Ја нарами пушката, силно истри дланка од дланка, дувна во шепите неколкупати, зачекори до стеблото, се врати назад, се подигна на прсти и се обиде да погледне преку високиот намет.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Студена пот го облеваше Арсо и дланката му се лизгаше во шепата на Глигор.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ја прашал зошто дошла. Молчела.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Или можеби и не ја прашал наеднаш со чувство дека е болен во шепи на грев, трепетлив и врел, со залепена коса врз испотеното чело.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сркаат од лименката, подавајќи си ја лажицата и, кршејќи го парчето пченкарник, ги собираат во шепата трошките или ги ронат во лименката.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Самиот страшливец и понижувачки услужлив, беше секогаш преполн со желба да ги измачува другите, да се чувствува како ловџија што гони и пука во беспомошно животно.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Ами каде тоа пред тебе, човеку? - Ајде, ајде, тргнувај.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Нејзиното око не погледна на друг маж откако Крсто си замина за Америка и ниту на еден маж таа не му дозволи да го допре нејзиното тело.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Дува во шепата, а откако го издувува чекласот, со растреперени прсти го чисти глотежот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Една група старци држејќи ги во шепите цигарите свиткани од весникарска хартија и крупно дробен тутун, расправаат за нешто.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во бранови надоаѓа болка Старци со цигарите в шепи, седат на праговите, гледаат во небото, навезано со ѕвезди и воздивнуваат...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Се погледнавме и смеата ја истуривме во шепите.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)