Во преградата од спротивната страна другарот Тилотсон сѐ уште беше таинствено наведнат над својот говорпишувач.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но, не донесувајте преуранети заклучоци.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Причината за да се појавам не само како сведок туку и како поединец кој покренува обвинение, не беше само скапоценоста на семејниот ѓердан на Цвета Басотова, туку и споменот по едно изминато време што го бев сместил во преградата на скапоценостите и раритетите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Знаеше дека во преградата веднаш до него, ситната жена со пепелава коса, работи на просто пронаоѓање и бришење од печатот на имињата на луѓето што беа испарени и за кои, според тоа, се сметаше дека никогаш не постоеле.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Боге се послужи со една цигара од увото на портирот и ја стави исправена во преградата на главата.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Во преградата на ковчегот забележува албум.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Неговото кафене беше единствено собиралиште, и додека едни пиеја кафе или ракија, други играа комар, а во преградата од десната страна тој ги сечеше четките на селаните или им ги светнуваше еднаш во неделата лицата стругајќи им ја брадата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Во преградата отспротива вредно работеше еден мал, на изглед прецизен, темномурест човек по име Тилотсон, со превиткан весник на коленото и со устата сосем блиску до микрофонот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)