во (предл.) - ноќен (прид.)

Ноќна работа се смета работењето во ноќно време, односно во периодот меѓу 22:00 часот и 6:00 часот наредниот ден.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сменски работник е секој работник чијшто распоред на неговата работа е дел од работа во смени (чл. 5, ст.1, ал.8 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А козарите, загледани во ноќниот танц на ѕвездите, охрабрени од земските сокови на последните тревки што ги брстеше козичката, погледнаа кон небото, небаре ги молеа божествата да ја одржат жива храбрата козичка до блесокот на сонцето. ...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Можеби никаде на други места во Келн, навечер и во ноќните часови нема толку луѓе по улиците и кафеаните, колку во овој кварт под мостот на Рајна.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„Хипиците“ делуваат морничаво во ноќните часови на послани стари весници или пак на некакви чаршави продаваат накити, но ако ги сретнете во групи, тие пеат и свират на гитари.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во овој град не постои работно време за кафеаните, тие се отворени сѐ дотогаш додека има гости, а нив ги има и во ноќните, па и во раните утрински часови.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Можат само од далеку да им се восхитуваат на неговите модерни архитектонски контури и на блескавото светло во ноќните часови...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Истата вечер стариот Голдблум, облечен во ноќна анетрија, додека жена му држеше свеќник над главата, ги броеше, потплукнувајќи меѓу прстите, крупните банкноти што ги редеше на постелата, подготвувајќи ги, заедно со неколку обврзници, како практична поткрепа на предлогот што го подготвуваше за утрешниот разговор со син му. „Дојдете”, ми рече д-р Астерид.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Нина го сакаше зашто чувствуваше дека се обидува трите деца да не ги закине за ведрите страни на детството и младоста, машките толерирајќи ги во палавостите, но и во ноќните мокрења што му се вратија на помалото братче кое и самиот трпеливо го преслекуваше шегувајќи се и терајќи го уплашеното дете на смеење, додека неа ја поттикнуваше на дружење со генерацијата, на излети со сокласниците, давајќи ѝ, секогаш кога ќе посакаше, пари за посета на приредби и претстави, дури молкум, правејќи се дека не разбира, и за матинеата што спорадично се случуваа, а на кои секогаш ја наговараше нејзината најдобра другарка Ребека.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Јас горам како запален бор во ноќна планина.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
— Нема кај да го тура, бацко Крсте. — се провикна едно младо голобрадо момче од Врпско.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Кој носи пусат да земе барут и олово, — се разнесе пак Толевиот дебел глас во ноќната тишина и темница.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— О ох! — Сирома Тоше, изгоре за пуста Миша ама на! — И сите водарки пак извикнаа; та одекна реката во ноќната тишина, а неколку кучиња залааја на крајот на селото. ***
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Утрото уште се давеше во ноќната влага.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Никаков друг шум, никакво движење не се влеваше во ноќната тишина.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Нејзиното релаксирачко својство се развива и во анусот, правејќи дури и најгрубата пенетрација да не предизвика особен бол: чувството на релаксација доаѓа ненадејно, така што повеќето луѓе мораат да седнат кога дрогата ќе го постигне ефектот; оттука и непрегледните редови за сепареа во ноќните клубови.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Изгледа дека причините за смртноста се резултат на дехидрација и прегрејување предизвикани од часовите минати во играње во ноќните клубови, иако постои и можност некои луѓе да се алергични на оваа дрога.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Но, дури и да работел во ноќната смена, неговата основна работа беше... па така директно наеднаш не можеш ни да се сетиш како да ја наречеш таа професија; со еден збор, беше тоа толку жесток процес што тешко се формулира, и кој е полесно да се раскаже.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Најверојатно не се занимаваше со ништо, бидејќи внатре во ѕидините на Донскиот манастир можеше да се види и наутро, и преку денот, и навечер, единствено ако непрекинато работел во ноќната смена...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Со што се занимаваше тој и дали воопшто со нешто се занимаваше - тоа е обвиткано со превезот на темнината.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Слично на преполнетата соба на Реј Бредбери во ноќната ТВ серијата, каде предметите предметчињата и приказните изникнуваат од секој кубен сантиметар воздух.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ги немаше само во ноќните колони кои носеа оружје на Грамос, ги немаше во битките за Мали - Мади, Костур, Воден, Негуш, Лерин...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И како што мораше да продолжи да чекори за телото да му остане будно во ноќниот студ така мораше да продолжи и да мисли, за свеста да му остане доволно силна за и понатаму да му го придвижува чекорот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Стрелал и стрелале кон него, се споулавел, во ноќните соништа пак стрелал и пак стрелале.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Крвавата маска на убиениот убиец не била видена ни во ноќна треска.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можеби ја видел пушката пред некоја плевна во која непознати мажи пиеле и можеби помислил дека е во дните на негушките борби.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На стутканото лице немало веќе ни очи, ни усни, ни ноздри.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Несреќниците не побарале прошка од никого. Се повлекле зад диви и непристапни врлежи, во земја на вечни сенки и на дивина, да се молат поснички и да гнијат. Им се заборавиле имињата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тројцата останале во сеќавањето на луѓето и во ноќните прикаски како набожни проказници од нова балканска Библија.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се сакаа себеси во улогата на страдалник со разорен црн дроб, но тие својата болка не ја претвораа во Љубовна мистика, во ноќни тажанки или во романтична акција.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Маниристите го сакаа Прометеј, но оној по приковувањето на карпата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Меѓутоа, привидението било многу високо по раст, имало огромни мустаќи и упатувајќи се по сѐ изгледа кон Обуховскиот мост, наполно исчезнало во ноќниот мрак.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
ШЕГА
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Волшебник си, леташ на килим што самиот си го ткаел во ноќни часови?
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Како што сакам така летам. На невидлива нишка или во балон од сапуница.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Беше будна и Мајка, очекувајќи необичниот гостин најпосле да замине и куќата најпосле да западне во ноќен спокоен сон, за која таа како да беше одговорна.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Неколку секунди имаше чувство како да се вратил во ноќниот кошмар што му се јавуваше одвреме навреме низ целиот живот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ненадејно, и со оној вид на жесток напор со кој човек ја врти главата по перницата во ноќните мори, Винстон успеа да ја префрли својата омраза од лицето на екранот врз темнокосата девојка зад него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јас знам дека тоа беше љубов за која требаше да се живее, но наспроти сѐ јас умирав преповторувајќи го секој твој збор, умирав препрочитувајќи го секое твое писмо, умирав додека ги диплев алиштата кои заедно ги купувавме, умирав со проѕевките во ноќните бдеења, умирав без да знам дека умирам, а сега умирам додека те гледам пред мене со сето твое отсуство и се прашувам од кога е тоа така, зошто е тоа така?“
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Уште една промена кај оваа материја настана со измените на овој закон – имено, во октомври 2009, максималното траење на прекувремената работа се скрати од десет на најмногу осум часа во текот на една недела (чл. 5, ЗИДЗРО/окт.09); д) во август 2008 се избриша изречната забрана која предвидуваше дека работникот во ноќна смена смее да работи најдолго една недела (чл. 11, ЗИДЗРО/авг.08). 17 Тука ќе го спомнеме и воведување- 17.  ССМ реагираше дека работникот може да биде принуден да работи ноќна смена во текот на целата година.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Укината е заштитата ра- ботата во ноќна смена да не смее да трае подолго од една недела, а за- конски гарантираниот годишен одмор е намален на 20 дена!
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
•  2008: укинување на изречната забрана според која работникот во ноќна смена не смее да работи повеќе од една недела (Закон за работни односи); •  2009: зголемување на државната контрола над синдикатите преку промена на критериумите за репрезентативност (Закон за работни односи);
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Тие предлагаа да остане досегашната одредба, односно во ноќна смена работникот да работи најмногу една недела во месецот.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Се печеа на сонцето во жешко време, се пикаа еден во друг кога ќе застудеше навечер, се покриваа со ќебиња и мутафи кога ќе заврнеше дожд и стануваа жива вода; кога ќе заплускаа громови крај нив, се крстеа и го молеа бога да ги одминат; дење ловеа риби, ги следеа со очи облаците кои се згуснуваа и разретчуваа, го гледаа нивното престорување во некакви чудовишта и нагаѓаа ќе има ли дожд или не; го гледаа сонцето кое час се заплеткуваше во облаците, час подизлегуваше за да светне и да покаже дека е тука; ноќе пред за заспијат гледаа во ѕвездите, кои како што одминуваше ноќта, сѐ повеќе се намножуваа и стануваа поголеми и како да се спуштаа надолу; ја гледаа месечината која секоја ноќ се тенчеше и го изоструваше својот светол срп триејќи се од облаците; го слушаа секој шум на водата што во ноќната тишина јасно се разносуваше час потивок, чад посилен и по него дознаваа дали езерото ќе се вознемири или не.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Преку ридовите и доловите на времето, само низ дошепнувања, беше втасала до нас веста за неговата јуначка смрт во ноќниот напад на рудникот на Осогово.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во таков случај значи однапред донеле пресуда и сега останува да ги прифатам обвинувањата и да признаам некое свое самоинцијативно учество во ноќниот кошмар.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А појот, ту близок, ту далечен, ту длабок и растреперен, нескладен и испрекинат, се растура во ноќната тишина тажновито и пејовито, потсетувајќи на еднаш изминатото време што наврапито го однесоа и го однесуваат времињата крвави и мрачни...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Херк Jonhson во последното делче од последната секунда го постигнува победничкиот кош, а Меги Lopez толку добро рапува, нишајќи го згодниот задник.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- кога влегуваат во ноќниот бар, во позадината задолжително се врцка полугола танчерка на шипка; - кога гл. јунак поаѓа во решителна задача, без оглед дали тогаш чекори, трча или скокнува во хеликоптер, тој им вели на своите сакани (жена, женска, деца, татко итн): „те сакам“, а тие (понекогаш здружено) одговараат: „и јас тебе“;
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Никој жив нема! Тоа ли е ред! Сите се успале!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: (Влегува во ноќна, долга кошула, со мазно од вечерта избричено, а мрачно лице, на кое никогаш, ни за миг не светнува осмевка и ведрина, со густи, накуштравани веѓи кои го оцртуваат намуртеното чело и го засенуваат, правејќи го уште постуден студениот поглед; со остар, отсечен говор, кој скоро никогаш не е разговор со луѓето, ни со најблиските, туку карање, викање на нив, на најблиските најмногу, со потценување дури и презирање преку волја, како и да не заслужуваат со нив да се разговара.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Никој од нас нема да заборави дека денес беше вторник, оти секој вторник во ноќниот клуб се свири блуз.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Да се молчи, да не се засилува огнот со железо, да не се загризува неначнат леб, да не се оди по главни друмови, да не се гледа во ноќното небо, набаре непознати, како никогаш да не се виделе, како никогаш да не се допреле: сега сме два живи камена, некогаш само ветар меѓу нив ќе се провира и пишти...
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Циљка се загледува во белината што се повеќе расте и се префрлува отаде трапиштата зад кои во ноќната ведрина и под бледо - синкавата светлина на месечината, погледот и потонува во ридиштата кои, се чини, допрва никнуваат од мракот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Претходно преполната плажа беше напуштена како за време на полициски час.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Езерото беше пурпурно, розова занес, бисерен аметист со квечерина, а потоа се потопи во ноќна црнина со чипка од свилена пена.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Преку хоризонтот во тој миг пулсираа тивки топлотни секавици што можеби предизвикуваа пожари во плевни некаде во Индијана.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Отпатувај ако ти е мака, ако чекаш - отпатувај пак, Возот - патник во ноќната мрака ќе расфрла нов и светол траг.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Возот патник во ноќната мрака до небето расфрлува траг.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
- А, бе, што направи, иста си како мајка ти, и ти не ја креваш слушалката, а го слушаш ѕвонењето!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
ТРИТЕ ВАЖНИ НЕШТА НА ЛЕТА Којзнае колку ќе „заглавев” со спиење онаква сета занесена во ноќните „индиго” соништа да не ме разбудеше упорното ѕвонење на телефонот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)