в (предл.) - трло (имн.)

До година, штом јакиот студ ќе ја запре палавата лапавица и штом по соголените гранки јануари ќе го обележи својот пат со остри кристали од мраз, на ајдучката глутница ќе ѝ се придружат уште четири млади волци, ќе вијат по снежната пустелија, и кога ќе навлезат в трло, ќе ги исколат овците и со замрзната крв на своите муцки ќе се нурнат во маглите на планината.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
КЕВА: Дотаму, Теодосе! Од верата надвор да излезеш!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Се туркаат како овци в трло, се тријат од тебе како говеда од плот... извалкани, ќирливи, смрдливи...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
„Пес кој не знае да лае, сам го втерува волкот в трло“ вели една народна поговорка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)