во (предл.) - излог (имн.)

Книги, велам, не купувам, нема што. Во излозите на книжарниците патриотско-туристички и едвај по нешто друго.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тој ја беше забележал како лежи во излогот на едно запуштено дуќанче со стари работи во еден беден кварт од градот ( во кој точно кварт, не можеше да се сети ) и веднаш го обзеде неотповиклива желба да ја поседува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во излогот имаше чинии со завртки и навртки, изабени длета, ножиња со искршени сечила, излижани часовници кои дури не ни претендираа дека се исправни и друго безвредно ѓубре.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Убавите нозе и се како во излог без стакло: поблиску до секој поглед, постварни и попривлечни.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ти подаруваат потреба да ги навиваш од ден на ден, обврската да го навиваш за да остане она што е; ти ја подаруваат опсесијата да ЧАСОВНИК проверуваш колку е точно часот во излозите на златарите, вестите од радиото, преку телефон.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Се сеќавам на тебе со коса собрана под сивата беретка, се сеќавам на рефлексијата на твоите високи монголски јагодици во излозите на древните дуќанчиња.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Дрвјата се како кукли во излог на кој со болдирани црвени букви пишува „тотална распродажба“ - голи и бедни.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Скапи глупости, си рече во тој момент во излогот, како да е тука ставен по грешка, забележа еден дебел блок со зелена хартија. Застана фаќајќи ја Летка за рака и задржувајќи ја.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Човек не знае кој стои во излогот, а кој пред него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Колку испреместени беа нашите лица и тела во излогот!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ами, главата од поп Аркадија, оставена во излогот од една чевларница.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
11 Мотив: рана пролет: Брегот на Профим зазеленет; неколку јаболкници и праски избрзале, порано расцутеле, се преливаат во алови и бели бои; по падините на брегот излетале и првите жолти цветчиња расфрлени како распукани жолчки; белее куќата на Профим, која е скоро варосана, а покривот црвенее како тукушто пресечено месо; по брегот пасат неколку овци, кои, чиниш, не се движат, небаре стојат во излог за детски играчки; еден коњ слегува по патеката со крената опашка како да лебди во воздухот; две шареникави добичиња, крава и вол, со издолжени вратови брстаат по зеленилото спуштено ниско и се допираат, се чешкаат со колковите; по коњот оди човек (веројатно Профим) со лимена кофа в рака; на кофата е паднато сонцето и облеснува; нишајќи ја кофата, човекот како да сака да го брецне сонцето; друг некој (веројатно Скрче) се шета низ бавчата, оди од стебло на стебло и ја потпира главата на нив, како да ги гризе.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се огледуваш во излози кога одиш по улица.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Но командирот е мртов ладен, куклено мирен, како егземплар во излог - го ислушува без коментар, го отпушта без сочувство и се враќа на својот недојаден и веќе оладен бурек.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Слепецот, во неговиот приговор, се разбира беше тој а водичот таа, и тоа само затоа зашто го беше повлекла за раката да му покаже еден модел во излогот на големата продавачка куќа!.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Навистина беше фантастичен. Не тој, нејзиниот избраник и партнер, туку моделот во излогот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)