Најмногу, по овој заклучок, може да следи Орден на трудот од трет, последен, степен, или, во најлош случај, Медал на трудот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Сѐ што имав читано или слушано за неверствата на жените, за нивното преправање - сега го гледав во најлоша форма и го сврзував со мојата сопствена жена.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Чинам дека најважна функција на сите овие операции е: создавање и одржување, во семејството, на И кое е, во најдобар случај пожелно, а во најлош толерирано од самото семејството.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Можеш да ги пцуеш, помисли, да им речеш дека се страшливци, дека се арамии, а тие ќе продолжат само да ти се поднасмевнуваат будалесто вака спитомени и, во најлош случај, само ќе те надополнат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Можеше да биде сведок и посреден учесник на тоа, како најубавата работа во нивниот живот се престорува во најлошата работа, што можело да ја има во нивното село.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но, ни во најлош сон, ова што се случи не можев да го видам...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Помислив: се труди да го прикаже Ѓурчина недолжен дури и ако учествувал во овој настан. (Тоа најмногу ме изненади).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А кон тврдењето на Огнена што Даскалов се обидуваше да си го разјасни, ми се причини дека ја придодаде и претпоставката дека во најлош случај, во колку Ѓурчин лично и ги погазил принципите за кои толку многу се застапуваше, тој сепак не бил иницијаторот или единствениот виновник.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Впрочем, Тангер беше оддалечен неколку часа; дури и главниот пат на брегот (на кој можеби би имало автобуси) беше неколку километри од плажата, попладнето си одминуваше, а требаше да се вратиме во Американското школо на вечера пред моето попладневно предавање кое, со оглед на темата, во најлош случај ќе биде само неразбирливо за Тангерците во публиката, а не и навредливо. Маргина 34 71
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Туку него, откако како лимон го исцедија во истражниот затвор и му изнудија такви признанија за кои ни во најлош сон не си замислувал дека ги заслужил, едноставно - а што значи без секаква пресуда - го префрлија во статуционарниот и институционален затвор на периферијата од градот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Таа хрватска интелигенција впрочем и не е никаков интелектуален фактор, туку прост општествен слој, опортунистичка малограѓанштина во најлоша смисла на зборот.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Од неговата провокативна и храбра, но морално и идејно речиси беспрекорно позиционирана книга, “Барикади”, ние, за македонскиот читател и со оглед на нашиот контекст, одбравме шест есеи и дел од воведниот текст во книгата, сметајќи дека едноставноста со која се изречени сериозно промислените ставови на Буден ги квалификува (ставовите/есеите/самата книга) во своевиден водич за интелектуална “Таа македонска интелигенција еманципација на дезориентираниот всушност и не е никаков источноевропеец. интелектуален фактор Претпочитаме дека овие ставови на туку прост општествен Буден ќе бидат посебно важни во нашата слој, опортунистичка интелектуална атмосфера која, во светлината малограѓанштина во најлоша смисла на зборот. на срамните настани на универзитетот “Св.Кирил и Методиј” 8 okno.mk
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Не, тврдењето на Рајна дека дед Павел се фркнал, беше една голема произволност што во најлош случај може да те растажи ако веќе не те засмејува.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ѝ реков: „Рајно, Рајно, зошто си толку злочеста.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Не, јас сепак ѝ дадов рубла на старицата и ние во најлоши чувства седнавме да го гледаме филмот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Може секакви парични недостатоци да се случат. Треба другарски да се однесуваме.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)