Во една моја книга, во повеста „Испит“ на неколку страници јас опишувам една своја лага.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Во оние пркосни денови Арсо се сметаше себеси за непрекршлив револуционер, херој што ќе остави блескаво име во повеста на таа неразбирлива намачена и жестока земја. Тој само го извалкал тоа гордо име.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се обидував да пишувам, ако не друго, да го запишам она што ми се случуваше, за подоцна, можеби, да може да влезе во повеста.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)