Така му рекоа оние што доаѓаа ноќе да јадат и да спијат и што многу зборуваа пред луѓето.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во сечко се пресекоа корените на Колевци.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Така секој месец и ден само редење, запустување, болка...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
На мајка си, која долго време не стануваше од постела, ѝ велеше: Твојата ѕвезда, мајко, ќе се затемни и ќе се смени во сечко.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Во црвеник ни го изгореа селото, а на Свети Костадин и Елена почина татко, бог да го прости, кутриот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)