во (предл.) - дроб (имн.)

А Ѓувезија Дубровска остана така, замаено загледана во грнчарот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сопственикот на немирните раце лежи ничкум, неговата небричена брада втонува во ископаната земја и усните ја допираат нејзината студенина и мирис на нешто гнило му се вовлекува во дробовите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Се влечкаме, се пореваме, замаени од чистиот воздух што ни се стега во дробовите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Неговиот задув се слушаше уште од градите. Беше страшно да се слуша тоа крцкање и потсвирнување што му пустошеше во дробовите и низ дишните органи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И пак задушената влага се влива во дробовите и духот е пак потиснат.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сув каменов прав навлегува во дробовите и го гребе грлото.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А може прав ми налегнал во дробовите и не ми дава да дишам...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)