во (предл.) - форма (имн.)

Јас само се обидувам да ја згуснам достапната информација во форма што ќе биде лесно приемчива“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Може да ја затвори раната помеѓу techne и logia (збор, говор или знаење) која е наследена во модерниот концепт за технологија.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во еден од нив, изведен во Лондон 1994-та тој експериментирал со галвански уред за кожни реакции којшто ги засилува електричните реакции на заспаното тело во простор.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа бил еден од последните настапи на Арто и бил наменет за соочување со сопствениот фантазам на едно дисартикулирано, обдуцирано тело, тело како точка на преместување, подвојување и непрекината флуидност, коешто е чиста присутност и тело без органи.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во 1995-та во Брајтон Гилхрист користел специјално конструирана фото-ќелија којашто на публиката со помош на инфрацрвен сензор ѝ ги прикажувала REM состојбите, а комуникацијата со успиеното тело била остварена со помош на електрични надразби во форма на Морзеови знаци. (...) Гилхрист својата работа ја претставил и на симпозиумот за необјасниви феномени наречен Инцидент, организиран 1995-та.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
(...) Прошетката низ Интернет е прошетка низ една мрежа од обдуцирани идентитети коишто сите учествуваат во форма на дискурзивни единици; идентитетот веќе не е дефиниран со телото, ни со полот, уште повеќе, перформативните квалитети на идентитетот веќе не можат да се согледуваат како фиксиран склоп од квалитети, туку низ една бескрајна интеракција стануваат случајни и континуирано повторени во различни дискурзивни контексти. Маргина 37 17
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Деструкциската уметност е слика на отпор во формата на настанот, но исто така и значајно средство за преживување коешто континуирано мора да биде истражувано. извор: firs Electronica ‘91, and Arkzin тематот го подготви и преведе: АртАнгел 11 Herbert Dreyfus, Paul Rabinow: Michel Foucault: Beyond Structuralism and Hermeneutics, 1983. 64 okno.mk Маргина 37 65Мамлеев 66 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Себеси би се нарекол истражувач или само писател.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
ТД може да биде основано само во форма и на начин определени со овој закон.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако повеќе парници се споени заради заедничко расправање, а за конечна одлука узреала само една парница, може да се донесе пресуда само во поглед на таа парница (чл. 311, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Глоба во износ од 15.000 ЕУР во денарска противвредност ќе му се изрече за сторен прекршок на работодавач – правно лице, ако: – не е склучен договор за вработување меѓу работникот и работодавачот, 292 работодавачот не го пријавил работникот во задолжително пензиско и инвалидско осигурување, здравствено осигурување и осигурување во случај на невработеност пред стапувањето на работникот на работа, договорот за вработување не е склучен во писмена форма, не се чува во работните простории на работодавачот каде што работи работникот и не му е врачен примерок од договорот за вработување на работникот (чл. 264, ст.1, ал.2 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
ТД, според формата, без оглед на тоа дали врши трговска или некоја друга дејност, е: 1) јавното трговско друштво; 2) командитното друштво; 3) друштвото со ограничена одговорност; 4) акционерското друштво и 5) командитното друштво со акции.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
После изрекувањето на конечната и мериторна одлука на Апелациониот суд, со која на работодавачот му се наложи да ги подмири сите обврски кон Костадиновска, и тоа во рок од осум дена, тој повторно ја игнорираше оваа обврска и пак не ја исплати оваа сума. Затоа, адвокатот на Костадиновска го упатува предметот до извршител (М. Николовска).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Акциите се издаваат, се пренесуваат и се водат во форма на електронски запис во Централниот депозитар за хартии од вредност на РМ во согласност со закон.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кога директорите дознаваат дека извршителот ќе прави попис и проценка на имот и заплена на движни ствари (res mobiles) како извршно средство, конечно ја 276 исплаќаат севкупната сума што ѝ ја должат по сите основи – како за главното, така и за споредните побарувања. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Грешките во имињата и броевите, како и други очигледни грешки во пишувањето и сметањето, недостатоците во формата и несогласноста на преписот на пресудата со оригиналот, ќе ги поправи претседателот на советот, односно судијата поединец во секое време.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Акција е хартија од вредност [којашто може да ја издаваат АД и КДА] во којашто е претставен дел од основната главнина и во која се отелотворуваат правата на акционерот кој, како сопственик на акцијата, не е доверител на друштвото ниту сопственик на еден дел од имотот на друштвото (чл. 3, ст.1, ал.2 од ЗТД).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По нејзино барање судот е должен, во судот, да и врачи покана за денот и часот за одржување на рочиштето, како и примерок од записникот во писмена или електронска форма, односно во форма на тонски запис од претходно одржаното рочиште.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Исто така, иако досега не била активна на поле на работничките права, таа е свесна за предноста од организираното и заедничко настапување пред работодавачот, во форма на синдикат, и во иднина би се вклучила само во некој независен синдикат, ако за тоа ѝ се укаже можност (бидејќи ССМ не ги признава за синдикат!).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Од ваквата правна формулација се гледа дека субјекти на овој чист облигационен [а не работен т.е. трудово-правен] однос се „вршителот“ и „нарачувачот“, а не „работникот“ и „работодавачот“!
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Гледајки го човечкото тело е исто така во форма на, крст, кој со долниот дел, нозете е врзан за земјата.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Со оваа нова градба, како и со блискиот Дом на Армијата, изграден на местото на една џамија во форма на бурма и позната како Бурмали–џамија, спроти зданието на големата банка, со зданието на големата железничка станица, една од најубавите на Балканот во речиси ориенталната касаба, се наѕираше моќта на новата држава.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Дојди една, па друга, трета империја. Искажи ја секоја својата моќ во формите на каменот, па исчезни.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Иако никогаш не може да се согледа до крај зашто е ограничен од она од што неговиот чип во форма на лост е зависен како што компјутерот не може да ја има моќта на човекот зошто колку и да е совршен тој е зависен од човекот кој никогаш целосно нема да се предаде зашто тогаш би бил готов.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Значи, авторот и на едниот и на другиот текст бил истиот, учителот Димитрија Боте, со тоа што е очигледно дека првин ги правел записите, а потоа дел од нив објавил во „Цариградски весник“ во форма на допис под рубриката „Портрети на видни спомагатели на народната култура“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тавел наведува: „ова е најодредено упатство што некогаш ми го дал”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
2. Методата со која се користи Мејл-артот (неговиот јазик) е јазикот на секојдневието вперен (во форма на поштенски „ракети“ чиишто глави се наполнети со фантазија) кон глупоста, лицемери­ето, еретичноста, идеализмот, идеологијата, анархијата, моралот, татковината, религијата, политиката, пазарот, културата, манипулирајќи со сите материјални продукти на технолошката империја, вклучувајќи ги нејзините скриени јазици, тотеми и табуи.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Виртуелната актив­ност на посматрачот е овозможена токму од тој домашен, хуманизиран интерфејс во форма на стол; тоа ни укажува на авторовата досетливост да ја симулира во уметнички медиј вистината на текстот на Вирилио за „последното возило”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Одреден број од овие филмови е работен во форма на исповед (Suicide се состои од крупен план на рака со лузни од обиди за само­убиство и од off глас кој објаснува како дошло до тоа, а во Drunk протагонистот пред камерата пие шише алкохол, а него­виот монолог станува сè понеповрзан како пијанството зема замав) или им дава простор на протаго­нистите за исповед.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Слично како во светски познатата, на многубројни изложби поставена Shaw-овата инсталацијачитлив град, тука е и 3D компјутерската, симулациска графика на просторот, во кој лебдат букви и зборови, значи текстуални облици, коишто гледачот ги посетува врз основа на своето навалување (на пр. само завртување на столот), ги разгледува од сите страни, се вози околу нив.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Беше изградена во форма на сателит, но сите решенија беа многу успешни зашто се е така приспособено и во многу ограничен простор да може да се располага комотно со кујната.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тој не е само велесаем на техника, машини и индусриски производи, зашто преку своите специјални приредби знае да ве воведе во светот на детските играчки со фантастични комбинации во формата и употребата, кои детската фантазија, па и таа на возрасните, ја пренесуваат зграпчувачки.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Од книгата на Хилдегард Бренер, “Културната политика на национал- социјализмот”, го пренесуваме авторското резиме во форма на енциклопедиска одредница под наслов “Политика и уметност”, а во продолжение предаваме и неколку парадигматични документи од времето на национал-социјализмот, во зборови и слики.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тие се критика на хрватската стварност, но во форма на горчливо интимно разочарување.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Просто се гледа како низ нив минуваат листовите што ги голтнале; нивните тела се стегаат и прошируваат додека некорисната кашеста маса не излезе во форма на совршени топчиња од нивниот ректален дел; бидејќи гасениците се просто дел од цревото, украсен крак на алчниот мускул, целото нивно суштество му се предава на напорот на варењето. Le tube digestif des Insects est situe dans le grand axe de la cavite generale du corps... de la bouche vers l’anus... Le pharynx... L’oesophage... Le jabot... Le ventricule chylifique... Le rectum et l’ileon...
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
После тоа често им приоѓав близу: прв пат воочив дека златната ларва се разликува; меѓу челустите им го ставав со лак премачканиот нокт што го пуштав да порасне; го посматрав движењето на нивните челусти, краковите на пипалките, главите во форма на череп, линиите што го опашуваат абдоменот и во положбата на оклопот, дури и онака превртен, ја пронајдов жестината на погледот на Гогеновите домородци.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Ако значи на некој начин стварно и постои, тогаш само во онаа поза на пасивен набљудувач кому историјата како елементарна непогода му се струполува врз глава, најчесто, се разбира, во форма на екстремистички политички проекти и нивните брутални реализации.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тој воведен текст во каталог кој обележува педесетгодишнина на едно друштво сметаме дека токму е симбол за дното што го допреа повеќето институции од дејноста на културата, и како тотална демистификација на немалата моќ која 50 години циркулира низ тие страотни стаорски канали ослободени од било каква светлина во форма на суд, компетенција, критичка валоризација, честопати и елементарна интелигенција.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Гонтран, слушај што ти зборувам; о, Гастон, навистина беше во форма вчера; Еј!, Тед, објасни му како стојат работите!
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Затоа тие сметале дека не било можно да се одделат саботажите од политичкиот живот на земјата и поради тие причини “СОЕ се нашла во позиција, во најголем дел, да соработува со партиите од лево и настојува да прифати политика спрема различни земји на окупирана Европа кои се од непосреден интерес на оние кои се одговорни за водењето на надворешната политика на владата на Неговото Височество“.15 Како заклучок од она што се случувало на Балканот до септември 1943 година аналитичарите на СОЕ истакнале дека: “• Необично е што низ целиот Балкан партиите од десно соработувале со силите на Оската, а додека партиите од лево во чии редови влегувале млади луѓе, покажувале постојана желба да ги ослободат сопствените земји. • Од друга страна било сосема јасно дека мнозинството од оние кои припаѓале на левите партии кои се бореле против силите на Оската и го формирале општото мнозинство низ целиот Балкан, им се придружиле единствено бидејќи тие им нуделе организирана форма за ослободување на нивните земји. • Ако сакале да дадат отпор и да се искористи максимумот, метеријално, човечки и физички низ целиот Балкан, кој е подготвен да се спротивстави и да се бори против силите на Оската, требало да се помогне тие партии и покрај тоа што тие биле предводени од елементи на левите. • Доколку не сакале да имаат комунистички блок низ целиот Балкан, во вистинскиот момент требало на левите партии да им понудат очигледна помош во форма на стабилни републикански влади и понекогаш уставни монархии, како спротивност на постојните ројалистички влади и покрај тоа што би било неможно да се отстрани од свеста на масите соработката на ројалистите и десните со непријателот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Меѓутоа да претпоставиме дека таа површина вклучува и една проекција во форма на игла.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Кога клопчето ќе се појави во форма на конечен број атомски делчиња, повторно станува нулта-димензионално.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
По тој повод требаше да се намести мало плато заградено од сите страни (во форма на широка отворена кутија) со четири излези од кои жабите би паднале во спасоносните води на локалната фонтана.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Геслата, односно импрезите, сѐ уште поелиптични, згуснати кончети кои во форма на загатка ја поентираат целта или волјата на некоја личност или заедница.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Темелите на многу египетски пирамиди градени се во форма на Фрагмент од дрвениот свод во Palazzo Ducale во Мантова лавиринт. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 172
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Приближно, во исто време, ПЦП се појавува во форма на таблети по улиците на Сан Франциско.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
МЕСКАЛИН (MESCALINE) Форма: мескалинот обично се зема орално во форма на капсула и, многу поретко, интравенозно.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Бидејќи спаѓаат во дрогите од класата Б (освен во форма за интравенозна употреба) казните за поседување се помалку строги отколку за поседување на кокаин.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Почесто се наоѓаат во форма на квадратчиња од импрегнирана хартија, со големина колку ноктот на малиот прст.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Се продава во форма на цигари и тутун за виткање на цигари или за луле.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Неодамна на пазарот се појави и во форма на прашок, чист МДМА (метилендиоксиметамфитамин).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сепак, во седумдесеттите повторно се појавила во форма на течност, кристален прашок и пилули.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
ЕКСТАЗИ (ECSTASY) Форма: таблети, понекогаш и во форма на капсули, но капсулите се сомнителни, бидејќи често содржат есид или спид наместо екстази.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
ЛСД Форма: понекогаш се наоѓа во форма на мали пилули, познати како микрозрна (microdots), обично спакувани во пластика.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Деветте лингвистички конфигурации на филмот се напишани во форма на спирала со ротирачки дискови и се прикажуваат одделно меѓу секој од десетте “оптички дискови”, кои се вртат во круг. 182 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во триесеттите години за првпат беа презентирани во форма на пилули и како средство за инхалација во Соединетите Држави, за наскоро да бидат употребувани рекреативно како освежувачи.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
135 ОПИУМ И ОПИЈАТИ (OPIUM AND OPIATES) Форма: опиумот може да се пуши или да се голта иако опијатите кои се во форма на прашок, можат да се шмркаат, пушат или да се мешаат со вода и да се внесат интравенозно. (Види кај хероинот, најшироко распростанет опијат, поради што и одвоивме посебно место во овој прилог) Времетраење на дејството: до десет часа, во зависност од дозата и начинот на употреба.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тој свет е весел и сетилен, тој се насладува во формата, но без извитопереност, затоа што нема што да се открива онаму каде што ништо не се сокрива. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 205
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Онаму каде што една од тие радијални авении се вкрстуваше со периферниот автопат, која формираше свод во форма на виножито, во предградието на големиот град, се наоѓаше една општина, со своја самоуправа и независност од градот, а сепак таа се прихрануваше, како најоддалечен грозд на винова лоза, благо откачен од ластарот, што ја шмука својата хранлива материја од главното стебло до земјата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Иако слушна гласови, неговите очи не можеа да распознаат човечки фигури сред купот волнени паноа, неонските цевки завиткани во форма на букви, и друг материјал и опрема складирана внатре.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тревникот не беше само полегнат во форма на извитканото тело на змијата, туку и тревата беше овената.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Од главната кружна линија, или од центарот на активностите, блиску до речниот брег, се распространуваше еден цел систем на авении, во форма на спици, што кога го надминаа лимитот на градот, станаа автопати, кои водеа кон соседните и далечните градови.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Човек не требаше да има изострено сетило за мирис за да ја намириса реата на виното што доаѓаше од извалканиот дел на Милановата визба, или острите мириси на сирењата, што таа сега ги виде како висат на подните греди од горниот кат во форма на необични главици.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Индивидуален спор Со единствената новела на овој закон се определи дека индивидуалните спорови, освен со овој закон, ќе можат да се решаваат и согласно новиот Закон за медијација (чл. 1 од ЗИДЗМРРС/14).95 Ваквото решение е секако во корист на работникот, бидејќи медијацијата подразбира донесување на заеднички прифатливо решение кое е предложено од сите страни во спорот, изразено во форма на писмена спогодба, за разлика од обврзувачкото решение на арбитражата, кое најчесто е во корист на само една од страните во спорот.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Текстот на записот, според сведоштвото последно на отец Мида, бил напишан во форма на клопче, така што не можел да му се определи ниту почетокот, ниту крајот; од каде да си тргнел во препишувањето, поинаков распоред на буквите си добивал и поинакво слово.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Критиката на црната серија (филм ноар), и покрај сета своја префинетост и сите постигнувања, не може да ни помогне тука; нема што да каже за особеното значење на овој стилски елемент во контекстот на овој филм.380 ‌Точниот ефект што тој кадар, осветлувањето на лицето и самото лице го произведуваат го надминува она што техничката анализа на визуелната реторика во кинематографијата ни овозможува да го доловиме, зашто визуелната анализа не може да навлезе во контекстуалната, општествена димензија на сликата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Што тоа пренесува ова крајно стандардно црносериско средство?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Може да го опише стилот, но не и значењето на тој стил. ‌Стилот има содржина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Може да навлезе во формата, но не и во нејзината содржина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Еразмо се загледа во ножот што светеше на сонцето а на кој сечивата му беа направени од најцврст челик во форма на шилци, испреплетени во сите насоки.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Деновите ги трошеше седнат во блиската кафеана, што беше обликувана во форма на еден голем филџан за кафе, во чија внатрешност се вртеше, како избезумен, тутунов чад, прикривајќи го видикот на многуте светлечки рекламни паноа и слики, сместени на темните ѕидови, како налепени парчиња смола врз дрвена кора.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Враќање во реалноста Во кафеаната во форма на филџан, Еразмо се здоби со невидлив ореол.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Тежината на сопствениот крст Навлегувајќи во длабочината на сопственото битие, на подножјето на снежната планина тој го препозна кривулестиот пат, по кој што, во форма на шарена тенка змија, се нишаше, влечејќи се низ водената површина, долу покриена со магла, горе кон снежната планина.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Се слуша дека во летните квечерини од реката изнуркуваат летачки змии и отфрлајќи жарчиња во форма на крлушка од крап, се упатуваат кон шумите.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
10. Споменикот во Ресен во форма на јаболко галиба за’рѓал, ко скапано.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Толпата, правејќи круг, се беше насобрала околу централниот дел, и се туркаше да ги види луѓето со костими од перја, луѓето со капи во форма на клунови и големи рибји опашки, луѓето со облека натопена во боја црвена како крв, луѓето со ангелски и пеперуткини и птичји криља, луѓето скриени во огромни јајца на кои имаше отвори за нивните очи, луѓето под долги сини чаршави кои беа река, луѓето со труби кои ја најавуваа апокалипсата, луѓето кои се прпелкаа по црвениот чаршав и гореа во вечниот оган, луѓето кои лежеа на синиот чаршав и уживаа во небесниот спокој, и еден човек со крст на грбот, кој гледаше нагоре кон мракот и извикуваше: „Господи, Господи, зошто ме остави?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Насекаде имаше фенери, факели, и неколку силни огнови чии пламења се извишуваа кон темното небо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога го кренаа трупот на давеникот со нозете угоре, со главата удолу, на дното од барката кон која го носеа, падна со тропот нешто тешко, метално, нешто режано, сработено во форма на книга.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Треба да се нагласи дека книжевните остварувања во хипертекстот настануваат во специфична средина, значи на компјутер, а се продаваат во форма на дискети, со тоа што и класичните печатени документи можат да бидат читани во компјутерскиот хиперпростор, но затоа пак делата на хиперлитературата не можат да се пренесат во печатен исказ.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
На првиот кат, во должина од целата куќа, балкон напред ограден со железа извиени во форма па шарои.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Лево, напред, врата, а во дното долап; меѓу прозорците огледало од горе малку спуштено и украсено со крпа со домашен вез во форма прозорец со расечена завеса и од горе на среде преврзан со корделка.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Комбинацијата на автопати на податоци и проширена телевизија неизбежно ќе доведе до враќање на селската индустрија во форма на виртуелни разбои.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Глувчето е во форма на нишанско знакче, се нишани на една стара ловџиска фотографија и врз неа се “пука”, “searching and destroing” - терминологија од војната во Виетнам.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Од друга страна тоа е и почетен навестувачки знак за моето согледување на проблемот на “архитектониката”, како некаква замислена прва цигла во овој скромен обид да се создаде “нехендикепирана куќа” во текст, то ест некаква нејзина анаморфоза, одблесок што го нарекувам “Децентриран дом” и кого што, колку и да е “виртуелен”, повеќе го преферирам како “место за живеење” од навестената сигурност (стерилност) на “нехендикепираната куќа”. (узбуна, паника, “веќе шизоидно станува ова преплетување на жанровите”, велат прасињата и ги затнуваат нежните уши; но волкот продолжува да дува и да дрдори сеќавајќи се на зборовите оставени во аманет: МОЈОТ ДОМ Е МЕМОРИЈА Е ТЕКСТ Е ПРИКАЗНА) Виртуелно-реално, централно-странично, (не)хендикепирано, ете веднаш пар потпорни столбови во форма на поларности, дихотомии и дистинции, се чини неизбежни дури и при обидите да се “градат кули во воздух”, што отприлика е намерата на овој текст; зборот “хендикеп” (вон своето примарно “коњско”, т.е. спортско значење кое потекнува од англиските коњски трки), од една страна асоцира на тнр.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Набројте барем три книги за кои сте слушнале дека се издадени на македонски, јасно е дека ништо никогаш во форма на книга не сте прочитале; не можете ни да наброите. Тоа е духот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Напред беше отворен во форма на срце.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И се сетив веднаш на чичко Славе од Пореч, кој преку цело лето продаваше излеани восочни свеќички во форма на животинки, од кои врв му беше „Адриатик делфин“, а се сончаше исклучиво на нудистичка плажа.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Зашто претпоставувам дека новите вработени при Министерството за „највнатрешни“ органи, во одделот за катадневно следење на „дешавките“ во дневен боравок ( 20 поени)блиска „средба“ на француски кревет (40 поени) и каква било активност во тоалет (69... поени) ќе го снимаат материјалот и... потоа и ќе ни го понудат на пазарот во форма на ЦД,убаво спакувано со обвивка на која како колаж ќе бидат претставени најбитните моменти од долго или краткометражниот филм.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Јоже Броз За записник одговорен Мирко и Славко ТИТО НА ЗНАЧКИ Најпозната беше позлатената во форма на потписотна најголемиот син на нашите народи и нардности.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Веднаш се бараше варијанта оправдање, во форма на најдобриот другар на сите средношколци, познат како медицинска белешка.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
До прозорецот имаше мала масичка со две едноставни столчиња, на кои ногарките благо се превиткуваа во форма на Ѕ и со тоа, веројатно, се трудеа да постигнат граѓанска елеганција, достојна за една млада дама.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Мартин веќе десет години живееше во Германија и секој месец во форма на девизен чек великодушно го помагаше неговиот помал брат и своите родители.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Тетка Керолин порано ми правеше колачиња во форма на овчички и ги печеше за мене.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во меѓувреме, растението донесе светлопупурен цвет во форма на инка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тогаш, веројатно збунет, братот направи гримаса и го сведна погледот, но веднаш потоа, посрдечно отколку дотогаш и со тон по кој не можеше да се види дали се шегува или не, рече: – Сепак, не можам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Таа порано кришум ми носеше екстра храна и ми ја ставаше во училишната торбичка – ти зборувам за тетка Керолајн“, рече Кинг Џејмс.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Цветовите изгледаа толку чудно што трговецот неволно запре, ја симна својата шапка во форма на печурка и учтиво праша: – Пресветли, кажете какво е ова растение?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На таа фотографија главата на Duchamp се гледа од грб.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сциентистичките поими на расата или културата ја губат својата оперативна вредност, а нацијата на Ренан веќе не му се јавува во форма на еден ентитет туку во форма на она што Хусерл, нешто подоцна, ќе го нарече “интерсубјективна заедница”.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Косата на темето потполно е ошишана во форма на петокрака ѕвезда.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тоа секако не значи дека нешто кодирано во форма на битови нема содржина.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ние употребуваме биполарни конструкти за да ги претставиме забележаните сличности и разлики меѓу настаните, и потоа да ги организираме овие репрезентации во кохерентни облици или „контексти” во чии рамки ние ќе бидеме во состојба да откриваме теми кои се повторуваат во нашето искуство со текот на времето, и потоа да ги испратиме овие репрезентации напред во форма на очекувања на идните настани.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Гледајте, опасноста е во тоа да се „доведете себеси” во формата на вкусот, дури и на вкусот на Дробилицата за чоколада.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Косите беа покриени со многу долги еднобојни марами врзани во форма на шешир кои продолжуваат вкрстени околу вратот и паѓаат надолу како шалови.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И сѐ најнапред треба да се свари во ретортите на сопственото мислење, во форма што на овој степен од развојот нашето јавно мнение сѐ уште не може ја инкорпорира во градбата на својот цивилизациски модел; но кога работата ќе зоврие во вас, таа веќе е тука.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Овој контекст и развиената субјективност се вистинскиот темел на нашиот нов идентитет, кој јасно се обликуваше (исто така во форма на нови општествени, политички и културни инфраструктури) во последните десетлетија на ова столетие.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Видови графичко изразување Постојат листи (уредени низи редови, од коишто секој претставува семантичка единица; на пр. колекционерски каталози или ресторански мении), матрици (табела редови и колони со јазички, нумерички и други информации, што можат да се прегледуваат вертикално или хоризонтално), нелинеарно гледање (типографија карактеристична за новинските огласи), линеарно разгранување (дијаграми во форма на стебло) итн.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Резултат на успешните преговори беше отстапениот шкарт кој во форма на инсталации го поставив заедно со изборот од фотографии (слајдови) и го прикажав на јавноста.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Есенцијата си го направила своето. Од главата паднале девет коски, нешто во форма на желкини плочки, мозокот цел се отворил и се гледало како пулсира, дише.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ја немаме сите привилегијата да се бориме на фронтот, но барем сите можеме да бидеме во форма.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Откако ѝ ја ставив дланката на задникот, телото ѝ се свитка во форма на лак, подавајќи се нанапред, потоа бавно, со леснотија ги помести двете нозе, доближувајќи ми се сосема.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Како некој со сила да им ги растегнал усните и очите во форма која ја добива лицето кога ќе се насмее.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Притоа, додал и неколку пасажи во форма на канон.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Па да видиме сега каква е вашата судбина, госпоѓо Ж. (внимателно кршејќи го колачето ја вади пораката и чита: “Колку што е во мене судбата е тол ку и во тебе” И вашата порака е хаику, пријателке- или барем има седумнаесет слогови во форма 5-7-5.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во својата најсоголена форма откритието на Гедел претставува превод на еден стар филозофски парадокс во форма на математички јазик.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Потем го замесуваше другиот дел од брашното, со јајца и со малку путер, без квасец, во форма на мала погача која, по печењето, добиваше жолтеникава боја.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Огледалото беше во форма на издолжен четириаголник, обвиткано од сите страни со чисто брановидно сребро, филигрански обработено.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Едно утро, нѐ разбуди гласот на радиото, во форма на паун, коешто Татко го донесе уште од Цариград и го носеше со себе при сите преселби.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Беше некако охрабрен па го пушташе посилно гласот од радиото во форма на паун.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка, охрабрена од смирувањето на Татко, стана, го засили гласот на радиото во форма на паун, од кое се ширеше тивка музика, па продолжи со нежен, ведар глас: – Се сеќаваш ли, мили, се навестуваше крајот на зимата на 1939 година, беше чинам крајот на февруари, пролетта се насетуваше во воздухот кога дојде дома, еден ден, со писмо од градоначалството, испратено за нас, од Тирана, упатено на мое име? – Се сеќавам, како да не се сеќавам. Писмото беше адресирано од Рим.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Слушавме од радиото во форма на паун албан­ски песни проникнати со ритамот на кинеските најчесто револуционерни песни.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Затоа, ако организаторите на Interpol сакале дијалог во форма на изложба, не треба да бидат премногу изненадени кога некои уметници ги користат насилството и деструкцијата како своја форма на комуникација!
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тие се наде­ваа дека со помош на Хабловиот космички телескоп ќе го најдат она што го бараат во формата на бројните ѕвезди - црвените џуџиња, кои би биле премногу слаби за да се видат со земските инструменти; меѓутоа, кога моќниот Хабл ги пребара големите празни простори во нашата галаксија Млечен пат за коишто беше проценето дека ветуваат, наместо да откријат дека се посипани со црвени џуџиња и недостасувачка материја, покажа дека се празни како орманот на мајка Хабард или џеп во кој сте сигурни дека сте го ставиле клучот, патем начнувајќи уште една загатка: загатката на доказот дека космосот е неколку милијарди години помлад од најстарите ѕвезди во него, барем според начинот на кој сме навикнати да ги мериме нивните старости.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во каталогот на неодамнешната изложба Manifesta во Ротердам каде­што Кулик го играше кучето на Павлов, добиваме некои одговори на тие дилеми во форма на програмски текст за Куликовата уметност, напишан од неговата соработничка Мила Бредихина.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во многу случаи животните го добивале спорот, и како резултат градското собрание коешто ги предало на суд морало да им додели одштета во форма на парче земја врз кое можеле мирно да живеат не загрозувајќи го животот на луѓето.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Мајчинската љубов ја ограничува детски желба така што детското одбивање на таа љубов во форма на одбивање храна претставува единствен начин тоа да ја одржи својата желба во движење.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
В ред, в ред, можеби присутните во оние произволни тврдења на Николина Кралева што беа изнесени во форма на неуверливи претпоставки можеби согледале вина и грдо однесување од страна на мојата по малку чудна личност божем наклонета кон тривијалности и недолично однесување; можеби им биле прифатливи и таканаречените љубовни авантури со несоответни личности (ова обвинување всушност ми годеше иако спаѓаше во оние таканаречени голи измислици со оглед на моето сиромашно љубовно искуство кое во тој период сѐ уште беше сместено во одделот желби и соништа) итн.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тој економски неред, со сето она што со себе ќе донесе во форма на социјални и културни нереди (сѐ поголемата невработеност во планетарни размери), неминовно ќе предизвика последици од кои денес допрва ги забележуваме првите сериозни ефекти.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Беше во форма на мал тркалезен мермерен споменик, со отворче во средината.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
На челниот дел од куќата, под стреата: срце, прстен, токосани раце, ангелче, венче, и во нив: почетните букви од името и презимето на домаќинот и годината на градењето; балкони: украсени со елементи од железо или ламарина во форма на триаголник, четириаголник, ромб, ромбоид, круг, трапез или со гипсени елементи во вид на амфори, во вид на подлактени раце или сосем едноставни со парапети кои завршуваат со коритца за цвеќиња; чардаци: долги колку што е долга и куќата, со пармаци, со плотици од костен, од даб, од јасика; на чардаците испуштени башлаци над кои висат мали куличиња низ кои може незабележено да се ѕирне во дворот, на патот, или во време на војни и арамилак, да се протне цевка од пушка и да се направи пусија; покриви: со рамни или со стрмни стреи, со испуштени чакми и кучиња, со поткренати маи како крилја од птица, со издолжени предни страни како козирка од капи, или прекинати со предниот ѕид што се крева нагоре за да го затскрие покривот; вратите: со една, со две поли, обични или со нутифедер, со украсни бордури на секоја пола, со надвратни прозорчиња застаклени или опшиени со мрежа за заштита од секакво гадурии; на вратите жапка или шуличе што се отвора со стап кој постојано е врзан на вратата, ѕвонец што ќе чукне потивко или посилно, резе со катинар или брава донесена којзнае од каде; прозорците: широки, европски, или пак тесни со по неколку крила доближени едно до друго за што подобро да ги осветлат просториите; оние што се на долниот кат и низ кои може да се ѕирне, заштитени се со железни прачки извиткани во разни форми; кај што нема железни пречки - дрвени капаци испукани од сонце и дожд, но кои ноќно време убаво ја затвораат куќата како дланки склопени на очи или како мравкини дупки.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Имено, така означениот настан ми се открива дури во иднината: „Јас (сѐ уште) (не) сум роден“, но во идно време, во форма на некое минато на коешто никогаш не сум присуствувал и кое од тие причини секогаш остану­ва ветено - и затоа секогаш повеќекратно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој, исто така смета дека претходните генерации не биле во право и дека не може многу да се научи од нив (ако тие и треба да се проучуваат тоа е главно заради идентификување на грешките со кои не навлекоа во форма на дихотомиски пристрасности и логоцентрични предрасуди.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Гледиштето дека неговите учења радикално прекинуваат со традицијата е едно од оние нешта што го прават Дерида во голема мера дел од неа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Јас сѐ уште не сум роден” поради тоа што моментот во кој падна одлу­ката за мојот утврдлив идентитет ми беше скриен.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како што наведува Дерида (3, стр. 280-281): Нема никаква смисла да го занемаруваме концептот на метафизика за да ја разнишаме метафизиката.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој повторно е непријателски расположен кон авторитетот, дури до иконокластички степен на наслада.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Затоа што ознаката знак секогаш била разбирана И одредувана, според нејзиното значење, како знак-на, некој означител што реферира на некое означено, означител различен од неговото означено.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Всушност тој претставува синтеза на обајцата: радикален во формата и провокативен во содржината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ние немаме ниеден јазик - никаква синтакса ниту речник - кој би ѝ бил туѓ на оваа историја (на метафизика); не можеме да изговориме ниту еден единствен деструктивен став кој веќе не се вовлекол во формата, логиката, И имплицитните поставки на токму она што сака да го оспори.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Зошто моево тело е во форма на солза, а во него е душата на цел еден свет.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Животот поминува додека свеќата полека догорува, животот постанува дел од времето, а светлината еден миг од вечноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Како совршени снегулки во форма на бели кристали нашите изгубени души ќе се пресретнат длабоко во ноќта, во твојот и мојот сон.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секоја моја солза е дел од морето, ќе се роди во форма на прекрасен бисер, а од нив прстен за некоја друга љубена.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секој мој крик на болка е молитва за некои на кои им е потребно само малку светлина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Човекот во ова време и невреме кога денот и ноќта немаат вредност ни тежина заборава и дека живее, толку многу брза за да зграби што може повеќе, а ја зграбува смртта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Откако безуспешно ја нападна со чај од канабис, премина на „тешка артилерија“: си ја свари омилената супа со фиде во форма на букви.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Во вашата земја, една економија од марксистичко-ленинистичка провениенција ги употреби сите средства да ги ликвидира козите; кај нас, друга економија од обратен, капиталистички карактер, го доведе во прашање постоењето на говедската раса, предизвикувајќи ја болеста на кравјото лудило познато како еnсерhаlораthу ѕроgnifоrmе, која, како што се вели, се пренесува и на луѓе, во форма на болеста Сrеutzfеld-Јасоb.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
ПАНАЈОТИС: Основата, господа, е во форма на впишан крст во правоаголно пространство. Кон запад, нартекс со крстосни сводови и слепа купола; во централниот дел на сводот. Исток, олтарна апсида со тули. Север и југ параклиси.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
БОРИС: Треба да влезам во форма.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во исто време, Министерството за надворешни работи го подготвило материјалот што требало да му се достави на британскиот амбасадор во Софија, Рендел, во кој, меѓу другото, стоело дека: "1) користењето на Македонците во никој случај не треба да го компромитира британското претставништво во Софија и 2) ние на Македонците не им даваме некои љуи про љуо во форма на некакво уверување во однос на нивните територијални аспирации".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Сугестиите дадени од страна на Форин офис биле прифатени и на 23 август 1944 година од Рим, од Британското претставништво била испратена телеграма до Форин офис, во која се истакнувало дека Черчил ја прифаќа сугестијата да не одговори туку, во име на Черчил, Форин офис да испрати потврда за прием на телеграмата од АСНОМ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нему му се сугерирало одговорот да биде само „во форма на едноставна потврда за прием“ бидејќи, како што сметале тие, британската помош на НОВ и ПО на Југославија не ја вклучувала и шемата на Тито за создавање автономна Македонија и сметале дека потврдата за прием ќе биде добар сигнал дека политичките цели на Македонците за автономна Македонија не „ја уживаат помошта на Британската влада“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во меѓувреме, Британците примиле итна телеграма од Бејли во која се нагласувало "дека за успехот на мисијата на мајорот Тејлор би требало да се искористат Македонците".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
„Што има на ова ЦД?“ „Нешто досадно, адолесцентот Лири. Дај да одиме понатаму и да го реформатираме.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не го сторивме ни во Бјуик Осумката на мајка ти каде што бројаница се обвиткуваше околу ретровизорот како монистрена црна змија со сребрени канџи во форма на крст.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На ќор-сокакот на нашата „патека на љубовниците“- споредна уличка со напуштени фабрики - каде што јас го усовршив движењето на прстите со кое за миг се откопчува градникот; зад јоргованите во Паркот Маркет каде што прв пат ме допре преку фармерките и твоите пупки, набабрени под проѕирниот памук, ми се чинеа лилави како јоргованите; на балконот на новиот Театар Кларк каде што си ги избришав дланките од солта од пуканките и ги протнав меѓу твоите бутини, а ти прошепоти, „Се чувствувам како Дорис Деј да нѐ гледа,“ - и тука не го направивме.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Колку навикнати бевме несмасно да се плеткаме, колку совршено непогоден беше нашиот тајминг, како мислевме дека енергијата е екстаза. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 177
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Интелигентните пост-хуманисти не само што ќе се складираат себеси електронски, туку тоа ќе го направат и во форма на “компјутерски вирус”, способен за препречување на компјутерските мрежи и на авторепликацијата како заштита од случајни или малициозни бришења. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 49
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Си велев, ете го стариот и добар глумец, се враќа во форма кога сака нешто да си добие, му требаат жртви стари, нови не е важно, важно да има со кого да се изживува.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)