Тоа беше и главната причина за влегувањето на оружените нивни чети во ерата на пописот на „нуфузите” во Македонија, особено кога веќе требаше да се воведат предвидените Мирцштетски реформи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Си помислив дека ветерниците не би имало смисла да се сретнат во ерата на атомот и на високата индустрализација.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тие понатаму се делеле на разни начини, носеле безброј различни имиња, а нивната бројност, исто како и нивниот меѓусебен однос, се менувале од ера во ера: но основната структура на општеството никогаш не се менувала.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во ерата на сомневањето и плуралното читање, ништо конечно не се знае...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тогаш во просторијата ненадејно влета младиот - и „во ерата на распаѓањето на сите традиционални вредности”, како што велеше неговиот омилен универзитетски професор - пофално лево ориентираниот - господин Тони, кој побара, под еден, поширока елаборација на проблемот граѓанско-рурално, и, под два, подобра метафоричка контрала, помалку елипси, контигентност и јасност, ви се молам, културата ја сфаќам како канадска река низ која пловат совршено подготвени за понатамошна обработка трупци.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
А знаете ли која беше Милка Планинц? - Просечна политичарка во ерата на Лепа Брена.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Во вашата книга нема реферирање на телото во ерата на комјутерот, всушност, воопшто нема анализа на моќта.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тоа е мошне разбирлив пристап, но сега ние живееме во ера кога поимот текст се менува.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Машката геј-култура има создадено толку многу „комични претстави на сидата“, всушност, што канадскиот критичар Скот Алан Рејтер успеа на темава да ѝ посвети цел том.168
Австралискиот геј-активист Дејвид Мекдијармид, кој во 1995 година умре од компликации од ХИВ/сида и чие подоцнежно творештво се стремеше да промовира прифаќање на сексуалноста на ХИВ-позитивните геј-мажи во ера проткајана со тревожност и со очај, може да послужи како уште еден пример на оваа машка геј-културна навика на исмевање на ситуациите што се страшни и трагични.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А тоа е и причината поради која пишувањето на книгава одвреме-навреме се одвиваше спротивно на моите сопствени инстинкти, макар што и тоа многу ме научи како да бидам геј и ме направи уште погеј.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ако за потребите на оваа студија посакав да ѝ завртам грб на самата машка геј-култура и, наместо неа, да ги истражувам природата и функционирањето на машката геј-поткултура, тоа е затоа што вторава е мистериозна на начини на кои првата не е.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Многу е очигледно зошто геј-мажите создаваат и консумираат култура што се состои од претставувања на геј-мажи и на машкото геј-искуство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И би било дури и лесно да се сфати зошто, во ера пред да биде возможна една таква отворена, експлицитна машка геј-култура, културниот израз на геј-мажите добил облик на поткултурна практика на запоседнување и преозначување на избрани нешта од околната хетеросексуална култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Геј-мажите и понатаму се впуштаат во презапоседнување и прекодирање на стрејт-културата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Светот беше во ерата на студената војна.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А громот го навестил преодот на светот во ерата на Македонија: Подем за македонското време!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)