Во ранецот најдоа и половина шише жолтеникава течност.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Иљо ја пикна тетратката во ранецот, ја турна капата над очи и се прави дека дреме.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Та нели, како бебе во ранец си ме искачил на тие метри.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ни кога патувам за Истанбул не ги редам еврата и доларите, ама ги носам блиску до срцето во ранец префрлен како поштарска торбичка преку рамо и никогаш, ама никогаш не се делам од него.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Во ранецот носев свиткани фармерки и блузи, шише за вода и по некоја книга.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Да го завртам низ скопскиот кеј, слушајќи го крцкањето на паднатото лисје под заитаните тркала.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Работите му беа во ранец на грбот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Се разбира, недостасува само уште сандакот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сигурен сум дека во ранецот го има насобрано сѐ она што е потребно за да може еден погреб да се изведе според воспоставениот ред.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ги собрав во ранецот за спомен и кога го нарамив се свиткав под нивната тежина.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Ја собра сета бетонска тежина од станот, ја стави во ранец и излезе на улица, цврсто решен да не се врати повеќе.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)