— Море ми кој, Толе!... Кој е тој шо ќе си а клава главата в торба?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Нека бидат и во ваа работа истите, — предложи поп Тодор.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ако не си, ќе ти ја земам главата и в торба ќе ја ставам пред престолот мој“, рече.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Јас и Оливера Поточка одиме со главата в торба, што се вели, влегуваме по куќите и ги отскриваме булите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А куќата? Нивите? Бавчите? Шумите? Ливадите? Лозјата? Можеш ли од нив барем делче да пикнеш в торба?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Еднаш Марко Крале ја натрупа неа в торба и посегна да ја подигне барем до својата брада.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Не заврна и тие не се вратија. Дојде некој човек, ја истресе жабата на песок и ја стави чизмата в торба.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
„И што сакаш да речеш“, ѝ велам, „дека некој луд се нашол да си ја клава главата в торба заради една нејасна врска која почнувала и завршувала во оние сопчиња на вториот кат!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Зар навистина сметаш дека постои некој кој би убил заради Сузи па ти сега сакаш да му се светиш?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)