Зошто немаат?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дистанцијaта на настраните за општествениот свет (онака како што е дефиниран и натурализиран од хетеронормите) и акутно свесната свест што ја имаат за разните облици во кои животот им се пројавува на разни луѓе, неизбежно исходуваат со несведлив критички став.
Настраната преработка на личното и на општественото искуство излегува, со други зборови, дека е продуктивна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И навистина, ги одвраќа од распитување на општествените форми воопшто.
Настраните, меѓутоа, се принудени да се впуштаат барем во зрно критичко промислување на светот каков што е даден.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Идеолошката тежина на нормалноста истовремено попречува активна свесност за општествената особеност на хетеросексуалните облици на живот – ги спречува хетеросексуалците да мислат на хетеросексуалноста како длабока енигма што налага напорно истражување – и ги предупредува хетеросексуалците да не ја распитуваат предлабоко хетеросексуалноста како особена општествена форма.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Затоа што културата на хетеросексуалноста, која инсистира на својата неутралност, ги охрабрува стрејт-луѓето да им дадат на своите желби и на начините на живеење очигледна здравозаготовост.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Подзамижал, во себе се скрил, се засолнил, се замислил, го собрал своето знаење во зрно, во јадро, кадро да експлодира со невидена енергија.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)