Се разбира, во нашево постмодерно општество, машките спортски ѕвезди можат да си негуваат нападен имиџ што го китат со секакви изведбени керефеки.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Која и да е логиката на хардверот, таа не поставува посебни ограничувања на логичката структура на софтверот кој се извршува. Rychlack се чини мисли дека програмот што се извршува на машината форсира некои карактеристики на хардверот, како да се пропушта пластика во калап во некој одреден облик.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Го гледаме тоа во танцовните керефеки што фудбалерите си ги изведуваат крај линиите, го гледаме тоа во накитот, во тетоважите и во фризурите на професионалните кошаркари како Денис Родман (иако Родман тврдеше дека никогаш „не се вкопил во калапот на маж од НБА“).290 А со тоа ни оддалеку не сме ја ни начнале метеорската кариера на Дејвид Бекам, кој му се посветил на изгледот барем исто колку што му се посветил на дејството.291 Професионалните спортови сѐ повеќе заличуваат на театар, на огромна и бескрајна мелодрама што постојано се одигрува на кабелските канали како И-ес-пи-ен и на спортските страници во весниците и во списанијата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таа склоност, која можеби започнала со боксерот Мухамед Али, веќе станала во масовните медиуми очекувано или барем истрпливо обележје на спортскиот свет, исто како што сега е обележје на стрејт-мажественоста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)