Проблемот што да се прави со вишокот потрошни добра беше латентен во индустриското општество уште од крајот на деветнаесеттиот век.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ханка со својата ќерка Азра живееше во една од неколкуте трошни куќи начичкани една во друга како печурки меѓу хангарите во индустрискиот дел од градот, на десната страна од населбата Автокоманда.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Производството, понудата и продажбата на „hypertext reality“ опремата, на дигиталните информации ќе биде исто толку важно, колку и производството, понудата и продажбата на храна, метални и рачно изработени производи во феудализмот и продажбата на нафта, електрична енергија и земен гас во индустриското доба.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Дури сега забележувам колку малку си одговараат ќелавите глави со адолесцентните црти на лицето.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ова е Хаба (Gabber), откритие што Холанѓаните го сметат за свое, се зборува дека движењето почнало во Амстердам и се раширило на југ во индустриските делови на пристаништето Ротердам, каде што дури станало потврдо (секогаш постоело ривалство меѓу двата града).
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Прашањето на стапувањето во индустриската ера ќе постави бројни проблеми, како на пример, во прв ред, откорнувањето на сиромашните селани и нивното упатување кон мануфактурата и индустријата...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Да ја знаеја овие кадри, овие догматски сили тајната инструкција за трансформацијата на козарите во индустриски пролетаријат, сигурно не ќе поминеше добро партискиот секретар на градот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Имено, денешните теоретски согледувања за јавниот простор обично го дефинираат во опозиција на приватниот простор, и како таков тој е историски производ на развојот на модерното капиталистичко општество (промените во индустрискиот процес кои довеле до трансфигурација на односите помеѓу „домот“ и 71 „работата“)79.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Сепак, барем во еден значаен аспект нашиот современ концепт за јавниот простор е значително различен од оној на античките polis и agora.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Просечното американско домаќинство гледа телевизија 7.5 часови дневно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
До сега, (1988) повеќето луѓе во индустрискиот сектор се екстремно зависни од дигиталните мисли и светлосните слики прикажувани на екраните.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)