Само што таа, иако веруваше во господ, не веруваше дека него господ ѝ го пратил.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ме одби мене за свој дом, не ме настани во Него, и не се зарадува срцето мое во Господа; и Господ ме остави од денот кога дојде мојот душогубник, оној кој конечно ме фрли во страдање и несреќа: Филозофот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Јас сум позитивист. Би сакал да верувам во господ, но секако сум мистик.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Падна во постелата со очи ширум отворени и се настана во Господа ангелската душа на царската ќерка.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Само во Него, во Господ веруваа, а сите други ветувања нудени на дланка, беа само припомош за поголемо страдање. ...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
МИ НЕДОСТАСУВАШЕ СЕБИЧНОСТ, ШТО Е ДОСТА РЕТКО Дали верувате во господ?
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)