во (предл.) - дуќан (имн.)

Татко му на Гоцета уште не беше дошол во дуќанот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ако не се може поинаку, вели, ако е преголема ихтиза, човекот ќе бара некого од спротивниот табор со кого има горе-долу муабет, и ќе го моли тој да оди во дуќанот да му купи, но овој самиот никако не оди.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Откога ги слушнав сите интриги од луѓето и, откога ми кажааа дека и тој учествувал во сето тоа, објаснувајќи пред насобраните во дуќанот кај мостот што значи тоа арондација, дека е тоа окрупнување на земјата, спојување на парцели, во овој случај, заради продажба на луѓе од канадската мафија, па уште и дека Никола Поцо бил крвожеден, јас бев наежавен и тоа, сигурно, Владе можеше да го види и да го осети.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кога вчеравечер влегов во дуќанот, со иштав да купам пиперки, иако малку подовенати, што беше ги донел Чане, газдата, ставени во гајба, исправена пред влезот, во полната просторија го слушнав зборот „арондација“, токму Владе им го објаснуваше. И уште „продажба на странци“, „процент“ и „пратеник“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Пред неколку дена, додека со Бојана Попче се возевме со неговиот трактор кон Лерна (човек се чувствува гордо додека се вози на трактор), ми кажуваше дека маказарчани што гласаат за националните, ни сол не купуваат во дуќанот десно од реката, што се смета за либерален, и обратно.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Велам, влегов во дуќанот, луѓето кои седнати, кои простум околу пултот за наплата, држат пиво со цела дланка.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Без да размислувам дека со земањето давам време да останам во дуќанот, го позедов пивото, но капка не ставив в уста.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ниту нему му треба вода како вода, велат, ниту црква како црква, ни светица како светица, туку нему му треба, велат некни во дуќанон на Чанета, ние да клекнеме, да му бациме рака, да му оддадеме почест, а тој да стане пратеник.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дојдоа како потурени со маштеница, зашто знаеја што се случуваше изминатите денови и, особено, онаа вечер во дуќанот крај мостот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Трговецот знае да ве довлече во дуќанот на јазикот на кој вие говорите.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Како што можете да претпоставите, со семејството припаѓаше, фала му на Севишниот, на старата, сефардска, не на новава синагога на „Космајска” улица во која одат мондените и доселените Ашкенази.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Е, колкупати сум ги видела од прикрајок.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Палтото му е ветво, а цел век го помина како шивач во дуќанот што, заедно со ибришимот, метрото и ножиците ги наследи од татко му.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во меѓувреме Алегра со мајка ѝ ја посетуваа Бенвениста, а во раните квечерини речиси редовно свраќаше и во дуќанот на вереникот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
”  „Свраќа кај нас во дуќанот, и не така ретко...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Влезе во дуќанот и скршена од болка, додека ги прередуваше незавршените костуми, го најде свадбениот костум што Јехуда си го беше сошил за сопствената свадба, го доближи до лицето залудно обидувајќи се да го почувствува мирисот на нејзиниот син од необлечениот костум и се струполи на земја.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Беа тоа наши комшии, наши познајници, муштерии во книжарницата на татко ми, кој веќе не сакаше да оди в дуќан и сосем се повлече во себе, па и онака не многу разговорлив, дозамолча.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Соседите од нивната улица ги затворија во логорот на Бањица, а Јехуда, во потрага по својата Алегра успеа некако да издејствува да го затворат тука, со нас, на Сајмиште.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И тие си ја вршеа совесно својата должност за да си ги запазат своите местенца во дуќаните, ако не сакаат да дупат мини во тунелите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ја сфати човекот положбата со палтото и бргу го лизна хемискиот молив, прецрта нешто на едно стуткано ливче и ја напиша цифрата 500.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И едно попладне, враќајќи се од училиште, таа намина во дуќанот на К.Т. божем да купи нешто.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Јас пак кај вас... Снебивајќи се, застана, по неколку дена Павле и пред човекот во дуќанот на Илинденска улица, каде што го однесе искрпеното палто на хемиско чистење. - Зошто, фино си е...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тој рече дека имал некоја стрина по име Цвета; дека била фризерка и дека имала дуќан во центарот на градот; дека како дете редовно наминувал кај неа во дуќанот, а таа по работата, откако ќе го затворела дуќанот, го водела дома и му мачкала едно парче леб со жолт путер; таква жолта боја никогаш веќе во животот немал видено, ниту пак некогаш повторно во животот сетил таков мирис.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се раздолживме уште во дуќанот!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Штици и клинци. Овие, во дуќанов не се мои.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ги знаеш луѓето. Утре ќе се зборува дека сум печалел користејќи туѓ материјал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За среќа, наиде оваа грда бездна па мораше со двете раце да ги зграби дизгините.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Страв на пат, на нива, во лозје, во бавча, на пазар, во дуќан, на пошта, пред шалтер.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
За време паузата Илија влегува во дуќанот си ги зима: ножот, пиштолот, пушката... и излегува на сцената каде ги дочекува другарите Арнаути).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
„Како ќе ве излажеш кога ете, од јануари никаква уплата од вас немаше.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Долг имате кај нас, во дуќанот“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ми рече да почекам малку, како што скоро секогаш ми велеше во вакви околности, продушка малку наоколу, влезе во дуќанот до затворениот и кога излезе, ми даде знак да го следам.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
На Арсо секогаш му е здодевно кога останува повеќе време во дуќанот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
За шоферчето Пред десеттина години работев речиси по цел ден, па кога од пат со стока (ако 2, 3 торби и 5 кесиња може да се нарече стока), ненаспана, неизмиена и, да не речам смрдлива, ќе се симнев од автобусот, право одев во дуќан.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во втора година гимназија „Р. Ј. Корчагин“, како мало буце, дотерана во јакна од „Сторм“, со кошулче карирано и фармерчиња, во патики што сама си ги купи од платата заработена кај мене во дуќан продавајќи за време на летниот одмор, на пладне, заедно со неколку другарчиња поминуваше на пешачкиот премин кај „Олимписки“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А беше убаво младо момче, па ми беше жал да стои надвор по ладното и го викав да се стопли кај мене во дуќан.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Со празен автомобил, релаксирано се спуштам по „Водњанска“ до „ЖАС“, кај „Пиварница“, да ја соберам робата од камионот што збирно царини и, ако немам закажано на доктор со моиве пензионери, а ретко немам, одам во дуќан да се провртам и повторно да го свртам истиот круг и да си ја соберам фамилијата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Мора да научам да возам ролери, мислам дека ќе се распамети да ме види како услужувам во дуќан качена на тркала.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Но и во дуќанот Зојчески освен калфите не најде никого друг, па сиот очаен и помислувајќи си да се врати на ан кај Богатина, си рече Што сака нека биде и само што го пречекори прагот на дуќанот, оттаму од кај Богатиновци се зададоа заптиите, а по нив и Богатин и цела сурија народ.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сѐ што бараа агите за себе, впрочем на тоа никој и не можеше да ги натера, беше да не ги плаќаат услугите во дуќаните.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но во дуќанот, бездруго зашто беше рано, освен калфите, го разгоруваа пампурот, никого друг не најде.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога ќе влезеш в дуќан, те гледаа како ненајавен гостин во еден после полноќ.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Којзнае што ќе речат за неа во дуќанот кога ќе разберат дека побегнала со маж?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
– Нема да се скине од плачење затоа што си оди од дуќанот. – Но во новиот дом, во далечната, непозната земја, нема да биде вака.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Куна не купија, зашто, навистина, беше скапа; а наместо неа одбраа фока, најдобра фока каква што можеше да се најде во дуќанот, која оддалеку секогаш наликуваше на куна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Минатата недела кај мене во дуќан дојде секретарот на Г- н Грекусис, да ме повика во конзулатот, бидејќи конзулот сакал да ме види лично и персонално.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тој го имаше само тој син и убава куќа, имаше и дуќан и велеа: Не сакаме снаата ништо да ни работи, само во дуќанот ќе работи.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Мислејќи дека ќе биде помалку сомнителен внатре, отколку да се шутка по тротоарот, влезе во дуќанот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А тој сон излезе ваков: Бајко дојде во чаршијата, и куц-куц, ајак-ајак, влезе во дуќанот на папуџијата Јосиф во безистенот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Еве вчера, некој таков неранимајко, влегол во дуќанот на самарџијата Аџи-Трифун и го претепал.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Трчаше по луѓето кога ќе излезеа надвор по работа или да купат нешто во дуќанот на Цветко и урликаше како дивина за да ги касне.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Сега агата го викна в дуќан за да му плати, му нарача и шербет и почна да го распрашува и да го исмејува, да му се руга, сметајќи го за глупак. – А така, суреди вас Мариовците кадијата наш, а?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Накажа толку, колку којзнае дали имаше во дуќанот на Пушмарко.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дури и маските ги врзуваше Мице кај неговите крави, а стоката од светијованот ја оставаше во дуќанот, да не плаќа ан параси.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Доброутро, стрико, бацко, браче, Петре — го поздравија свадбарите и му ги подадоа своите испукани раце, кои Петруш ги стиска во своите и топло, братски ги поздравува: — О! Доброутро, Крчко, Трајко, Андо, Велико, доброутро, доброутро, добре ми дошле во дуќанов!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Како да се диви жениве... - ќе им речеа војниците на луѓето кога ќе влезеа во дуќанот да купат нешто, гледајќи како жените излегуваат надвор, тргајќи ги очите од нив.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Еднаш или двапати ја обавестив дека ми е познато она што се случува во дуќанот под нашата соба. Дека знам на каков терор е изложена.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не пропуштив да напоменам и дека се подготвувам да интервенирам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Утредента чупите ме зедоа за раце и ме однесоа в дуќан.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Секое претпладне ти пржеше свежи, тукушто купени џигерчиња, заедно ги пеевте „На срце ми лежи“ и „Миле Поп-Јорданов“, те водеше со себе во дуќанот во Чаршијата и додека, со окуларот на десното око, ги испитуваше зголемените механизми на часовниците, ти трчаше околу, од еден дуќан во друг.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Којзнае што се ќе ѝ изнаречев да ми излезеше во тој момент пред очи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ако беше во прашање само Рајна, Родна ќе се справеше со својата соперничка без да бара помош од нас.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Што се однесува до онаа, за некого радосна за други тажна игра на симпатии и на љубомора во дуќанот за сода-вода, барем на мене на почетокот ми наликуваше на обично полско глуварче случајно израснато над тесна полска патека оградена со зеленило.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Евентуалното постоење на такви, за неа непознати случаи од љубовниот живот на Ролан, се чинеше дека се многу поважни од спомнатиот банален настан во дуќанот за сода-вода.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога узнав за настанот во дуќанот за сода-вода, многу ѝ се налутив на Рајна.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Како да не влезам во дуќанот кога ќе ме покани Генералот“?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Па дури и да ти рекол да влезеш не значи дека мораш да се втурнеш во дуќанот за да ноќеваш во него?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Веројатно помислувала дека ваквото соочување со вистината ќе може да го доведе засекогаш во ред нејзиниот Генерал.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ти се чини, стига само да поминеш покрај него, па раздвижениот воздух од твоите чекори сам по себе несреќната билка ќе ја престори прав.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Мило ми е што си дојдена, Рајне, ама јас не чекам гости во дуќанот“, ѝ рекла тогаш Трајчеица, и тоа само за да си ја поништи горчината, така барем велеше дека ѝ рекла, но Рајна студена како мразулец, само се насмевнала, „и тоа со половина око, да извиниш“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А Родна, покрај тоа што се посомневала во намерите на Рајна, туку за несреќа неколкупати и ја заварила во друштво со нејзиниот Генерал и тоа во дуќанот за сода-вода, иако Рајна немало што да бара таму и тоа сама, со туѓ маж.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или да се жали на однесувањето на својот Генерал само во врска со неговите средби со Рајна, и тоа во дуќанот за сода-вода.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И тоа во дуќанот. Пред мои очи. Да видите само како се однесува“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
На аголот на калдрмираната улица влегов во дуќанот со жолта фирма, на која неспретно, но детално беше насликан часовник.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Сепак, и покрај чрчорењето на мојава весела придружничка, како да се работеше за неделна прошетка низ чаршијата, кога влеговме во дуќанот, не се осмелив веднаш да го погледнам в лице.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Зедов нож, го однесов во дуќан да го наострат.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таа стави чаша на глава, јас имав еден стар револвер.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оти, кога од автобусот ги здогледа многубројните тезги на Бит-пазар, рече: - Е, сега ќе се симнеме на оваа станица и ќе одиме право во дуќанот на Анка.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„За тебе го купив“, ми вели, „Уште само два имаше во дуќанот“, ми вели.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ме барал во дуќанот каде што работев, но таму не ме нашол затоа што тој ден ми беше слободен.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Стомачето се испоналути кога му кажав дека тие денови во дуќанот турбо се работи, па може да се случи и на тој ден да работам до десет часот навечер.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Динамитот бил внесен во Солун во буриња за солена риба; сите го копале каналот до Банката; во дуќанот на Марко биле складирани 283 кг. динамит.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)