Тој се излага само во едно: во тврдоста
на клетвата што ја даваат младите.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Со надеж на исцелител го подал рацете и исправен, и во тврдоста нечујно подвижен, зачекорил несовитлив во половината и во глуждовите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)