во (предл.) - омарнина (имн.)

Костур ни трепери ко слика во омарнина, езерото ни пушта огледалца.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во омарнината, без штит на благотворна сенка, Кукулино, лежеше на жедна, мртва, испукана земја како омрлушен пес, збивтав, отфрлен, заборавен, старо животно скоро без пулсација под измитарената кожа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)