во (предл.) - допир (имн.)

Затоа не е случајност што токму просветителството со своите технолошки откритија (сецирање, анатомија, оптика, микроскоп) влијае на современите научни, а во допир со нив и уметнички техники, па можеме да го сметаме како прв претходник на современите вештачки пејсажи, автомати за анимација, визуелни направи.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа е критика на корпорациите воопшто, а од друга страна изложба на виртуелни тела што можеме да ги избришеме само со еден потег ако ги прекршат правилата или ако самите пак посакаме ново тело.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Самото тело, така, во допир со високите технологии има некаков статус на последна територија, која е присутна како територија на дистанцата, територија на чистото овде и сега, коешто никогаш не ќе можеме во целост да го опфатиме, туку секогаш само низ перспективата на неговата деконструкција.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Всушност, уште при првиот чекор во оваа земја, се доаѓа во допир со нејзиното најголемо и најдрагоцено богатство - нафтата, која извира од рамнините на Плоешти...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но затоа пак во очите на рајата Толе порасна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дури и официјалните потери што ги праќаше пашата се тресеа и секој гледаше да не дојде во допир со Толевци, оти кога и да идеше некое одделение, даваше по неколку жртви.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По населувањето, Македонците дошле во допир со староседелците Траки, Илири, Пајонци и др. од кои дел се иселиле, дел загинале, а дел биле асимилирани од Македонците.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
ГШ на НОВ и ПО на Македонија сметал дека по ослободувањето на Македонија повеќе нема потреба од пресој на сојузнички воени мисии во Македонија посебно што одделни членови на британската и американската воена мисија доаѓале во допир со “реакционерни“ елементи, ја клеветеле нова Југославија и се занимавале со растурање на пропаганден материјал.299 Шефот на британската воена мисија во Македонија Милер, го известил Фицрој Маклин за наредбата добиена на 8 декември 1944 година, да ја напуштат територијата на Македонија бидејќи нивното присуство во “Главниот штаб повеќе не било потребно“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Благодарејќи му на татко ми кој аматерски се бавеше со сликарство, многу рано дојдов во допир со професионални сликарски материјали.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ја иритира сензитивната кожа и „гори“ кога случајно ќе дојде во допир со носниците.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сериозно сметам дека вистинската љубов откако ќе завладее со нас избегнува да се проверува во допири со омразата.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Затоа ова едноставно ги води будистите до идејата за медитација која се користи за да ги оддалечи од јазикот, доведувајќи ги во допир со реалноста.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тоа значи тие исто така мислат дека постои некаква реалност таму некаде.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Остануваше со неразјадена поврвнина и под јужниот снег, имаше цврсти корени и во скочанетата земја, неговиот проник го имаше склештено сиот горен дел од пиланата, исполнувајќи ја и буката, а тој се наоѓаше загнезден и во внатрешноста на пиланата, во него беа склештени и сите делови од машинеријата, што доаѓаа во допир со водата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А за тоа, за печење леб, зашто ништо што е погано не смее да дојде направо во допир со лебот, а погано е сѐ што не е природно, за завалување на фурните и вршниците, употрабуваа слама, измешана со суварки, или со дрвени трње.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Над главите од луѓето сонцето грееше преоблечено и чисто и ништо не можеше да го извалка во допирот со земјата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Останав да стојам без движење и без сили да се соочам со тајната што можела да му биде позната на некој веќе покоен чиј живот можел да има значење токму заради она што било и што е во него; куп безвредни книжни пари со восочен лик на некој монарх, записи и стари писма, чеиз и неразделиплен невестински фустан, секира на злосторство, фајанс, сребро, часовник со мртво време во механизмот, некаков пергамент, ферман акт на судбина, библија под черупка за клетва на непознати заговорници, ограбени тасови и кандила од наш западен манстир, суво ерусалимско свето дрвце, зографски платна, книги, алати, ископано, камено торзо од Стоби, шандани, присокриено брашно во некоја гладна година, мошти на лажен светец, трговски тефтери, бројници, ретки ткаенини, поскурници и дрвени распетија, беговски појас под јатаган, билје, мелеми, збирка на инсекти, коски, гниеж и претчувства, една невидена и невидлива магија, но таа, во допир со живиот свет, ќе го изгуби значењето и ќе не осиромаши за една загатливост.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Макс Левенфелд, по потекло Евреин од Босна, го напушти вилаетот, на писателот и свој, заради омраза, не из'ртена во него туку околу него нашинска омраза, взаемна во допирот и во животот на нашите луѓе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Дишан еднаш рече: „Креативниот чин не го извршува само уметникот, туку и набљудувачот го доведува делото во допир со надворешниот свет одгатнувајќи и интерпретирајќи ги неговите внатрешни вредности и така дава свој придонес во креативниот чин”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Реткост И ноќва си таму кај што си... како воздухот со мене секаде... мисла во мисла, допир во допир продираш во темнината и заспиваш на мојата дланка...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Чинго бил во допир со еден нов говор создаван врз традициите на селото, врз мудроста на фолклорните сознанија, но веќе изменет со една нова социјална ситуација на селото во кое сè повеќе се создаваат говори на одделните занаети, говори на новата политичка ситуација на луѓето, говори на дојденците, на бегалците, на повратниците.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Никаде не сме во допир со оригиналите, туку насекаде се сретнуваме со симулакрумот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Така социологот Божидар Јакшиќ прави разлика помеѓу мултикултуралноста како коегзистенција на повеќе култури коишто не мораат нужно да доаѓаат во допир, и интеркултуралноста како состојба во којашто различните култури мораат меѓусебно да се толерираат.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Таа направи мала пауза, чекорејќи првин лево, а потоа десно, со одмерен ритам во звукот што во допирот со паркетот го оставаа високите штикли, (тоа беше вообичаено на нејзините предавања непосредно пред да го изнесе заклучокот) и, кога оцени дека концентрацијата на слушателите го имаше постигнато потребното ниво, им се обрати тивко, со зборови кои се голтаа во сиот нивен волумен, како пластични апови до пукнување исполнети со кислород: „Мили мои осамени срца, добро запомнете, кругот за кој зборувавме функционира во секој сегмент на општеството, отсекогаш и насекаде.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Не беше тоа ни свеста, дека во допир со знаењата на Марин Крусиш тој се покажа вистински незналец, па треба да се срами.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Понеделник Декември Ноќта е прекратка за вртење страници, копнежот премал, не ме успива некое бесречие во допирот.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Го викаше и докторот Татули да го види, но Богуле штом ќе го видеше, бегаше и не сакаше да дојде во допир со него.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
А што сѐ превиде тоа ковчеџе откако пред многу години го купи и му стана составен дел од неговиот живот; се фрлаше во разни превозни средства завиткано во вреќа за да не се гледа, да се заштити или да се носи полесно кога одеше пеш или кога му го даваше некому да го носи; не ретко му служеше да ги потпира на него плеќите или главата на разните железнички или автобуски станици чекајќи воз или автобус за некаде; да седи на него како на столче на палубите од бродовите во долгите деноноќни пловења; да го товари на коњи, магариња и камили по патиштата каде што само тие можеа да одат, да се изложува на ризик, да си го става на коцка животот поради неговата привлечност и будење љубопитност кај разните луѓе што го придружуваа или со кои доаѓаше во допир; да го продава кога ќе немаше пари и пак да не го продаде за да не се одвои од него; да му ги менува или крши катинарчињата кога ќе ги изгубеше клучињата, да го чисти и дотерува кога ќе се наводенеше од дожд и снег, да му го повраќа сјајот, убавината; да им го остава понекогаш на газдите како залог додека дојде до пари за да им ја плати станарината; тој му беше единствен сведок, придружник и другар во патувањата носејќи налепници од разни места и хотели.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Да... - рече Дејко, - само ако нејзината крв дојде во допир со крвта на човекот... преку некоја рана, преку боцнување со јадицата на која има крв од јагулата, или ако нејзината крв влезе во човекот преку шуплив, расипан заб...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Се разболе и лекарите му забранија да пие, а жена му и син му ги советуваа да не му даваат можност да доаѓа во допир со пијалок, зашто му се заканува опасност да умре.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Но што се случува помеѓу нас? Што се случува кога доаѓаме во допир?“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Карактеристичен белег на модерната ера е убеденоста дека ние не можеме да ја спознаеме самата реалност.23 Додека кај теоретичарите од Средниот век беше прифатено дека можеме да имаме и дека имаме контакт со реалноста или барем со еден дел од неа, модернистите често мислат дека ние сме во допир само со нејзините претстави (representations).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Некои други модернисти навистина тврдат дека ние ја спознаваме реалноста, но неа ја определуваат како нешто што конвенционално е согледано како само нејзина претстава.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бидејќи Деридините деконструктивни процедури се полабави одошто оние типично модернистички, и бидејќи тој не става нагласок на доаѓањето до заеднички заклучоци, местото на индивидуализмот во неговата теорија е позначајно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога стапувам во допир со некој лик, започнувам да ја градам неговата робот-слика.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Задоволство во кое најверојатно ја докажувам моќта за деструкција, зошто сѐ што сакав се распаѓаше во допир со стварноста и неминовно почнав да верувам во подносливоста на репресијата.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Кога би зборувала за мојата комплицирана личност нема зборови кои ќе му дадат значење на тоа што го чувствувам, зошто ова е повеќе од чувство.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Овој свет во допир со несовршенството на реалноста, во моите очи го отслика светот на мизерноста, болката, ужасот од уништувањето на се што создаде Бог.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Значи, во оваа индустриска зона која се протега на неколку хектари се сместени магацини, фабрики, гаражи и претпријатија од секаков вид, како и една печатница каде што работи една моја пријателка во службата за експедиција и која е експерt во правење пакети. & реков: Те молам спакувај ми ги овие работи да стиgнат неоштетени, и покрај незгодите што би можело да ги има на граница (од овде се мисли дека с е можно.) И покрај тоа што таа секој ден не е во допир со ароматичните состави кои ги става во картонски пакет, подготвувањето на овој пакет посебно ја забавуваше.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тој бил еден од оние што, пред да стапи во допир со светот на Македонците, недвосмислено ја прифатил грчката тавтологија за грчкиот карактер на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На 14 декември Тито испратил телеграма до ГШ на НОВ и ПОМ со која ги запознал дека на „протест на Англичаните и Американците, ние ги оставаме и натаму нивните воени мисии кај вас во Македонија, исто како и советската“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
ГШ сметал дека нема потреба од нивно присуство, особено што одделни членови на британската и американската воена мисија доаѓале во допир со „реакционерните“ елементи, ја клеветеле нова Југославија и се занимавале со растурање пропаганден материјал.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Несомнено дека неговиот „шок“ бил голем кога дошол во непосреден допир со Македонците што живееле на територијата на која требало да ја извршува доверената задача.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Преведувањето, вака сфатено, не не става во допир со извесен вид на оригинално значење, туку со мноштво на јазици и значења.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Преводот го става писателот во допир со Бенјаминовиот концепт на “чист јазик” (reine Sprache).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
И во Велес и во Солун во тоа време младинците доаѓале во допир со социјалистичките идеи и со разна литература што се читала со голем интерес.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)