в (предл.) - тава (имн.)

- Тато го барам, тато. Изгорел лебот, се запали в тава...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
И после гори, црцори, како да топи сало в тава. Маки нивни, неискажливи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ничкосаниот чун пред куќата му служеше како маса: на него јадеше, на него пиеше, на него риби чистеше, грав требеше, зелки сечеше; отпадоците им ги фрлаше на гуските во езерото, кои, кога ќе го видеа, се собираа од сето село; тој им ги фрлаше отпадоците в клун и им велеше: „Лапни ми, да си ми здрава - дур' не ми паднеш в тава“.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Го печам брашното в тава, а децата само ми крадат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)