Овој ги фати сите пристапни места кон селата и Толе уште на втората вечер нагази на пусија крај бачилото Манчевско во Бешишкото поле.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Следењето им влезе во трагите на напаѓачите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
14. Како што се очекуваше, бимбашијата му влезе во трагата на Толета уште утрото, по неговото збогување со градевци.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Така сигурно, во трагања, настанувала таинствената ремнина кај Рембрант.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
И Татко имаше различно чувство од својот пријател, кое не можеше лесно да се искаже, но тоа беше скриено во длабоката смисла и радоста од малечките приватни победи на поразените, над лажните победници, тоа беше и вистинската или лажната победа над секој османизам кој беше преживеал векови.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се надеваше дека со Татко му влегле во трага на балканското проклетство, задржано во најжилавите, тврдокорни османизми, длабоко вкоренети во балканските јазици и дека најпосле ќе успеат во нивната мисија да ги посочат зборовите виновници, за тие конечно да бидат принудени кај луѓето на конечен заборав.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Иако имаше „муцка“ на ловечки пес, никако не можеше да му влезе во трага.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Холанд влегува во трагата на корените на тековната континентална философија коишто можат да бидат корисни за англо-американските феминист(к)и, а кои потекнуваат од онтолошките, херменевтичките (Хајдегер), феноменолошките (Мерло-Понти), егзистенцијалистичките (Сартр, де Бовоар) традиции.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Талка низ камењарот, бара нешто низ маховината, низ јагликите, во трагите од дивечот, влегува во пештерите, ги ослушкува знаците по ѕидиштата, го одгатнува стенкањето на коските в земи, и дури татне луњата пали огнови, запишува нешто по ридовите, зашто секоја негова стапка е некоја тајна и некој збор.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Денес, кога луѓето ја изгубија својата сенка, итна е потребата да се биде следен од некого, денес кога секој ги покрива своите сопствени траги, итна е потребата некој да ви навлезе во трагата, дури и ако со тоа ја брише и прави вие да исчезнете; тоа е конспиративен начин на исчезнување, тука се игра некој симболичен облик на обврска, еден таинствен облик на врзување и разврзување.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Погледот ми се губи во трагите од неговите години...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
И по многу темно и многу студ во душата се покажа пролет и во трагите што ги оставивме пролетта закопа мирис на посончевина.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)