во (предл.) - канта (имн.)

Ама, овие од кај невестата купувале сирење во канти и свиња за колење за 29 Ноември преку истиот синдикат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Ти тоа си го нашол во канта за ѓубре.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Не сум го нашол во канта за ѓубре. Тие се нови.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Очињец и Федина беа малку изненадени кога претходниот ден наутро ги повика полковникот Кавињски и им нареди да подготват неколку стотици ќебиња, пијалаци во канти за млеко и многу канчиња.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
По кратко молчење во кое никој не ми понуди објаснување, прашав зошто Кристина ја избркала мачката; да не е некој алергичен на мачки или нешто слично.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- А-ха, - тетка ми кимна со главата и забележувајќи една трошка што по грешка останала на масата, се концентрира на неа со погледот и потоа внимателно, како да е мравка и како да ќе ѝ избега, ја приклешти меѓу палецот и показалецот и откако стана, ја фрли во кантата за ѓубре под мијалникот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дамата си оди, а вие ја фрлате детелината во канта (знаете дека со три листа повеќе не носи среќа).
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
МИ СЕ СЛУЧУВА, добри мои читатели, кога поминувам покрај некое училиште, да видам во кантите за отпадоци, а и покрај нив полно фрлени лепчиња! Убави, бели, свежи лепчиња!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ако сме трештени, не значи дека ќе го ставиме времето во црни кеси и ќе го фрлиме во канта за ѓубре.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Сами во преслечен рај. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 129
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Маслините во канти по патот, олеандри, крај морето етер со задсмртен пој се надига чекан над птицата- вампир никогаш, Солун, никогаш твој во срцето кол, на земјата патник. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 130
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вртисенка за добра зделка од добробит со лесна среќа распамучен, стопен, смекнат пред Вишниот купил свеќа За зорт, за фајде, за да свети небаре за час се сетил ако ништо некогаш не ќе се има да засветли една свеќа да се најде и околу многу сенки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ветрот нѐ растура нас; во пердуви летам за да те сретнам на мојот изгубен пат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Маслините во канти; по патот мечтаат бели олеандри никогаш одовде мој морето шета заскитан танкер. Солун, со каков глас!
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
ПОД ОДСЈАЈ
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)