во (предл.) - смисла (имн.)

Се чини дека една од причините е поврзаноста на овој проблем со филозофската определба на поимот ‘супстанција’.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Праксата за која ќе стане збор тргнува од свеста за една организација на светот и на визуелните полиња во коишто тој свет постои, светот на тн. „богат поглед“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Прашањето на сексуалните табуа, каде што, на пример, аналниот однос е најкарактеристичен, се поставува како двојна задача - во смисла на начинот на нивното сексуално практицирање и во смисла на нивното психоаналитичко, симболично значење: усмерување кон себе, кон некое примално задоволство.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Всушност, проблемот „однос ’дух-тело’“ сугерира дека постои нешто како дух во смисла на нематеријална супстанција, која на некој начин е поврзана со телото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сепак, оние коишто и понатаму имаат претензии да се занимаваат со Уметноста очекуваат и понатаму многу повеќе од предметот на своето интересирање.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Важно е да се напомене дека тоа не било отсекогаш така.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Им кажува на пријате­лите, ако купуваат во клуб, да купат и една таблета за него.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Беа изложени „сијамски близнаци“ од неодреден пол, во Dinos и Jake Chapman: „Zigotic Accelaration“; фиберглас, патики, боја, 150х180х140 см, 1995 пози на интерпенетрации што зборуваат за неможноста за „екстерна­листичко“ општење и ултимативно за самосодржувањето на потиснатите нагони.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но, досега ква­ли­те­тот на таблетите, во смисла на МDМА содржина, не беше баш добар.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Пролиферацијата на спектаклот создава ваков „богат поглед“, но не во смисла на богатство што му се нуди на погледот, туку на самиот поглед-како-богатство кој е темел за едно екстензивно скопичко искуство.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се разбира дека постои, но тоа е постоење кое не му личеше на било што од порано познато; како да се исполнил со некаква мрачна самосвојност која сето време себе се укинува и се бутка во празнината.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Еднаквата одговорност, значи, за воспоставувањето на темпоралноста денес ја означувам со терминот „фразирање“, во смисла на комбинирање на одредени елементи на популарното општество низ културни слогани и корпорациски заштитни знаци.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мислите веќе не беа снажен извор на неговиот живот; своето тело - во смисла од минатото - исто така не го чувствуваше; човечкиот говор се помрдна некаде во далечината, едвај и да постоеше...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се разбира, веќе не во смисла на некој естетски идеал кон кој се стреми, туку во смисла на потрага по продукција на значења.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
7.  Невработено лице, во смисла на овој закон, е лице кое: 1) не е вработено; 2) е пријавено во Агенцијата за вработување; 3) е способно и сака да работи; 4) активно барало работа во изминатите 30 работни дена и е на располагање на берзата на трудот да започне со работа во следните 15 дена; 5) не одбило соодветна понуда за вработување и 6) на кое работниот однос не му престанал по негова волја (чл. 53, ЗВОСН) [оваа последна и подвлечена спорна точка, во меѓувреме, е укината од страна на Уставниот суд на РМ со Одлука У.бр. 173/2010-0-1 од 22.VI.2011, благодарение на иниција- тивата од 1.X.2010, поднесена од страна на ДСП „Ленка“ - Скопје и Асоцијацијата „Магна Карта“ - Велес].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Инвалид на трудот, во смисла на овој закон, е осигуреникот кој врз основа на инвалидност ги остварува правата од пензиското и инвалидското осигурување (чл. 41, ЗПИО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Таа, по сево ова е убедена во фактот дека менаџерите, вработени во претпријатието, сакале – во тоа време – да ја искористат приватизацијата на тој начин што ќе го разработат претпријатието, ама на вработените нема да им даваат плата!? ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Странска организација, во смисла на ЗЗФ (2010), е странско или меѓународно здружение, фондација или друг облик на организација основана за остварување на заедничка цел која не е за стекнување добивка и е основана во согласност со правниот систем на странската држава (чл. 3, ст.1, ал.14 од ЗЗФ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Страните можат со договорот однапред да се откажат од повикувањето на определени променети околности, освен ако тоа е во спротивност со начелото на совесност и чесност [bona fide] (чл. 125, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
4 На самиот крај, таа додава дека – според неа – процесот на приватизација нечесно се одвивал, а притоа многу голем притисок се вршел врз работниците во смисла на ментален, психички и физички терет.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
3 Ваквиот начин на работа не беше присилно даден на вработените, туку секој кој сакаше можеше да ја прифати или да не ја прифати оваа опција.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во коалиција со уште петмина негови колеги, тие – во септември 1993, со склучување Договор за заеднич- ко работење и основање на дуќан, во смисла на тогаш важечкиот ЗСВДЛТ (1989) – ја основаат СТД „Јасмина-комерц“ (колонијална продавница) со седиште во населба Влае, на истото место кадешто се наоѓаа и дел од деловните простории на АД „Центро“, за чиешто користење плаќаа закупнина.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кај нас, во 2008-та, по речиси едногодишно протестирање на дел од овие луѓе кои беа вистински „жртви на транзицијата“, беше донесен Законот за материјално обезбедување на невработените лица поради приватизацијата на претпријатијата со доминантна сопственост на државата во периодот од 2000 до 2004 година, а популарно наречен „Закон за стечајците“ (Сл. весник на РМ, 87/08).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Поради инсистирањето на анонимност, не го наведуваме ниту архивскиот број под кои е заведен предметот пред Основниот суд – Битола. 2.  Здруженијата на граѓани, како правни лица, можат да се јават и во улога на работодавачи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Архивскиот број под кои е заведен предметот во Основниот суд Скопје I – Скопје, и покрај сите наши обиди и инсистирања, не успеавме да го пронајдеме. 2.  Според чл. 3 од нашиот ЗДС (2000) – којшто досега е менуван и дополнуван 18 пати (!?) – под државен службеник во смисла на овој закон се подразбира лице вработено во државната служба кое врши стручни, нормативно-правни, извршни, управни, управно-надзор- ни, плански, материјално-финансиски, сметководствени, инфор- матички и други работи од надлежност на органот во согласност со Уставот и со закон.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, тука се предложи и нов вид на организација и управување – познат како франшиза.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Додатоците на платата, пак, се определуваат за посебните услови при работа, коишто произлегуваат од распоредот на работното време – и тоа за: работа во смени, работа во поделено работно време, ноќна работа, работа на дежурство согласно закон, продолжена работа, 222 работа во ден на неделен одмор, работа во празници определени со закон и додаток за работен стаж (чл. 106, ст.3 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работите за кои се оценува работната способност на осигуреникот ги опфаќаат сите работи кои одговараат на неговите телесни и психички способности, а се смета дека одговараат на неговите досегашни работи (чл. 38, ст.1-4 од ЗПИО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Без размислување и без да ја контактира трудовата инспекција, бидејќи не веруваше во нејзината професионалност – а по „препорака“ од вработен во Сојузот на синдикати, тој веднаш го информираше Синдикатот на металците во склоп на ССМ.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сепак, со малку повеќе труд, истрајност и упорност слепата Терезија, доколку навистина сте обесправени, ќе извага на ваша страна. 1.  Интервјуто го водеше Ива Михајловска, на 5.III.2011, во Скоп­ је.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
5.  Вознемирување, во смисла на ЗРО, е секое несакано однесување кое ги прекршува т.н. „забрани за дискриминација“, а кое има за цел или претставува повреда на достоинството на кандидатот за вработување или на работникот, и кое предизвикува страв или создава непријателско, понижувачко или навредливо однесување (чл. 9, ст. 2 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Марковски бараше правна помош во смисла на тоа кои правни дејствија треба да ги преземе против отказното решение и како да го оствари своето парично побарување за исплата на неисплатените плати и придонеси.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За во иднина, В И. – која сега работи во друга приватна фирма и која, поради оправданиот сомнеж во партиската блискост на синдикалните лидери, не е член на ниту еден синдикат – вели дека ако се најде во ситуација повторно да ѝ се прекршени работничките права, доколку нема друг начин на справување со бесправното, таа повторно би се впуштила во спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За да се стекне со статусот „невработено лице“ во смисла на овој Закон, на коешто би му следувало месечен паричен надоместок во висина од 34% од просечно исплатената месечна нето- плата по работник во Републиката за претходната година (чл. 4, ЗСт), субјектот треба да ги исполнува следниве услови, и тоа кумулативно т.е. сите заедно: 1) да му престанал работниот однос во претпријатие со доминантна сопственост на државата; 2) престанокот на работниот однос да бил по основ на стечај, ликвидација или технолошки вишок; 3) на денот на престанокот на работниот однос имало најмалку 25 години (н.з. работен) стаж на осигурување; 4) работниот однос да му престанал заклучно со 31 декември 2004 год.; 5) да остварил право на паричен надоместок по 7 април 2000; 6) по остварувањето на правото на паричен надоместок да не бил вработен на неопределено време, односно не му престанал работниот однос по негова волја и вина (овие наведени шест услови се регулирани во чл. 2, ЗСт); 7) да не примил испратнина поголема од 12 месечни плати во висина над просечната исплатена месечна нето- плата во РМ во дадениот период (чл. 3, ЗСт); 8) да поднесе барање до Агенцијата за вработување на РМ каде што е евидентирано; и 9) барањето да го поднесе во рок од 30 дена од денот на влегувањето во сила на овој закон (последниве два услова се регулирани во чл. 6, ЗСт).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Со виртуелните машини и нивната уметничка употреба се наоѓаме во подрачје што можеме да го наречеме медиска уметност и кое ги опфаќа уметничките дела во смисла на компјутерски видеа (анимации), графики и музика, холо­графија, виртуелна реалност, телематички, уметнички случувања и елек­трон­ски интерактив­ни скулптури.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Постои автентично? Ако постои, добро ли е или е аналогно на некаква си наци-култура?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
За разлика од нив тој ги исклучува од уметничкото уживање сетилата какви што се, мирисот, вкусот и допирот, бидејќи „тие сетила се во врска со материјалноста како таква и со нејзините непо­средни сетилни квалитети; мирисот со материјалното испарување низ воздухот, вкусот со материјалното распаѓање на предметите, и допирот со топ­лото, ладното, мазното и т.н.”
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Бидејќи сите овие тенденции немаат повеќе ништо специфично, лесно можат да живеат во ист културен простор.”
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Токму од во овој текст споменатите уметнички дела, втемелени врз технологијата на виртуелните машини, доаѓа чекорот нанапред во новата проценка на допирот и со тоа доаѓа до вистинска субверзија на полето на естетиката, којашто досега ги форсираше како сетила- okno.mk | Margina #15-16 [1995] 45 теоретичари само видот и слухот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Да бидеш присутен некаде а сепак присуството да е по пат на далечинска контрола значи да си таму виртуелно (!).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кинетичката уметност од фазата на експериментирање и авангардистичко провоцирање (во смисла на барање на раширен поим за ликовната уметност) премина во сосема законита и етаблирана уметност во рамките на европската и американската неоавангарда од 60-ите и 70-ите години.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Оригиналниот интерфејс, значи несекојдневна тастатура, маус или џојстик, е важен стимулатор на естетската перцепција во смисла на продолжена осетли­вост и кај уметничкото дело/инсталација на Agnes Hegedus, Поглед со рака, за коешто софтверот го напиша истиот автор кој прави софтвер и за Shaw, Gideon May.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Неговиот настап (во нешто помалку од еден час долгиот перформанс) ја демонстрира философијата на комплексните врски помеѓу човековото тело и постиндустриските машини; тој телото го разбира како предмет на обликување (design) и техничко дополнување.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Таквиот збогатен систем не е едноставен, не е подложен на едно начело (исто така нема „водич”), не е сличен на војничкиот систем за да ги игнорира промените и да бега од новотариите кои лесно би го минирале; напротив, тоа е систем кој што безризично произведува ново и демонстративно ги апсорбира сите новини.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Се согласувам дека мора да постои една „критична маса“ на луѓе кои ќе постават ниво. Систем на вредности.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Уметниците што работат со виртуелните машини, при конципирањето на своите дела го земаат предвид и начелото на интерактивност во смисла на кибернетичка врска меѓу делото и неговиот примател и која што при одредени рамки влегува во мрежи (net­ working).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кај уметничките дела за иницирање на виртуелни, естетски кодирани светови, се работи, напротив, за допир, кој во смисла на простор, дефиниран со односите на реалните предмети, навлегува во празно, но интензивноста на различните тактилни функции, посредувани преку податочната ракавица, предизвикува промени на полето на сликовното и звучното во компјутерски симулираната околина.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Посматрачот всушност се врти во реалното време и простор, истовремено пак со таа активност предизвикува некои потполно поинакви, преку компјутерските програми симулирани ефекти, коишто му овозможуваат влегување во пара­лелните простори и со тоа нивно испитување и населување.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тука недвој­бено се работи за импликација на Hegel-овиот панлогизам и врз естетското под­рачје и тоа во смисла дека за уметноста е суштествен правиот преод низ духот, што значи дека мора сетилниот елемент во уметноста да биде продуховен.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Секое преголемо инсистирање, шлепање на одредена автентичност во смисла на посебност, дури и национална, со цел непознатото да се сведе во познати рамки, или сведување на традицијата во знак на племенско распознавање и фаворизирање на тој племенски дух, неминовно води кон исфорсирана национал - глупаво херметизирана култура.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа се дела, чии што главни естетски и онтолошки концепти се расчленуваат на: 1) губење на длабочина, 2) површни ефекти (тематизација на „близината”), 3) естетска инсценација на нови технологии и медии, 4) зачекорување во виртуелни, алтернативни, паралелни „светови”, 5) симулирање на комплексното осознавање во смисла на визуелна, аудитивна и тактилна перцепција, 6) преод од аурата кон гламурот, 7) интерактивност, 8) генеративна репродукција на уметнички дела.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но, со оваа апликација никако не смееме да си правиме привиди за природата на допирот, што е инвестиран од страна на таа софистицирана технологија, како тоа да бил добриот стар, значи лош, вулгарен, непосреден допир што граба во „исполнетото” и е наменет за допирање на „материјално згуснатото”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Математичарот и теоретичарот на компјутерските науки (од САД) Hans P. Moravec (роден 1948) во својата расправа Универзален робот (1991) ја заострува проблематиката на модерната роботика во смисла, дека нашите денешни најдобри компјутерски водени роботи се способни да симулираат само нервен систем на некој си инсект; често откажуваат при задачите што би ги извршило и шестомесечно бебе (кога се работи за идентификација на предмети и нивно придвижување).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во уметничкиот систем се работи за коегзистенција на хетерогените елементи, чија што изолирана анализа не би можела да ни ја разјасни целината, токму затоа тие елементи се концентрираат околу различните средишта на хетерогените извори и автономните погони (естетицизам, традиција, естетска иновација).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Под заедничката стреа на уметноста без тешкотии се ставаат различни работи, да речеме во смисла на Baudrillard-овата мисла од Проyирноста на злото: „Ништо веќе не се спротиставува.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Меѓутоа само во позитивна смисла. Во смисла на креативност. Сѐ друго е искомплексирана злонамерност.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Податочната ракавица (data glove), која што овозможува влез и во уметничко кодираните виртуелни светови (во смисла уметност на виртуелните машини), е главен интерфејс во технологијата на виртуелната вистинитост, таа нагласено го аплицира допирот дури и при trip-от по паралелните светови.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Виртуелната реалност преминува во телеприсуство кога сте присутни од некое далечно место - „присутни” во смисла дека вие сте свесни за тоа што се случува, ефективни, во состојба да ги извршувате задачите по пат на набљудување, досегање, фаќање, движење на објектите како да ви се на дофат и како тоа да го правите со вашите сопствени раце.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Значи, промени во смисла на нови постапки, тактики, изрази и движења, не го загрозуваат, туку напротив му добавуваат свежа „крв” и ја степенуваат неговата продуктивна комплексност.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Таквите направи, значи виртуелните машини, не се релевантни само во смисла на новата антропологија на некомуникативното јас во 80-ите и 90-ите, туку исто така усмеруваат кон нова онтологија на коопстанок, на (паралелни?) алтернативни и виртуелни светови и кон нови анализи на (раширената и технолошки моделирана) сетилност.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Како да се нагласи релевантноста на лажли­вите сетила и сознајните функции, кои не се aisthesis и mimezis само претпоставки на уметноста, туку прв услов на човековата ориентација во светот, неговото секојдневно наоѓање на место во просторот и времето.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Овие сетила не се адекватни за прием на уметноста, бидејќи во смисла на Hegel-овата естетска теорија, уметничките предмети се релативно самостојни, што значи дека им бегаат на сетилните односи.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Машинските додатоци затоа му носат нов квалитет во смисла на способност на раширена перцепција.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Не е чудно што затоа авторот бара паралела во развојот на генетиката и тоа во смисла, „можеме да ја прочитаме сегашната несреденост на уметноста како кршење на скришниот естетски код, слично како што можеме да го набљудуваме кршењето на генетскиот код при одредени биолошки неправилности“. 42 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ласиќевиот Крлежа стана општествен конформист (во смисла на „хегеловската прагматичност“) затоа што престана да биде фанатик на бескомпромисната моралност со „димензија на библиски пророк“.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Мотивот на Крлежа за заминување, доведен до поим, упатува на перманентната дислоцираност на модерниот човек, дислоцираност од егзистенцијален тип, но и во смисла на неговиот идентитет, значи, дислоцираност внатре во симболичкиот универзум во кој го сместува својот живот.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
А и евидентното, очебијното, дека навистина (се разбира, во смисла на мнозинство и во смисла на она што, да речеме “медиски” или како некаков “културен сензибилитет” /не/ го “зрачат”) станува збор за “морони”, за една фрустрирана “турбо-фолк” генерација без Оваа генерација влезе во подлабоки генерациски обележја, несреќна и пубертет и почна да онанира недуховита - е па, и тоа согледување, под налетот паралелно со почетокот на војната.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Со други зборови: во иднина, “историографијата” - во смисла на акумулирање на информација - ќе стане многу подисциплиниран и покритички процес од кога и да било порано.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Не соработувавме, прво напишавме една книга, потоа и втората, не во смисла на единство, туку како некаква бесконечна статија.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Или „постмодернист” во смисла на еден човек од дванаести век кој вџашено стои пред портата на една џамија во Анадолија која е направена од сталактити, во еден, така, кубистички стил, и врз која, зависно од времето на денот, сончевите зраци формираат портрет на девојка, кој дневно постои една минута, да кажеме, доколку има сонце.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Мене тоа, на пример, не ме интересира, ниту пак ме интересираше виде(н)ото во Мала станица, во смисла на учество. 56 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
П.В.: Мистификатор без доволно уметнички знаења, тој твој Хофстетер, но добро, интригантен во смисла дека придвижува теми, инаку прилично досаден гледано чисто стилистички...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
И тоа не во смисла што тој создава, Боже мој, поетска проза, туку затоа што во прозата достигнува поетско совршенство“.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Во смисла на оваа директива на 2 септември 1944 година шефот на сојузничките воени мисии при ГШ на НОВ и ПО на Македонија американскиот мајор Дикенсон испратил писмо до бугарскиот командант на Петата бугарска армија во Скопје во која биле набележани условите под кои бугарските окупаторски единици требало да се предат.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Бев немоќен да навлезам во смислата на Татковата потрага во сиџилите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Започнав, но многу, многу доцна, како некој задоцнет ученик на големата историја на еден живот, да навлегувам во смислата на Татковата потрага во неговите книги, во малкуте години од животот што му преостануваа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ниту било кога бил просто “дијалектичен” во смисла на насоките на само два ветра.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
За него “уметноста” (во смислата на Зукари) била “мајка” на духот, поточно, тој мислел дека уметноста настанува во спротивставувањето со друга уметност, а не со природата.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Така, во примерите на планетите и нишалото се подразбира физичка детерминираност, во смисла дека е можно да се предвиди идното однесување на овие системи врз основа на нивното минато.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Сепак, Тасо сѐ уште не е “кончетист” во смисла на субјективниот “кончетизам”, но кончетто е во средиште на неговата поезија и неговата поетска теорија.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ни се чини дека имаме работа со кончети во смислата на Зукариевите “disegno-metaforico-fantastico”, со узорни примери чија метафорика е лесно достапна.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Што е до Russia Bianca Кноблох тврди дека станува збор за делот од словенската екумена, кој се наоѓа на Запад (географски) и кој (во тоа време) се уште не го беше прифатил христијанството (можно е, сосем коректна мисла: постојат сведоштва за “бел” во смисла “западен” применливо кон Хрватите, кои навистина географски се наоѓаа далеку позападно од Киев како центар на Русија и Константинопол како центар на Православието).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тоа може да биде во смисла на „Преминување на девица во невеста“ (наслов на една од сликите на Дишан, ... „наслов кој не претставува губиток на невиноста туку пред сѐ премин од еден лик во друг... дијалекталното сфаќање на именката “passage”, поврзано со преобразбата, има длабоко значење за Дишан“), или тоа може да значи исчезнување или смрт на семејството.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
„Големото Стакло“ очигледно претставува нешто, иако не е јасно што, ниту до која мерка тоа прикажување е безмалку „произволно”, како што тоа некои го мислат, во смисла на испреплетените „бесмислени“ облици.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ми се чини дека визуелниот јазик на Маус е многу затворен - во споредба со другите ваши дела, во смисла дека стремите кон изглед што е штедлив, концизен, дури примитивен.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сакав да направам структура што ќе се одликува со механичност, бидејќи веќе во првите четири секунди можете да претпоставите што ќе се случува во филмот, после тоа ништо друго не преостанува. (...) ”Причината и последицата” - во смисла на 18 век и вашиот интерес за него, според Дејвид Хјум, кој зборува за тоа во Истражувањето за човечкиот разум - секогаш се испреплетени со целиот тек на вашите визуелни и нара­ тивни заплети, по пат на броеви, јазични игри и цитати од историјата на сликарството.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Не сум посебно заинтересиран за психолошката нарација во смисла на 20 век, од која произлегува создавањето на еден типичен американски филм.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Бидејќи комплетната еквивалентност (во смисла на синонимност или еднообразност) не може да биде замена за која и да е од неговите категории, Јакобсон изјавува дека сета поетска уметност, според тоа, е технички непреведлива: Можно е само креативно транспонирање: или интралингвално транспонирање - од еден поетски облик во друг, или интерлингвално транспонирање - од еден јазик во друг, или конечно, интерсемиотичко транспонирање - од еден систем на знаци во друг, на пример, од вербална уметност во музика, танц, филм или слика.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Така, на пример, утврдува дека под дејство на мескалинот “волјата пати од длабоки промени во смисла на влошување.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Јас ја наоѓам во смислата на алфабетот, во нумеричките системи, равенки, обележувањето со бои...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Моќта на зборот и преку сликата да се доближи до мислата и размислата, е процес што егзистира во поезијата од нејзината праисторија: во генот на зборот е да формира слика, во смислата на сликата е да се крие нејзиниот прародител – светлината и сенката на неизречениот збор.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
По иницијатива поведена од Движењето за социјална правда „Ленка“, со одлука на Уставниот суд од 22.06.2011 година47 се укина чл. 53 ст. 1 ал. 6 од Законот за вработување и осигурување во случај на невработеност која како невработено лице во смисла на овој закон го смета лицето на кое работниот однос не му престанал по негова волја.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Ниту еден од потписниците на нашата заедничка молба (а на Таша никој не и спомнал за правата со кои се здобила како учесник во војната) не изрази резерви во смисла на ова што ти го спомна.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таа никогаш и од никого на барала додатни објаснувања зошто кај неа доаѓа да бара помош или да преноќи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во својата анализа на Бентамовиот Паноптикум, Фуко обрнува внимание на структурата која е во сржта на неговото делување.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Разгледувајќи ги импликациите на оваа структура во смисла на нееднаквост, на едно друго место сугерирав дека, во нашата култура, се чини дека мажите сѐ почесто се „инструментите“ на нормализирачкото набљудување, додека жените почесто се субјектите на ова набљудување (White, 1989). okno.mk | Margina #4-5 [1994] 59
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Попрво, таа открива поинаква содржина, алтернативно значење – контратематика – во самиот стил на естетскиот предмет. ‌Посветен на стилот и „неутрален во поглед на [отворената, експлицитна] содржина“, естетизмот на машката геј-култура си го доживува секој предмет што го цени – било да е ламинатно-винилна трпезариска гарнитура од 1950-тите години, било да е сервис садови фиеста од 1930-тите, било да е спот од Мадона или песна од Има Сумак, куќа од американски ранч од 1950-тите или француски дворец – како кохерентна, внатрешно доследна стилска целина, како пројава на историски и културно специфичен систем на вкус чија отелотвореност во предметот е толку целосна што самата таа целосност по себе предизвикува задоволително препознавање и овозможува своевидно сопствено задоволство.269 Таа готовност естетскиот суд за одреден предмет да му се подреди на вреднувањето на севкупноста со која предметот отелотворува единствен, интегриран естетски или историски систем е она што ја навело Зонтаг да заклучи дека „Кампот не дејствува во смисла на убавината270, туку во смисла на степенот на извештаченост, на стилизираност“. ‌Всушност, машкиот геј-естетизам е склон да ја заматува разликата помеѓу убавината и стилизацијата, дотолку што значењето или содржината ги сместува во самата форма, наоѓајќи вредност во секој предмет што покажува совршена сообразност со даден естетски поредок, со даден стил.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа го покажува и начинот на кој Џоан Крафорд ја прикажува Милдред Пирс како изведба, во смисла на тоа дека открива колку и самата Крафорд, далеку од маченичка поради својата беспомошна, самопожртвувана посветеност на ќерка си, всушност, во Милдред Пирс дивно лажирала.310 Штом камерите ќе престанеле да снимаат, Крафорд – а не ќерка ѝ – била таа што, всушност, ги влечела конците. ‌За Џоан Крафорд, излегува, долгото мачно мајчинство не било абјектна несебичност, како што укажува Милдред Пирс.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
20 КУЛТУРА НАСПРОТИ ПОТКУЛТУРА Геј-културата може да се однесува на нови книжевни дела, филмови, музика, уметност, драми, танци и изведби чии творци се геј-луѓе и кои се осврнуваат на настраното искуство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Намерата не ми беше да ја багателизирам постоунволската геј-култура, туку да ги крепам облиците на општествен отпор против хетеронормативноста кои ги претставуваше и кои и понатаму ги претставува голем дел од претстоунволската култура, а истовремено да ги истражувам причините поради кои официјалната, паланечка, идентитетски заснована и виножитно забарјачена геј-култура што ја замени, изгледа, на онолку многу геј-мажи им е крајно незадоволителна и фалична.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Напротив, стратегиското присвојување на стрејт-културата и понатаму им служи за витални цели на геј-мажите, а и на други, и овозможува важно, макар било и имплицитно, средство за општествена критика и политички отпор.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А не може ни несвенливата геј-склоност кон кампски препрочитувања на хетеросексуалната култура да биде само одраз на некакво неостварување геј-гордост и на неизлечливите ефекти на општествената доминација.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тие стандардни, стрејт-начини на доживување на светот подразбираат начини на чувствување, како и начини на реагирање на културните објекти и активности што се веќе кодирани за родот и за сексуалноста, начини на сопствено ориентирање во однос на сите констелации на меѓусебно поврзаните вредности што се одговорни за обојување на лицата, на однесувањата и на жанровите на дискурсот со густите општествени значења кои ги носат, значења што исто така се однесуваат – без разлика колку благо – на родот и на сексуалноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Психолозите и психоаналитичарите немаат да додадат ништо помудро на оваа тема од кој било друг, па затоа и теориите за третиот пол наеднаш се одново популарни: ако хомосексуалноста и хетеросексуалноста, всушност, ни се програмирани во телата, тогаш веќе нема што да откриваме од каде ни се ниту, пак, има што да изнаоѓаме левтерни објаснувања зошто некои поединци излегуваат стрејт, а други испаѓаат геј.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, не сѐ што не се квалификува како вистински мажествено, според крутите општествени критериуми чија цел е да ја чуваат чистотата на таа ретка и скапоцена суштина, мора да биде женствено.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Иако самата сексуална желба може да биде независна од родовата ориентација, а сигурно се разграничува од неа, сексуалната желба во еден хетеронормативен свет сигурно тесно ќе се поврзува со родовата ориентација бидејќи и двете се кодирани една во однос на другата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не се обидува да проѕре низ стилот на предметот до неговата содржина, да го разлачи неговото успешно естетско остварување од неговата одбивна политичка порака и од неговата вплетканост во еден омразен општествен поредок.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Краткото затемнување и следователното откривање на лицето на Џоан Крафорд со сенките од венецијанерите не е некаква пропозиција во некое тврдење, туку состојка на стил.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За разлика од жалоста и гневот, овие емоции важеа за само лични, во смисла на тоа дека не искажувале групен идентитет, туку поединечни неуспеси.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Она што допрва треба да се разгледува се посебните општествени фактори што го доведуваат опстанокот на геј-културата во сомнеж.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Екстатичното обожавање на дивите од светот на операта или од светот на популарната музика можеби не е баш најбуч-работа, но тоа не значи дека е женствено – во смисла на тоа дека жените како група голтаат изведби на Марија Калас или на Џуди Гарланд во иста мера во која ги голта Руфус Вејнрајт или дека се јатат на опери како што се јатат околу тезгите со шминка или дека собираат спотови од Шер или од Мадона од страв да не ги сметаат за неженствени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Општествената и емоционалната неавтентичност можеби се во средето на визијата на трагедијата за светот, но тоа е погубно за трагедијата како форма.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“ или „Вратете се како победници“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Машките геј-културни практики подобро и посистематски се разбираат кога ќе се вратат во своите првобитни, конкретни, прагматични дискурзивни и општествени ситуации отколку кога се апстрахираат од нив и се анализираат во смисла на естетска теорија, како што претпочиташе да прави Сузан Зонтаг, колку и да е тоа сјајно.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако ништо друго, Најмила мамичке барем сведочи за пресудната улога на изведбениот елемент во создавањето на особеното задоволство на мелодрамата. ‌Сцената со генерацискиот судир во Најмила мамичке не ја турка само до крајни граници театралната екстравагантност и бунилната претераност на глетката на поштукнатата мајка во Милдред Пирс, нудејќи ни кампско задоволство на преувеличена изведба изведена заради изведба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не ти требаат пари за да имаш вкус и не ти требаат многу пари за да го задоволиш (иако ти требаат колку-толку).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Меѓутоа, треба да се разграничи меѓу оној вид геј-култура што се состои од нови дела од (во случајов) геј-мажи што за првпат во историјата непосредно, отворено и експлицитно се осврнуваат на машкото геј-искуство како што се живее, односно како што може да се живее (или можеби се одживеало), од една страна, и оној вид геј-култура што паразитира врз главнотековната култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Голем дел од отворено геј-тематизираната култура што се појави по Стоунвол и понатаму ги има истите револуционерни цели на геј-ослободувањето.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа не е ниту природна состојба ниту поединечна особеност, туку колективна појава, последица од општествената припадност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Со други зборови, членарината за користење на мојана сала беше скапа, но не беше толку скапа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како и да е, мислам дека треба подлабоко да проникнеме во причините поради кои отворената и експлицитна геј-тематизирана машка геј-култура што ја овозможи геј-ослободувањето и натаму има толку тешкотии да си најде машки геј-поддржувачи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А не го смалило ни задоволството на тие второкласни изведби, како што покажува Најмила мамичке (и нејзиниот геј-култ).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А субјективниот живот, инстинктите и интуициите нужно ќе ти ги обликува тоа што си Американец, ќе ти ги обликува поврзаноста со американската култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не може да се избави од впечатокот, или од сомнението, дека нејзините напнати изливи на емоционален израз можеби се надуени повеќе од строгите услови што ги налагаат екстремните ситуации што ги прикажува, на смртните страданија што биле побуда и сигнал за сета таа страст.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но проектот на мојот предмет и на оваа книга е во согласност со неговиот во смисла на костецот со историските трендови што се одговорни за претворањето на машката геј-култура во траен срам за геј-мажите – и кои тоа го прават така што геј-културата ја конституираат како вродено назадна, архаична, немажествена, несексуална, а со тоа и непретоплива во современиот, нормативен геј-идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Затоа, за секој што живее во свет на хетеронорми, доживувањето сексуална желба за маж е заземање положба на субјект која се смета за соодветна за жените, во смисла на тоа дека со право им припаѓа на жените – а со тоа и положба на субјект која културно се идентификува и се интонира како женска.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Едноставно упатува на луѓе што прават истополов избор на сексуалниот објект и, можеби, укажува дека и не се срамат од својата сексуалност и не гледаат да ја скријат. ‌Како таков, поимот „геј“ ѝ дозволува на мојата сексуалност општествено да се обзнани под превезот на една пристојна ознака, речиси еуфемистична, и во смисла на идентитет, а не на еротски субјективитет и на сексуално однесување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа навика да се мисли за геј-животот во смисла на генерациски спротивности во извесна мера е разбирлива.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Иако некаква аристократија на вкусот можеби претставува елита, таа се разликува од традиционалните аристократии по тоа што не се воспоставува ниту врз основа на општествената моќ ниту врз основа на економската моќ.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дури и најоригиналните современи геј-писатели си ги осмислуваат делата во однос на главнотековното општество и неговата историја или започнуваат дијалог со примените културни облици.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Згодно би било подробно да се знае како работи тој систем и како масовно ги произведува и ги распределува тие релативно нови марки на сексуалниот субјективитет – но, додека не дознаеме, бесцелно е да се шпекулира за процесот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
‌Пол е, можеби, најгеј-лик во целата книжевност,244 барем во смисла на тоа дека големи делови од наративот на Катер изгледа се намерно устроени за да му се придаде на секое негово својство и дејство некое преопределено геј-значење.245 Но, тој е сушт настран сензибилитет и хомосексуална желба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Напротив, тоа било... животна улога. ‌На тој начин Најмила мамичке ретроспективно внесува во Милдред Пирс елемент на неавтентичност што веќе е имплицитна во драматичната поставка, во одигрувањето, во општествениот израз и во јавната изведба на секоја страсна емоција. 14 ОД ТРАГЕДИЈА ВО МЕЛОДРАМА ‌Емоционалната неавтентичност може да биде погубна за трагедијата, но таа не ѝ штети на мелодрамата, а не ги упропастува самодоживувањето и културата на геј-мажите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Оттука, инсистира секој предмет поединечно да го гледа во естетската рамка на самиот предмет, како естетски склоп, како ефект и израз на интегриран естетски систем.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-естетизмот овие нуспроизводи на туѓите сериозни, смислени стремежи ѝ ги прикачува на сопствената иронична, раздружена потрага по задоволство.279 ‌Машката геј-култура копнее, пред сѐ, по слободата и моќта да си го задоволи вкусот за убавина и стил.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За разлика од нив, дрегот, кампот и разните културни присвојувања и идентификации се, строго гледано, поткултурни практики, доколку се во зависен, вторичен сооднос со претходните негеј-културни облици на кои реагираат и на кои им го должат самото свое постоење – какви што се општествените норми за мажественоста и женственоста, сериозната професија политичар, автентичните идентитети и емоции, главнотековните ликови како Џуди Гарланд или Џоан Крафорд и главнотековните естетски или општествени практики, од операта, бродвејските мјузикли, сентименталните песни и популарната музика, до архитектурата, историското зачувување, цветното аранжирање, модата и стилот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но она за што се работи, она на што упатува, не е ништо друго освен самиот тој, ништо освен неговата вредност во рамките на внатрешно доследен, формален систем на значење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-женственоста, значи, е културно обликување, а не само психосексуално.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А, сепак, тоа е сосема оригинално дело од современата геј-книжевност, чија цел е да вообличи еден конкретно геј-начин на живеење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Целта не беше да се објасни логиката што е во основата на секоја машка геј-културна практика со сета нејзина особеност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Да се опише содржината на една форма или значењето на еден стил е многу различен потфат од потфатот да се објасни содржината на некој исказ.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Високопарен и поразителен е тој исказ, нема што.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Секој сериозен обид да се одговорат прашањава би нѐ одвел далеку зад границите на тукашнава студија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нејзиниот осврт за тој лик покажува и дека функцијата на кампот може полесно да се посочи и да се објасни ако кампот се смести во контекст на општественото окружување од кое произлегол.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како предмет за естетска наслада го зема она што другите го создале чисто заради употреба – случајно убави нешта првобитно создадени со некоја конкретна, практична, навидум вредна намена: прекрасни тела обликувани без умисла благодарејќи на спортски натпреварувања или на тешка физичка работа, величествени згради изѕидани во текот на националните или индустриските соперништва, отмена облека наменета за задоволување на потребите на високосталешкото фалбаџиство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
‌Кога ги изнесува во преден план прашањата за родовата ориентација, конкретно „несообразноста со родовата улога“ и „родовата нетипичност“, како признаци на „природите на геј- мажите“ (барем на природите на оние мажи што се „насочени кон зачувување“; 243) и кога штуро се зафаќа со прашањата за сексуалноста, Фелоус без колебање упатува на авторитетна поткрепа во некои претходни теории за хомосексуалноста, и тоа од викторијанскиот период, кои геј- мажите ги дефинирале како женски души во машки тела, како припадници на трет пол или на меѓупол.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Според Фелоус, Карпентер „ги разбирал геј-мажите како ‘меѓумажи’ – ‘мажи со голема мера на психолошкиот карактер на жените’“ (14).336 Фелоус го цитира и ученикот и соперник на Фројд, Карл Јунг, а конкретно огледот на Јунг од 1954 година „Психолошките аспекти на комплексот на мајка“, во смисла на тоа дека геј-маж „може да има добар вкус и естетски усет кои ги негува присуството на женска нишка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Списокот на оригинални дела од геј-мажи што за поаѓалиште ги земаат стрејт-општеството или главнотековната култура може да се проширува речиси бескрајно.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа е етиката против која геј-ослободувањето некогаш креваше светски историски бунт.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во романите на Нил Бартлет Готов да го фати ако падне (Ready to Catch Him Should He Fall, 1991) и г. Клајв и г. Пејџ (1996) се замислува како би изгледале геј-соодветниците на хетеросексуалните додоворувања, романса, брак, сопружништво, семејство, акумулација и пренос на имот, наследување и репродукција; тие романи одново упатуваат, во смисла на средишните поими и преокупации, на веќе постојните хетеросексуални општествени и културни институции.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Вистина е, за да ја сфатите алузијата, треба да имате многу повластено потекло или да сте растеле во италијанско или во уметничко домаќинство, каде што сте слушале опера или сте оделе на опера – или треба да сте поминале низ воведување во машка геј-култура која, иако можеби си се претставува како аристократија на вкусот и иако можеби си се идентификува со некаква општествена елита, со луѓе што одат на опера, сепак, во смисла на своите припадници не е баш ограничена на припадници на повисоките класи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во тој случај, може да заземат одредени стратегии на избегнување кои ќе им овозможат да ги избегнат општествените повици да го доживуваат светот на хетеросексуални и на хетеронормативни начини.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но можеби и би било возможно подлабоко да се испитаат во смисла на геј-културата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Може да биде извонредно надарен да биде учител поради речиси женската проникливост и речиси женскиот такт“ (243).337 ‌Иако културата на постоунволското геј-движење жестоко ѝ се противи, оваа стара угледна традиција на дефинирање на хомосексуалноста во смисла на родова обратност и на замена на родовите улоги, а не во смисла на сексуалноста, воопшто не изумрела.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако публиката некогаш се посомнева дека драматичните екстравагантности на трагедијата не се сосема оправдани, дека дури се и малку од малку претерани, дека високиот степен на емоцијата што го издвојува трагичното чувство, кој го воздигнува до височините на возвишеноста, не е сосема мотивиран – да скратам, дека страста не се чувствува толку, туку дека се лажира или се изведува – тогаш трагедијата веќе не предизвикува соодветно трагично дејство и се разводнува во мелодрама. ‌Мелодрамата, од своја страна, се врти само околу одигрувањето на екстремното чувство и нагласката ја става врз изведбата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Истрајноста и популарноста на традиционалните машки геј-културни практики повеќе од четириесет години по Стоунвол можеби навистина се одраз на продолжувањето на неповолните политички околности, на натамошните искуства на антигеј-угнетувањето, исклучувањето, општествената доминација и стигма – но не во смисла на тоа дека се просто патолошки последици од општественото непријателство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Слично така, дали хуморот на Лени Брус и на Вуди Ален ќе ја загуби моќта да нѐ насмее кога Евреите сосема ќе се асимилираат, ако се асимилираат?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-културата може да се однесува и на главнотековни дела што ги создале, главно, уметници хетеросексуалци, плус некои настрани што се во плакар, а кои геј-луѓето селективно си ги присвоиле и ги преупотребиле за антихетеронормативни цели. ‌Ваквава поделба, се разбира, не е ниту водоотпорна ниту апсолутна.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Средишниот дел на книгава му се посвети на исцртувањето на логичните врски меѓу неколку меѓусебно поврзани вредности што ги создаваат тие констелации и на показот како тие внесуваат обродени и сексуални значења во голем број елементи од културното поле – како тие структурираат една поширока поетика на културата во смисла на родот и на сексуалноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Пол е неавтентичен и стерилен, неумолив лажго и фантазер, со заблуди за грандиозност. Животот би си го дал за неприкосновената возбуда да помине една недела во стариот хотел Волдорф-Асторија во Њујорк, длабоко самопотврдно искуство што му дава „чувство дека искористил колку што можел, дека го проживеал животот за кој бил скроен“ (135).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Барем начелно, таа е отворена за сите. ‌„Да се биде познавач“, објаснува Бартлет, „е да се биде припадник на елита – не нужно елита на богатите, но секогаш близу до неа барем во смисла на инспирација.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа е така бидејќи жените се единствените луѓе за кои се мисли дека се природно, нормално склони да чувствуваат сексуална привлеченост кон мажите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дали тој хумор веќе не подзаличува на архаичен?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Когнитивната наука, која исто така ги сместува причините за сексуалниот идентитет во нашите мозоци, а не во нашите општества, е привлечна на сличен начин бидејќи нуди физиолошки одговори на комплицираните општествени прашања. ‌Не се обидов да објаснам како некои машки геј-субјекти стануваат геј, туку се обидов да објаснам како геј-субјектите (или некои стрејт-субјекти) може постепено да се здобијат со геј-култура, во смисла на поврзување со културни предмети и облици – со бродвејски мјузикли, со стари куќи, со мелодрамата, со Џоан Крафорд, со изведбените уметности или со естетското совршенство, меѓу другото – на особени начини што им ги имплицираат и сексуалниот субјективитет и родовата ориентација.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Современото геј-отфрлање на современата геј-култура и сегашната популарност на згодно настранетите нешта што се присвојуваат од главнотековната, хетеросексуална култура, не можат да се сведат на прост симптом на интернализирана хомофобија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Општествените практики што не се кодирани како конвенционално машки – како што е уредувањето цвеќиња или танцувањето – бргу и необмислено се кодираат од нашите општества и од нас како женствени (иако деталите може да варираат од едно до друго општество: на пример, пекарството се кодира како женствено во САД, а како мажествено во Франција).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Разликата меѓу овие две верзии на машката геј-култура може да се сфати во смисла на поширока разграниченост (иако, одново ќе кажам, нехерметичка) помеѓу културата и поткултурата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, таа вистински инвентивна геј-култура ја снајде истата судбина што ја снајде идентитетски заснованата култура која се појави во истиот период, во смисла на тоа дека обете изгледа предизвикуваат кај геј-публиката слично чувство на здодевност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Значењето што го има произлегува од неговата функција во рамките на еден цел естетски систем, кој самиот е нерепрезентациски, во смисла на тоа дека во него не се работи за ништо друго освен за самиот него. ‌Накратко, еден стилистички елемент не е без значење, односно од него не отсуствува значење – тој е за нешто, упатува на нешто.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога страсната заинтересираност на некој маж за конзервација на историски предмети или за реставрација на дела од некој период се доживува како знак дека тој го има „психолошкиот карактер на жените“ (да се послужам со формулацијата на Едвард Карпентер), тогаш општествениот јазик на родот набрзина се преведува како природна стварност на полот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А ако случајно не сте сфатиле, упатува на великата сопранска арија од првиот чин на Вердиевата опера од 1871 година, Аида.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, во смисла на фактичката вистинитост, не е баш искрен.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не нужно женски идентитет, туку стојалиште во полето на дискурсите и практиките кое е општествено обележано како женско.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Покажува колку бескрајно те повредиле и те згрозиле.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Поконкретно, тој одново и одново се повикува на социјалистичкиот филозоф и ран геј-активист Едвард Карпентер (1844–1929), кој во 1908 година објавил книга со наслов Меѓуполот: студија за некои преодни типови мажи и жени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако трагичното страдање некогаш се доживее како чиста изведба или имитација на страдање, ако излезе дека архетипските трагични судбини се некакви театрални улоги, тогаш трагедијата нужно ќе трпи загуби во смисла на потврда, на општествено признание и ќе го загуби авторитетот на носител на егзистенцијална вистина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ете зошто машкото геј-идентификување со аристократијата во смисла на неговата пројава не зависи сосема од потрошувачката моќ (иако вишок приходи би бил корисен).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како што забележува Фелоус, неа ја поддржуваше Гари Хеј, основоположникот на современото геј-движење во САД и главниот извор на инспирација за Радикалните самовили.338 А и натаму цути во неколку значајни школи на современата машка геј-духовност, кои во геј-мажите гледаат современи шамани, потомци на народните исцелители, пророци и врачеви кои во многу општества си ги црпат проникливоста, моќта и верскиот авторитет од впечатокот дека во нив се споиле двата духа на машкото и на женското (254, 262, 244–246, 281 n17).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Второво во негеј- светот наоѓа претстави што може да се претворат во изрази на машкиот геј- субјективитет или чувство – со малку дотерување, ако мора – и кои им овозможуваат на геј- мажите имагинативно место за влез во некаква настрана утопија, некаде отаде виножитото, која не е сосема нивна творба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нејзината оригиналност, нејзината уметничка експерименталност и нејзината сушта сјајност се многу скраја од стандардната политика на геј-идентитетот на главнотековното геј-движење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Би можел дури и да кажам дека тоа е каков си се родил – во смисла на тоа дека ако си се родил и си растел во Америка, неминовно стануваш Американец, ваков или онаков, без разлика дали сакаш или не сакаш да станеш Американец.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но тоа не значи дека е избор.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Поконкретно, требаше да обелоденат што тоа него го прави толку настран – и во смисла на хомосексуално и во смисла на нестандардно – без да произведат објаснување во јазичното руво на его- психологијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И тоа во две насоки: „правење дупки“ во смисла на поткопување и продлабочување на јазот со овдешните тотално анахрони културни монополисти, и 2) правењето дупки е вештина на преживувањето (воздух!), свест дека културите опстојуваат само мешајќи се, и дека се или коресподентни (пропустливи, „издупчени“!) и живи, или дека се аутистични, самозадоволни и - мртви.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Велите дека битниот интерес на Вашите барања е во текстот да се пронајде онаа „точка“ која што не може да се раствори во смисла или, како што хегеловски би можело да се каже, која му се измолкнува на поимот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Со други зборови, феминистичкиот проект ги опфаќа и нивото на субјективитет во смисла на историски чинител, вклучувајќи политичко и општествено легитимирање, и нивото на идентитет кое е поврзано со свеста, желбата, и политиката на персоналното; тој ги покрива заедно и свесните и несвесните нивоа.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Една од клучните плочи во таа фаза, во смисла на оние што нудеа алтернатива на буката и бесот, беше и соло албумот на Mark Lanegan, “The Winding Sheet”. Lanegan на овој албум рамноправно ги третираше звукот на виолината и акустичните гитари со електричните инструменти, а како чекор понатаму кон фолк традицијата ја сними и обработката на Leadbelly-евата песна “Where Did You Sleep Last Night?“
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ангелина Бановиќ-Марковска КУЛТИВИРАЊЕ НА ВКУСОТ Латинското значење на зборот култура (cultura) е сврзано со поимите cultus и colere, во смисла негување, одгледување и обработување на земјата и нејзините плодови, но неговата теориска еволуација води кон едно општопознато и прифатено метафоричко значење кое реферира на духовниот развој на човекот и неговите манири.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но Леонардо да Винчи, uomo univerzale од почетокот на Новиот век, тешко може да биде обвинет за површност и леснотија.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тоа внатре нашата земска врзаност не изгледа ниту пожелно, ниту можно.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ако Љубовта е парадигма на спротивностите како такви, зошто тогаш во неа да не биде можно и само по себе разбирливо втопување на оксимороните, значи, настанување на тавтологии кои спротивностите би ги укинувале во смисла на concordia discors - на пример маж и маж, жена и жена, а, пред сè, космичката праформа на поврзување на спротивностите: хермафродит? okno.mk 239 “Исполнување” низ сопствената “сила за предочување” Леонардо да Винчи не доспеа до затвор само поради дружењето со во градот познатите и озлогласени ефеби.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Голема тема на уметноста е: “она апсолутното во реализацијата на својата игра на создавање свет”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Како е таа во смисла на противпожарната заштита?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- А јас, патем, не ја видов вашата свечена соба.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Она а-нормалното не само што се бара туку и се велича.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Темелниот карактер на овие “уметности” како начини за претставување на “апсолутот” останува раздвоен, и е израз на човековата “двојна” душа, во смисла на Аквински.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Едвај да постои уметник од тоа време чиешто влијание денес би било повеќе пресудно; во таа смисла - во смислата на една неисцрплива величина - можно е да се спореди само со Шекспир.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не би требало да стане збор за укинување или неутрализирање на “екстремите” туку, на крајот на краиштата, за еден чин на “приближување” во смисла на симпатија, Љубов - како сила на осознавање во смисла на Макс Шелер.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Идејата е само да се стави фокус на вредностите “наспроти”: анаморфоза, асиметрија, одрази, 44 okno.mk маниризам, ако сакате, “хендикепираност” дури, не во смисла, се разбира, да ви пропаднат скалите, туку во една психолошка смисла, обидувајќи се во просторот наречен Дом (Куќа) да помирите наизглед диспаратни нешта: потребата за сигурност и потребата од стимулација; потребата од мир и потребата за една креативна провокација; потребата од засолниште пред виорите од информации со потребата да бидете тотално “приштекани” на информатичките канали...
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Бев млад, многу млад, имав само дваесет и три години, таман имав почнато со работа, ама баш ништо не знаев за Скопје, во смисла не знаев што таму се случува, што може човек да знае како е некаде кога е и самиот на почетокот од животот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Имав мал проблем затоа што малото беше заспано, па онака, по пижами, во ќебенце го префрлав на задното седиште на прастариот модел од „Мицубиши колт“, силвер боја, а јас, по влечки и во пижама, модел над кој мораш да се замислиш, во смисла, „јали ќе легнува, јали ќе џогира“, пичев за да не ме чека детето пред фонтана во парк.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Едвард Кар има речено дека ќе бидат напишани многу супер книги за минатото, ама нема да можат да се наречат историја во смисла на наука.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
- Знам, знам... ама јас овде упаднав во смисла на другарче од школска клупа или далечен братучед, а не како нејзино момче... ти објаснив пред малку.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Дури и повеќе, потпирањето врз кривичното гонење не ја намали во значајна мера побарувач­ката, ниту постигна значаен успех во смисла на човековата слобода, криминалот, општествените пореметувања и оптеретувањата со пари.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Од друга страна пак, најголемиот број проблеми кои што денес ги создава наркоманијата, не потекнуваат од уживањето, туку од забраната на уживањето.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Човек со оштетување на еден страничен мозочен резен може да го изгуби целиот осет за спротивната страна на телото, и тоа не само во смисла да не реагира на болните стимули туку и целосно да ја игнорира таа половина од телото, заборавајќи дури и да го облече.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Согласно, рангот на прикладност на секој конструкт дефинира своја „екстензија” во смисла на еден аспект од ограничен домен на настани.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Геделовата теорема за некомплетноста вели дека ако се тргне од конзистентни аксиоми и ако се применуваат правилата за изведба, тогаш множеството теореми што можат да се изведат ќе биде некомплетно во смисла дека ќе останат вистинити теореми кои не се докажливи.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Гедел (Goedel) 1931. год. проучувал логички системи кои биле адекватни, во смисла дека имале доволно експресивна моќ да ги изразат вистинитите тврдења во аритметиката, независно од тоа дали можат да се докажат, и кои биле конзистентни во смисла да не може во таков систем да се докажат и некое тврдење и неговата негација.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Навистина, неопходен услов за организирано мислење е извесен степен на преклопување помеѓу конструктите во смисла на нивните соодветни рангови на прикладност.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Односи на конструктите: интензионални наспроти екстензионални Rychlack, се разбира, е во право дека Kelly (1955, стр. 137) ја гледа биполарноста на конструктите повеќе во смисла на спротивност отколку на контрадикција, „Односот помеѓу двата пола на конструктот е однос на контрастите . . . (т.е. ние сметаме дека спротивниот крај на конструктот треба да биде и релевантен и неопходен за значењето на конструктот)”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Многу е необично што постои еден акт во околината на Филаделфија, во проyирен плексиглас, на кој значајните точки на телото се исто така обележани со дупчење; оваа постапка требаше да му послужи на Дишан за пренесување на цртежот во барелјеф, во пергамент на сомот од колекцијата на Нора Лобо. 14 E. Panofsky, The Codex Nuzghens and Leonardo da Vinci,s Art Theorz, War- burh, Лондон 1940. 15 A. Einstein, La Relativite, Paris, Payot, 1956, стр. 15 и.т.н. 16 Jules Laforgue, Oeuvres completes, I, Les Complaintes, Paris 1952, стр. 177. 17 Introduction a la methode.., оп. цит., стр. 171. 17 бис Статија наведена во 4. белешка. 18 Paul Valery, оп. цит., стр. 171. 19 Ибид., стр. 239. 20 H. Poincare: Analysis Situs, 1985, La Science et l,Hypothese, 1902. 21 E. Jouffret, Traite elementaire de Geometrie a Quatre Dimensions*, Paris 1903. 22 Howard Hinton: A New Era of Thought, London 1910; The Fourth Dimension, London 1910. 23 G. D. Paњloњski, Voyage au Pays de la Quatrieme Dimension, Paris 1912. 24 P. D. Ouspensky; Tertium Organum, A Key to the Enigmas of the World, објавено на руски 1912, англиски превод од 1921, Лондон. 25 Valery, оп. цит., стр. 251. 26 Valery, оп. цит., стр. 255. 27 Од ова гледиште, ако Дишан е закана за концептуалната уметност, концептот би требало да се сфати во смисла на маниристичкиот цонцетто, кој во исто време е особина на духот и апстрактна схема. 28 G. R. Hocke, Die Welt as Labyrinth, Manier und Manie in der Europaischern Kunst, Хамбург 1957, стр. 123, француски превод во оп. цит., на Cornelius Heim. 29 За проблемот на катоптичките машини види и: Jurgis Baltrusaits, Un Mussee des Miroirs vo Macula, 2, 1977, стр. 2 и така натаму. okno.mk | Margina #3 [1994] 23 Вилијам Анастаси ДИШАН НА ЖАРИЕВАТА ПАТЕКА Постои голема мудрост во обликувањето на нечија душа според онаа на некој настојник.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Кога му го поставивме истото прашање од почетокот на статијава за потребата од нови фонови, тој одговори: „Денот кога веќе нема да ни се потребни нови фонтови, ќе биде истиот ден кога нема повеќе да ни требаат нови приказни и песни.” извор: Print превод: Сања Фрковиќ Маргина 36 183 184 okno.mk Постои чудна нерамномерност во проучувањето на пишуваниот јазик: некои негови видови, како што се историјата на алфабетското писмо, научниците со генерации грижливо ги испитуваат; некои други видови, како што се психолошките процеси врз коишто се засновани читањето, пичувањето и правописот (во смисла на графичко претставување на одредени гласови), станаа предмет на сериозно проучување дури во осумдесеттите години.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Можеби една од причините за распаѓањето на групата беше таа што немавме зацртано некаква конкретна цел, во смисла на програма или манифест врз чија основа би се разработила поефикасна стратегија или би се развила автентична знаковност.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Но, бидејќи „ние” (народот, нацијата, колективот) владее со „постоењето”, тој термин го употребувам во смисла на тоа владеење, а не на самото постоење кое му се измолкнува на секое „ние”. »» Дали ирониската дистанца е спас?
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Со еден позначаен и порешителен самоаналитички напор, можеби тој самиот би можел да продре во смислата на својот сликовит говор.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Она што Баба го нарекува „последователна, кумулативна временитост на педагошкото” се однесува на пишувањето, произведувањето и поучувањето на историјата, митовите и другите колективни документи преку коишто нацијата како едност се претставува себеси во смисла на една исполнета величина што постоела низ историјата.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во смисла на еден проширен поим на дизајнот, 20-иот век би можел да заврши како век на уметноста, додека 21-иот би можел да стане век на дизајнот. Wolfgang Welsch; предавање одржано на World Design Congress ICSID ‘89. NAGOYA - Emerging Landscape - Order and Aesthetics in the information Age, 18-21 октомври 1989, Нагоја (Јапонија) превод: АртАнгел 176 okno.mk David Carson PAGANINI НА ТИПОГРАФИЈАТА (според ED FELLA, 1995) Еден од најекспонираните графички дизајнери на 90-ите, Дејвид Карсон, неодамна ја објави книгата The End of Print - The graphic design of David Carson (Laurence King Publishing, 1995).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Арафат како да имаше договор со смртта, никогаш да не го стигне...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бешир вешто стигна на одреденото непознато место, возејќи крај морето, минувајќи првин крај претседателската палата, па кон монденските Ла Марса и Гамарт, во точката на просторот каде што беше договорено да ме чекаат Палестинците, за да ме одведат до скривалиштето на Јасер Арафат, каде што пред неколку месеци му ги предадов акредитивните писма со кои станував амбасадор во земјата која постоеше најмногу во цврстата решеност, во желбите и замислите на Јасер Арафат! Во смислата на неговиот живот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За некои излезот ќе биде од националното кон универзалното, при што потрагата не се ограничува само на палестинскиот естетски легитимитет, туку поетот Махмуд Дарвиш трага многу пошироко, во смислата на постоењето и пеењето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Поетот не успевајќи да му се наложи на другиот предел, барајќи одговор од историјата и разбирајќи дека таа не може да биде компензација за изгубената земја, одговорот ќе продолжи да го бара на неизвесните патишта на универзалниот егзил, на некој можен премин на минливоста, на премин меѓу материјалното и метафизичкото.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но бев сигурен дека на дипломатот му се пружа историската шанса да излезе од својата вообичената орбита, да ја потврди смислата на амбасадорскиот чин, на пресуден фактор во меѓучовечката универзална комуникација, во смислата на која упатуваше Егзипери, со максимата дека вистинската професија е таа која му служи на зближувањето на луѓето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Можеше, без сомнение, да се замисли општество во кое богатството, во смисла на лична своина и луксуз, би било рамноправно распределено, додека власта би останала во рацете на една мала привилегирана елита.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А сепак, во смислата во која тој го сфаќаше зборот, не ја издаде.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Одреден исклучок во поглед на квотите е направен за државјаните на Европската Унија, кои имаат право да засновааат работен однос во РМ надвор од определените квоти, доколку со меѓународен договор се обезбеди реципроцитет во смисла на слободен пристап на пазарот на трудот (чл. 3 и 5).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Конкретно, во поглед на прашањето за кои лица се однесуваат одредбите на овој закон, со првата измена и дополнување на ЗВИЛ, од 2004 година, беше прецизирано дека за инвалидни лица, во смисла на овој закон, ќе се сметаат лицата со оштетен вид, оштетен слух, со пречки во гласот, говорот и јазикот, телесни инвалидни лица, лица со лесни пречки во психичкиот развиток, лица со комбинирани пречки и лица со психози кои поради степенот на инвалидност имаат специфични потреби во работењето (чл. 2, ЗИДЗВИЛ/04).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
3 За да се стекне со статусот „невработено лице“ во смисла на овој нов Закон, на коешто потоа би му следувало месечен паричен надоместок во висина од 34% од просечно исплатената месечна нето-плата по работник во Републиката за претходната година (чл. 4, т.н. ЗС) – што е околу 5.000-6.000 денари, лицето треба да ги исполнува следниве услови, и тоа кумулативно – што значи сите заедно: 1.  Сл. весник на РМ, 87/08.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Доколку, пак, ниеден од синдикатите, односно здружението на работодавачите, не ги исполнува условите за репрезентативност, во смисла на овој закон, тие можат да склучат спогодба за здружување заради учество во склучувањето на колективниот договор (чл. 214, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Дојде до уште едно прецизирање, имено, дека под инвалидно лице што има својство на работодавец, во смисла на овој закон, ќе се подразбира само работодавец во државната администрација, единиците на локалната самоуправа, јавните претпријатија, установи, агенции и фондови и други државни институции (чл. 1, ЗИДЗВИЛ/јул.05).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Ако одајчето на Нанчо беше како мачилиште, дрвената барака, иако не беше сосема затворена во смисла како ѕидани ѕидови, ни бела како ѕидовите на Нанчо, со својата сиромашна внатрешност, со двата одара и сламарниците над нив, со ламариненото ќумбе во средината, со црното котле врз ќумбето во кое постојано нешто се вареше, со разговорите што се заврзуваа, за мене претставуваа вистинско преродување.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Понекогаш е пожелно да се релаксира канонската форма, во смисла на незначително оддалечување од идеалната копија, сѐ со цел да се оствари пофлуидна хармонија.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Многу луѓе денес го преиспитуваат својот религиозен идентитет, не нужно во смисла на преоѓање во јудаизам или ислам: самите технологии претставуват сериозен предизвик за статусот на човечкото суштество.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Меѓутоа, ако се гледа духот на општата намера на оваа реченица, таа треба да се толкува во смисла Манастирот да ѝ се додели на Албанија. - Природно, - рече Италијанецот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во нашиот град наречен Република Македонија (и кој во себе негува благи тенденции на отцепување од здодевната држава Скопје) веќе подолго време, во смисла на денови, постои една група луѓе (прошарана тука и таму со пар цицачи, аквариумски риби и неколку собни растенија комплет со саксиите) собрана околу тајното здружение во формирање - АРТ ИДИОТ.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Уметниците - најтипичен пример за тоа е Кристијан Болтански (Christian Boltanski) - плашејќи се за своето место во книгите на историјата, се откажаа од долги години некохерентна работа и забава, компромитирачка во смисла на среќа и бесполезност, за да се преселат во земјата со катедрали од шпер-плочи, каде што се ставаат цени и се тргува на големо со моралот на сожалувањето и со доблестите на Меморијата, оној голем нејасен блок што може да се исече според вашите потреби - денес Меморијата се обликува онака како што порано се обликувал каменот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ако прифатиме дека портокалот во кој уживавме утрово не е оној портокал во кој уживавме претходното утро и, понатаму, дека по природа на нештата, човек не може со бакнеж да се прости од портокалите во коишто уживал туку само од споменот на нив олицетворен во портокалот што го љуби и во кој допрва треба да ужива, освен во смисла на една носталгична антиципација (или во носталгија tout court ако на човекот веќе не му е дозволено да ужива во она од што се простил), можеби сепак може да се застапува ставот дека допуштањето на еден портокал да ги претставува сите значи да се занемарат не само чарлс и чикита портокалите, така да кажеме, туку и распознатливите задоволства на подвидот јафа наспроти мандарините, флориди, калифорнии и другите.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Кој би тврдел дека да им се каже адиос на портокалите од Севиља е исто што и збогувањето со оние од Валенсија, или дека црвените-како-крв порто­кали се исти како портокалите наречени 66 okno.mk папок, во смисла на збогување со бакнеж од нив?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Дури тогаш кучето воспоставува однос спрема другиот, но тој друг не е големиот Друг во смисла на социјалниот симболички поредок.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Еден несреќник се стрчал по гласот на жена си.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Деновиве имавме чудент случај токму во смисла на реченото.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А: Фино,фино... можеби тоа е некакво објаснување.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Можеби не бил баш совршен грамофон во смисла дека би можел да ги репродуцира сите можни звуци.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Може ли тоа да биде проблем чие разрешување ќе води кон колективизација на интересите?  Партикуларни прашања - но тие не се материјал од кој може да се прави поли­ ти­ката.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Знам дека извесни американски интелектуалци се чудат што европските љубители на филмот, а посебно Французите, го сметаат Хичкок за филмски автор во смисла во која тоа се слуша кога се зборува за Жан Реноар (Jean Renoir), Ингмар Бергман (Ingmar Berg- man), Фредерико Фелини (Frederico Fellini), Луис Буњуел (Louis Bunuel) или Жан-Лик Годар (Jean-Luc Godard), но што има чудно во тоа?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Следствено на тоа, не мислам дека има многу шанси за политичка слобода, то ест за онаа слобода во смисла на старогрчкиот полис, слободата на собирање на агора и донесувањето на одлуки.  Што мислите за прашањето на економијата?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
2. Борхесов шинел Творечката постапка на Александар Прокопиев веќе повеќекратно е доведувана во врска со „александризмот“ или, метафорички кажано, со синтагмата „Борхесов шинел“, во смисла на постмодернистичкиот манир од борхесовски тип, чија поетика подразбира: ерудиција, фрагментираност, колажна техника, алинеарна нарација, полифонија, интертекстуални игри, реторички стратегии на писмото...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Реалните топоними, од расказ во расказ, ја исцртуваат топографската карта на Скопје, градот- лавиринт, непознат и никогаш до крај „видлив“, дури ни за самиот автор, кој, патем речено, поседува извонреден сенс, слух за нервот на градскиот живот и вриеж: „Како што му растеше стажот на таксист, така му се откриваше и Скопје, како октопод, несогласен со своите краци, некаде осветлени, некаде завлечени во темни пукнатини, невидливи за самото животно“(„Влијанието на Хорацио Цвикало врз растот на шарените анти-упатства, III“).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Несомнена е авторовата потреба за патување (во смисла на животен еликсир), неговиот копнеж по дијалог со светот, со другиот (М.Бахтин), соочувањето со културната Другост, притоа, како по правило, повторно ја имплицира временската димензија, овој пат на културно- политичко рамниште.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Како бебе се покажа крупно, добродушно и сакаше да заспива со музика.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Таквата заедница секогаш е во надоаѓање, во значаен однос е со единственоста на настаните, со она што доаѓа (значи) „не дошло“. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 37 4
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Најпосле, без оглед на тоа дали постојат или не постојат суштински ограничувања, целото поле покриено од страна на кибернетичката програма ќе биде поле на писмото.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа добро одекнува во мене - но токму како име на некоја друга личност, и плус е мошне ретко.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оваа ситуација отсекогаш се навестуваше.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Секогаш станува збор за отвор, истовремено во смисла на незатворен систем, за отвор препуштен на сло­бодата на другиот, но исто така и за отвор, понуда или повик за правење кон другиот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Да, го променив името кога почнав да објавувам, кога се “лансирав”, во смисла на стекнување углед на планот на литературата и филозофијата, држејќи го тоа како прашање на “примереност”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ако сте, како мене, уште и воздржани, во однос на историјата или во однос на епохалноста на битието во смисла на Хајдегер, што преостанува?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таа во сите значења на тој збор историјата (на европската) култура ја одразува како колонизација и деколонизација, пратеништво во широка смисла, импорт-експорт на национални и државни идоли, развластување, криза на идентитет итн. 4Каде води сето тоа?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Под претпоставка дека теоријата на кибернетиката може во себе да ги смести сите метафизички поими - сѐ до поимите на душата, животот, вредноста, изборот, сеќавањето - кои до неодамна се употребуваа во смисла на спротиставување на машината и човекот7 таа треба да го задржи, сѐ додека не се открие неговата историско-метафизичка припадност, поимот на писмо, трага, грама или графема.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Конфронтацијата всушност е впишана во сама­ та етимологија на зборот ‘frontier’, во смисла дека таа е секогаш фронт на нешто, дека е секогаш сврте­ на кон нешто/некого (против нешто/некого). 32 Конфронтацијата изгледа неизбежна, имајќи предвид 30 Harvey Starr, “International Borders: What they are, what they mean, and why should we care,” SAIS Review 26.1 (2006): 8. 31 Ibid., p.8. 32 Pjero Zanini, Značenja granice: prirodna, istorijska i duhovna određenja (Beograd: Clio, 2002), 21. 30 дека фронтот не е фиксен, може постојано да се поместува, бидејќи границата е вештачка, а не природна креација.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Според Бауд и ван Шендел, проучувачите во САД повеќе го користат терминот frontier, додека Британците повеќе ги претпочитаат boundary и border, но разликата во термините исто така имплицира и концептуална разлика.3 Терминот ‘boundary’ често се користи во дипломатскиот дискурс за точната локација на границите, но има и поопшто значење, во смисла на линија на одвојување помеѓу различни народи или култури.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Почитувана госпоѓо Лејбовиц, Вие на чудесен начин ја одржувате бесмртноста на татковата библиотека во борхесовска смисла, вникнувајќи во смислата на нејзината замислена и остварена метафора во мојата балканска сага.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Од тие причини сметале дека "преориентација во смисла да се формира Англо-грчко-турска асоцијација" ќе ги вовлече Британците во разни тешкотии.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Притоа се истакнало: "...по сè изгледа, тоа претставува единствениот можен и конструктивен метод со кој можеме да се надеваме да му се спротивставиме на ширењето на руското влијание на Балканот, ако навистина сметаме дека е неопходно потребно од наша страна да се преземат специјални мерки за да се направи тоа".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
“ и дека нема да учествуваат во војните меѓу европските сили, ниту да се мешаат во работите што се однесуваат на нив.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Затоа, од обѕири спрема чесните и пријателски односи што постојат меѓу САД и овие сили, должни сме да објасниме дека секој обид што би дошол од нивна страна, во смисла на проширување на нивниот систем на кој било дел од оваа хемисфера, ќе го сметаме за опасен по нашиот мир и безбедност…
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Преведувањето, за Дерида и Бенјамин, го бележи или “забележува” во смисла на “изразува” афинитетот на еден текст со другите јазици.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Наместо тоа, таа сугерира дека помалку треба да се мисли во смисла на копирање или репродуцирање а повеќе во смисла на тоа како јазиците се еден со друг поврзани.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Бидејќи буџетот не можеше да овозможи приватни тоалети и слични објекти, нив ги сместивме во простори кои даваат нужна приватност во смисла на местото и времето.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Секако, еден таков приод би настојувал да ја прекине моќта на трнсценденталното означено и да го ослободи полето од пресметнувачки преводи во смисла на нивно доближување до чистата еквивалентност.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Згора на тоа Хераклит го употребувал терминот со значење “се ниша (лево десно), разнишан е”; Аристотел го употребувал со значење “се кине, се отпарува, се одвојува”; а Плутарх го употребувал во смисла на “одвлекува”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Можеби тој исто така би ги ослободил литературните зналци од конструирања на именувања со цел да се слуша и мисли, не во смисла само на еден или друг јазик туку во онаа сива зона која сѐ уште нема граници, која е одвај видлива, која нема име и не е. превод: Жарко Трајаноски извор: Translation Studies 80 Margina #10 [1995] | okno.mk ЛОКАЛНА okno.mk | Margina #10 [1995] СЦЕНА 81 Повторно, истата состојба.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Многу позначајно е што тој ја продлабочува конотацијата на “on” во смисла 76 Margina #10 [1995] | okno.mk на “living-on” или “sur-vival”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во Њујорк повторно се доживува чувството на слава, во смисла дека се чувствувате овенчани со енергијата на сите - што, за разлика од Европа, веќе не е мрачна глетка на промена, туку естетска форма на мутација. превод: Катарина Мандариќ и Г.Н. Ом Макс Ернст okno.mk | Margina #10 [1995] 67
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Под ЛСД доживеав потполна меѓузависност на духот и материјата во смисла на перцепција на околината.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Секому е јасно дека така лесно нема да се извлечеме.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А доколку навистина би можеле да се потпреме на нејзината спасувачка улога во смисла на осигурување на поголема трпеливост, би било доволно на секој поединец и поединка да му препорачаме неколкучасовно гледање MTV и да го снабдиме со збирка world music плочи и работата би била решена.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Паметната употреба на популарната култура не е нужна, најверојатно е можна, но никој не смее да очекува дека може некој при тоа нешто да го советува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)