- Ха, - рече на тоа Претседателот. Се смешкаше разговорчиво, а во проѕирноста на неговите граорести очи остануваше она.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Руменилото на здравите момински образи за миг минуваше во проѕирност на бела хартија наспроти сончев зрак.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)