ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

— Море, да го оставиме арапот, побратиме, нека си мируа. Во земникот од Чешелка не се само тие во казанот.

— Да му влеземе на Чешелка; којзнае дали ќе и најдеме тие пустињи во казанот! — предложи еднаш Мачникот.

Откако ќе се зготвеше месото во казани, им се носеше на војниците на положаите над селото и им се делеше во порции.

На сите лица радост, опијанетост од убавината, од средбата, од миризбата на вкусно зготвената манџа во казаните што испарува.

- Го слушам од ноќ во ноќ. Очите ми се затвораат... Не можам веќе.

Храна ни спуштаа од вертикалниот отвор, секогаш во казан, а вода во голем ќуп.

Тукушто поминаа дождовите и сонцето почна да ја грее земјата, да ја вари како во казан, стаса поморија по рибите: осамна езерото со илјадници збрлавени риби што водата ги изфрлуваше на брегот; скокаа рибите низ песокта, прпелкаа се превиткуваа, замавнуваа со опашката, ја тресеа главата, ја закопуваа во песокта за да ја столчат, да прекинат со овие грчеви; умираа со подзинати усти, со испуплени очи; од мевот им се цедеше недоисфрлената икра.

Си имаме свој готвач, тукашен селанец, обучен во војска, кој вари грав во казан а на празник врти јагне на ражен.

Ќосето собрало брашното и го сипало сето во казанот, ѓоа за да месит погача, ама не замесило тесто, туку се сторила кнока каша како за тури - подпечи или за питулици (зашчо брашното било малу спроти водата).

Сега шчо да чинит, за да му излеквит раната?

Татко ми шчо да чинит, за да ја најт пчелата?

Во казанот на вријабецот што потраја доста долго, Дедо Мраз и убавицата стоеја прегрнати молкум, со стокмени палци едендругому.

Со помош на една од најадите, за одмазда, ги заклал синовите на својот брат Тиест, одбрал парчиња од месото, ги сварил во казан и му ги принел како добредојде (заб. на прев.). 11 Намисла толку злокобна / Ако не е достојна за Атреј, достојна е за Тиест (заб. на прев.). 12 Prosper Jolyot de Crébillon (1674–1762), француски драматург (заб. на прев.).

ќе те дупат муви и горештината и ќе скапуваш, да не можеш да се мрднеш, и во Серес им ги турнавме куќите за да правиме окопи, и земјата е секаде празна, народот бега, а окопите ни беа покрај пругата, оти полето беше под вода, а почна и маларија, трески големи и секое утро врви човек и ти дава кинин во окопите и ние го пиеме ко ракија, а горчи, леле мајко и ти даваат некој пченкарен леб, може човек да отепаш со лебот и некогаш ќе сварат грав, ама грав нема, само неколку зрна се бркаат во казанот, и не можат да се сретнат, да се видат

еднаш, за една иста коска се фатиле со едно куче и се наттргуваат, си ја отимаат коската, се дават, крв им тече од ноктите и од забите, на Стевана, ко вода му се нишаат забите, не знам кај беше ова и не знам кога беше, јас мислев во цвеќе ќе ја најдеме Македонија, а таа во казан клаена и сите ѓаволи играат околу неа, ќе ја посееш жито, а кукавици ќе ти никнат и после не кладоа да вежбаме војнички работи, фронтот е како кај Бигла, а ние како кај Зајгазица во ливадите вежбаме: напред, назад, клекни, легни, а командирот, некој добар, Благоев го викаа.