в (предл.) - трева (имн.)

Чудни чуда! Сиот свет е страшно свртен - в небо нозе, в трева глава - на некаков детски цртеж...
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
Занемено, жмиркам, дремам Под мене тепих од ранки рози Мечтаам да видам уште едно сонце Два паралелни универзума во осмози Свет како нашиот, само посовршен И овој пејзаж, питорескен недовршен И овој в тревата на штурците шум И оваа роза со трн да ме боцне Ќе треба За да излезам од сопствената пародија За да излезам од сопствениот ум! 2008
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Знам како и знам зошто, еве ти, со крик рекол. Но не станал. Тоа само го измислувал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Лизгајќи се сега со врелото чело по стеблото, згрчен и со суво, жедно, стеснето грло, го забуцал лицето в земја, в трева, в златни движења на бубачки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Лежевме в трева зад црквата на светата брачна двојка Константин и Елена и ја пиевме со очи модрината на небото.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Пред да падне со лицето в трева, му се стори дека неочекувано брзо се стемни.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Те затворив во молк, во својот молк, а еве пак си ми тука како студен кладенец како свежа капачка в треви.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Ќе ги закопаш колената в трева ќе се потпреш на лактите и ќе го пикнеш клунот во брзакот.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Мажите од наш крај, (а тој крај се наоѓа дури под Вичо планин), седеа на трупец исфрлен на брегот од некои поодамнешни води бидејќи веќе беше зарастен в трева.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)