во (предл.) - темел (имн.)

Во црквата Свети Вид, градена во разни стилови, се наоѓа саркофагот на Карло Велики, творецот на модерна Чешка, а во криптата се и гробовите на неговите четири жени. Сето тоа е внесено длабоко под земја, во темелите на црквата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Барем еднаш во животот курбан во темел да ставиш мајстор на чатија да ти пее еднаш детуле да си родиш и уште в скут да ти се смее а натаму душа да ти вади.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Светот како Природа и Светот како Историја, тие нивни нееднаквости и смелите обиди за предвидување се прашања во темелите на цивилизацијата.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И сега улицата живее од небото до Камениот мост А оттаму продолжува за да се влее Повтор негде далеку во ѕвезденото небо По мостот поминуваат и радоста и тагата на животот Помина по него и чадот од тратот, и молитвата На невестата што ја вградивте во темелите...
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Се издигна над теренот на неговата мисла како натпис, кој ја прокламира недвосмисленоста дека тој ја заѕидал сенката на својата невеста во темелите на кулата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Можеби умрела од нешто друго, Милан. Тоа се совпаднало кога Даниел го градел својот мост, и затоа тогаш почнале да се шират гласови дека тој ја заѕидал сенката на својата невеста во темелите на мостот. Знаеш како одат тие работи со луѓето.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Не, не баш. Но не е невообичаено за некои луѓе да заѕидуваат предмети во темелите на зградите...“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Како воопшто некој може да има авторска претензија на “nouveau roman” а да не завладеал со новата “логика на симболи” која стои во темелот на веќе реализираниот проект на европската литературна модерна. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 91
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ќосиќевиот наративен модел речиси провинцијално им се опира на естетичките принуди на софистицираните литерарни техники.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Убави се нивните куќи. Во темелите и ѕидовите на нивните нови куќи се вградени камењата од нашите куќи, од нашите цркви, од надгробните плочи на нашите претци.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А, Господ? Господ не ќе го најдеш зашто Господ е во зборот, а зборот си го ставил во темелот, пред да го ставиш првиот камен, пред да ја почнеш Куќата-во-себе.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се сеќаваше на јагнето што го заклаа за да го стават во темелите.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Небото молскоти закитено со неизбројани сијалички Диви канаринци завиваат во ритмот на својата мелодија Питом поглед, нежности во темелот на нивното пријателство...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Тој се влеваше во дебелата бука, забиена во темелот на горниот ѕид на пиланата како огромен лост, со горниот дел повисок од покривот, исто како некој шумски џин да сакал со тој лост да ја откорне и да ја преврти ничкум нивната пилана.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Со нашите десет глави.. . Нашите глави се полни со експлозив. Ќе ти ставиме во темелите на ова насилничко царство!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Чувајте се, да не ви падне сенката во темелот, ни рече, оти ако си ја заѕидат сенката, ќе ти се одземе здравјето, вели, или некоја завист ќе ја ненавиди куќата и жената и цел живот невиден ќе се шеташ, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Оти оган веќе не држи и деца веќе не плачат во таа куќа. Само бурјани трева, бозје и цволика ѝ се пикаат во темелите, во ѕидовите и ја поткопуваат отсекаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И петел заклавме, за да се капне крв во темелите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Утре в зори ќе ја земеме таа што ќе дојде да ни донесе храна, и неа ќе ја заѕидаме во темелите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но, српскиот селанец гледа само една причина за таквата несреќа: тој знае дека куќата ќе падне ако во темелите не се заѕида машко или женско, чии коски до Судниот ден ќе го држат врз себе тоа претешко камено месо.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Меѓутоа, трогнат од широкоградоста на постарите браќа, кои заради заедничкото дело биле готови да се откажат од најмилото на светот, најпосле и тој попуштил и ветил дека ќе молчи таа ноќ.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Волјата за работа им папсувала, а стравот, не заморот, ги оросувал со пот нивните опалени чела.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Жртвувањето, пак, на јагне-темелокрепник, чија крв во темелите требаше да донесе мир под покривот на Блиската роднина и Минувачот во 5 до 12, успеваше да повика само Убиец на покриви.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
За разлика од јагнето, чија крв во темелите требаше да донесе мир под покривот на Блиската роднина и Минувачот во 5 до 12, овие божици на плодноста се одѕиваа на обредниот повик и редовно доаѓаа во диското, но прилично ретко се пораѓаа.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Мојата баба како да беше одраснато сираче, небаре вградена во куќата крај Езерото, како во една поприфатлива и почовечна варијанта отколку во балканските легенди, во кои млади мајки се вградуваа во темелите на видни градби, за да се смилуваат злите и кобни сили да ѝ ја поштедат градбата од мистериозно уривање.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- И ние на Балканот историските прекини ги надополнувавме со легендите, митовите... - дополнив, свесен дека се оддалечував од неговиот контекст.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Му раскажував за балканската легенда на вградената мајка во темелите на големите градби, како дел од саможртвениот синдром...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ти, јагне во темелот, за да не заштитиш од лошо. Ти, камен во темелот, цврст ко оној што го има во куќата на баба ми.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Мајсторот му ја пресече главата и ја стави во темелот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Во темелот на моето самување Заѕидана сенка го претскажува светот Поинаков од илузијата Што ме создаваше мене Свет во Светот.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Заѕиданата мајка, принесена како жртва во темелите на мостот, на тврдината, од страна на своите девери, за да не се урива градбата, барала да се отворат дупки за да може низ нив да се дои чедото од градите на мајката.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Изградив кула од зборови Со златни кровови, Со бели дворови, Изградив кула од зборови Во кулата ширни одаи Во одаи занесите мои, Од виденото и сетеното Од тајното и сокриеното: Една одаја за гревовите, Една одаја за зборовите Третата за стиховите, Во темелите стремежите и надежите, Под нив тагата и прелагата, Најдолу душата и снагата.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
За вдишувањето на годините по раѓањето За заминувањето пред облакот пчели За ноќта обесена на прозорецот За модрите движења во огледалото (остаток од бујатото растење) За животот во мртвата природа - Книга на животот За отвореното писмо со зарипнат глас За меурот во зелениот аквариум За пропуштените луѓе во бескрајот За полиците на кои се задава коњица (фрагмент од непрочитаниот роман) За животот на жртвата во темелот - Книга на животот За студените светови во мртвороденото Јас За узурпација на просторот за летање За сенката што оспорува и простува За мониторот што емитува срце (интермецо на илузијата во траење) За животот претпоставен од живите - Книга за животот
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Одовде Хичкок на површината е непримерено „полесен” од Грин, во темелите е определен за јансенистичката визија на човекот како битие кај кое секој момент на човечноста лесно се сменува со опсцената травестија на расипаноста...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Што сакаш сега? Да те закопам? Како да стигнеме до гробиштата? (Откорнува штица од подот) Ќе гниеш овде во темелите! Лежеше мртва тука цел живот!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Така се создавале легендите за соѕидувањето на жртвите и положувањето во темелите на градбите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ја преточуваат во легенда вистината за безбројните херојства, за животите положени во темелите на нашата слобода, на нашиот мир, на сите наши убавини и радости.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
За што, по ставањето на динамитот во темелите на Банката, немало веќе сила што би можела да ги спречи атентаторите неа да ја дигнат во воздух.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Од друга страна, динамитот се наоѓал во темелите на банката, под земја, и можноста да се расипе од влагата била доста реална.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)