Втората стихозбирка на Милчо Мисоски со наслов “Записки“ доаѓа по повеќе од две децении од објавувањето на првата (“Чекајќи го ангелот“, 1991), не за да побуди сомневања во цврстината на врската меѓу авторот и книжевноста, туку напротив, да сведочи за неговиот сериозен однос кон она што вообичаено се нарекува творечки растеж и зреење.
„Записки“
од Милчо Мисоски
(2013)
До вечерта, до првата мрачка што се разлази по долината, Бојан успеа само да се убеди во цврстината на трупецот, успеа само да се испоти неколкупати и добро, добро да огладне.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)