Стани и упати се пополека по плодовите на есента што татни во земни длабини.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Не буди ги семињата длабоко што спијат во земни темнини.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Можеби Марчовата перфектно јасна, зачудувачка невиност скаменета внатре во земниот цинизам е она што толку добро оддекнува во нашите деведесетти.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)