во (предл.) - стварност (имн.)

Но не е толку далеку денот кога ќе можеме тебе, тебе или тебе да ви ги замениме главите и во една сајберобработка да те подмладиме на тој начин како стогодишник да можеш да усреќиш една млада кравичка, или своето парење во виртуелниот свет да го претвориш во стварност; тоа сè уште не значи дека сме го грабнале Бога и дека стварно ги знаеме вистинските волови. 8 okno.mk Но што?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Пред носењето на судиската одлука, единственото употребливо ‘право’ е мислењето на правниците [opinio iuris] – а, пак, тоа воопшто не е реално ‘право’, туку само претпоставка или, уште подобро, предвидување за тоа што ќе одлучи конкретниот судија во конкретниот предмет по кој постапува. 
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Затоа, маргинализираните пролетери - надничари од сиромашните гета, најчесто, и немаат место во правните судски пресуди, и покрај нивната нумеричка супериорност во стварноста.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Меѓутоа, како што често се случува во стварноста, по стапувањето на неговиот некогашен колега на новата раководна функција, односите помеѓу нив двајца значително се влошија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За било кој поединец- лаик, кој не е контаминиран со било каква правна догма, додека судот не „пресече“, односно не донесе одлука за одредени спорни факти – не постои никакво ‘право’ за таа правна работа и за тоа проблематично прашање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Таму не успева да се сретне со новиот генерален директор кој одбиваше да го прими (за што напиша и посебна Изјава бр. 04-790), па неговата секретарка го препраќа кај заменик-директорот – со кого, претходно, Авдиќ имаше работено во иста канцеларија и имаше добри и коректни односи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тој чип, тој лост во човекот е преземен од духовната супстанца што е содржана во универзумот, во стварноста, во земјата на која луѓето живеат.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Насекаде се сретнуваме со бранот на заменливост, надоместување, непрекинато преминување на привидот во стварност. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 200 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 201
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ги клукаш пациентите со седативи, како нашите баби малите деца со афион да не им плачат додека работат на нива, ги држиш успани како сенки, па одвреме-навреме ќе ги стресеш со некој електричен шок, божем да ги вратиш во стварноста - и тоа ти е целата терапија. Ветер и магла - таа психијатрија.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А кога слушнале отците што ме нашле дека дете половингодишно знае најразчични собитија да преподава, и дека тие собитија корен немаат во стварноста, туку се дрво во воздух, измислица чиста, ме нарекле Сказник.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А резултатот од тоа е што настраното чувство и настраната субјективност се нешта од кои геј-мажите денес редовно се оградуваат и кои ги сместуваат во зона што во стварноста функционира како плакар на хомосексуалноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Начелно, ако не и во стварноста, секој може да учествува во хомосексуалноста како култура – односно, во културната практика на хомосексуалноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Потоа се сврте кон мене и рече: “Како во тие зборови да е сѐ што останало од него.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тоа така ќе биде, само што во стварноста, и денес и подоцна, ќе стоиш тука, со опипливо тело и стварна глава, па, значи, и со челото, за да удираш со раката по него.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неговото продолжение, меѓутоа, содржи алегориска поука: она што е раселено во стварност, ќе се насели во главите, и тоа, зависно од самите глави, или како благослов или како проклетство, или како милоина на мислата и чувствата или како проклетиник, како наезда на глувци кои излегуваат од устите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сакаше брзо да ја врати во стварноста, па застана пред еден излог.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во телото надојдуваше како по многубројни каналчиња, сила што го враќаше пак во стварноста.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тогаш требаше да се повлечам, незабележливо и на прсти да се искрадам од оваа куќа и да се вратам во својот град, во стварноста на својот век.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Во стварноста немаше начин за бегство.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но бидејќи во стварноста Големиот Брат не е семоќен, а Партијата не е безгрешна, постои потребата од неуморна, постојана еластичност во третирањето на фактите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И за сето време, за да не се посомнева некој случајно во стварноста на која се однесуваа опширните Голдштајнови празни фрази, зад неговата глава на телекранот маршираа бескрајни колони на Евразиската армија - колона по колона цврсти мажи со безизразни азијатски лица, кои испливуваа на површината од екранот и исчезнуваа, за да бидат заменети од други, сосем слични.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Другарот Огилви, кој никогаш не постоел во стварноста, сега постоеше во минатото и кога еднаш фактот за фалсификатот ќе се заборави, тој ќе постои исто толку автентично и врз основа на исти докази како и Шарлемањ, или Јулие Цезар.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но проблемот не беше да се врати во стварноста, бидејќи таа не ни беше отсутна од неа, туку само на стварноста ѝ пристапуваше со својот особен сензибилитет.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Сега, сосема будна, вратена во стварноста, уште еднаш се загледав по искршениот светло-темен простор наоколу, а потоа тргнав назад во куќата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Но празник е! Понуди ни подобар вовед Во новото, во стварноста Спаси нѐ од маргините Речи – доста!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Сепак, во стварноста, ова не значи давање уште едно право на работничките, туку напротив – давање можност на работодавците 28 да вршат, суптилен или реален, притисок врз работничките кои се вработени кај него, тие да се вратат на работа и пред да истече нивното законски предвидено и загарантирано породилно отсуство;
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
И на хартија им беше укинато правото на работниците да учествуваат во управувањето со претпријатијата, кое и така во стварноста не се почитуваше!
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Ете, ова е бисерот. Тешко е да се забележи некаква Чудна Јамка во овој бисер, затоа што, во стварност, Чудната Јамка се наоѓа во школката одн. во доказот. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 33
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Јас и моите врсници одраснавме во стварност лишена од историја, учејќи за претходните магливи историски времиња, истовремено сонувајќи за нестварните еклери со чоколаден прелив што се создаваа на преминот од стварноста кон фантазијата...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Болката ме враќа во стварност, во живот, во постоење.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Беше незамисливо во стварност на овој начин да оживее патот на јагулите, но никој не ги спречуваше да го откријат патот во фантастичната имагинација на научниците.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сега, Куликовиот парадокс е дека се преправа во Павловото куче, додека во стварноста тој нема друга улога освен онаа на Павлов!
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Зуи внатре шармантниот шум на душата ја влече назад но таа по сѐ изгледа ќе стане од леглото и - по кој знае кој пат - ќе се врати во стварноста без лажна надеж.  За жал, добата на лесно самозаблудување за неа е далечно Минато.  Депресија: квечерина  Раз-сони се.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Возбудата поаѓа од окото – чудесното постои во стварноста и се вклопува во нејзиниот природен тек.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
На снимката таа, во стварност незабележлива временска разлика, станува видлива: убаво се гледа дека тој е за половина чекор, за едно стапнување пред другите и дека трката е негова.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
– Знаеш ли, кога те видов тука, одеднаш таква средба, се збунив!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И во стварноста која врата и да отворам е само копнеж по тие тажни очи.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Има нешта на кои никогаш нема да се навикнеме!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во Битола, можев и самата да се уверам дека сите изгледаат поинаку на телевизија отколку во стварност и дека се обични луѓе, исти како ние, само што се популарни, па нѝ изгледаат поинакви.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мајка ми не нѝ стоеше баш премногу на располагање.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)