и без саканиот човек.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)