Стани мало... (Ce спушта накај сандачето во катот и буричка внатре.
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Така, тој живееше речиси во катови, цел ден носејќи некакви неприсутни слики в глава додека ги гледаше присутните, и предвидувајќи ги новите со точност што зачудуваше.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Понекогаш ѝ доаѓаше да ѝ се обрати на мајка му на Хелвиг, кога знаеше дека е сама долу во катот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)