Ме зајаде јанѕата од возможноста да се пресели здивот и животот во новосоздадениот, а со тоа мртвиот да оживее, живиот да умре.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Во него посебно се нагласувало „Черчиловото повикување на водачите на југословенскиот кабинет од Каиро во Лондон, како последен обид да се решат политичко-воените разлики меѓу маршалот Тито (Јосип Броз) и генералот Михаиловиќ, бидејќи во новосоздадената ситуација Британците не можеле да продолжат со дотогашното парадоксално политичко признавање на Владата на премиерот Божидар Пуриќ сè додека таа инсистира на третирањето на маршал Тито како ’измамник’“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Доколку премиерот Пуриќ „се спротивставува на напорите да се постигне спогодба со маршалот Тито..., Британската влада, потпомогната од Русија и можеби од САД, ќе ѝ стави до знаење дека нема да продолжи да ја признава Владата на Пуриќ во овој состав“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Ваквата супституција на фонетските значења е мотивирана со тенденцијата за зачувување на парадигматиката на системот-прототип во новиот систем, и тоа, за да се дојде до изоморфна репродукција на бројната вредност, изразена низ букви.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Парадигматските односи во појдовниот систем на писмо се рефлектираат во парадигматиката на новосоздаденото писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Со иста цел, во некои случаи, во новосоздадениот систем на писмо се сочувуваат знаци кои немаат никакви вредности освен бројните.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Соодветно со тоа, бројот на знаците во новосоздадениот систем на писмо не требаше да биде помал од 36, што е токму случај со старословенската глаголица, при што знаците, што се наоѓаат на последните места во низата на глаголицата, се користат за изразување на бројните вредности на илјадите.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Притоа, во јазикот L може да постои поголем број на фонетски единици отколку во јазикот L1, во тој случај, во новосоздадениот систем на писмо се воведува поголемо количество на графички симболи за означување на дополнителните звуци, кои не постојат во јазикот-прототип.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Количеството на фонетски единици на старословенскиот јазик значително го надминува количеството на фонетски единици во грчкиот, што доведе до неопходноста за создавање на група дополнителни знаци за пренос на типично словенски фонеми.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)