Прво тоа одеше со зборови, но се чини дека и двајцата не се чувствувавме многу јаки во љубовната дијалектика, и затоа наскоро преминавме кон нешто понагледно, кон премерување на своите физички сили.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Се сеќавав на нашите ноќи поминати без сон во љубовен занос, во мислите ја доловував неговата несредена соба, пепељарата полна со отпушоци од цигари...
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Помни го мојот збор кога гориш во љубовен плам: еднаш само, мажу, тече млеко од женските гради.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Подарок негов за чедноста на случајот пресоздаден во љубовен порив: килибарот ќе се сеќава на борот – девојките ќе вишнеат кон него!
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Човечката цена на љубовта произлегува од тоа што општествената институција љубов се збркува со природниот, самоникнат, незауздлив израз на силно чувство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Зашто, голем дел од емоционалната деструктивност во љубовните врски произлегува токму од тоа што љубовникот не си ги гледа чувствата и однесувањето како незадолжителни, како обликувани (барем делумно) од условна општествена улога, како ефект од изведба на културно сценарио и како вдоменост во романтичен идентитет.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тие лични цени се највисоки кога се работи за романтична љубов.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Да скратам, геј-мажите ја знаат – односно, барем мора да ја знаеме – цената на високата сериозност, тиранијата на општествените улоги што не можат да си дозволат да ја признаат сопствената изведбеност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Да го земеме предвид она што се случува во љубовниот однос, или во бракот, кога станува збор за вечниот триаголник.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ако А и Б се љубовници, а Б и Ц имаат одреден однос, а притоа А смета дека постои само односот А и Б, тогаш настануваат неверството, измамата, љубомората.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Со мака држејќи ги клепките над очи, како да се бори со тежок сон, Ване тивко изрецитира своја песна за девојка што во љубовен занес цела ноќ одела и плачела а од секоја нејзина солза на земјата останувал по еден бисер.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тие слатки победи. Возбуди. Страст. Уживање потонато во занес, испреплетени тела во љубовен огин.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Значи, и таа се посомневала во постоењето на поголемо шаренило во љубовниот животот на нејзиниот Генерал.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Впрочем самата Рајна ја упатила кон потребата од вакви потраги и испитувања.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Таму кајшто несвидното растојание
меѓу земјата и змијата
ги искушува во љубовна жега сетилата за душа:
очите, прстите, јазикот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Не сме смееле да се впуштаме во љубовни игри а потоа да ги отфрламе кутрите заведени индивидуи, а згора на тоа и не сме смееле да глумиме дека не сме ние виновниците во разгорувањето на нивната болка.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ти бев благодарен за тоа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Зад нас, полицијата штракаше фотографии, блицовите грмеа како молњи, самите светкавици беа сѐ уште далечни но полека се приближуваа, грмотевиците гласно тропотеа терајќи езерски ветер пред себе така што облаци од песок зуеја врз металните страни на амбулантната кола. жмиркајќи одевме кон осветлените прозорци на Златниот Брег додека сенките на љубопитници привлечени од ротационите светла итаа кон брегот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Без збор се одвоивме од групата, исто така несвесно како што им се бевме придружиле и одшетавме преку песокта, само за кратко застанувајќи на местото каде што претходно лежевме во љубовна прегратка, за да си го собереме остатокот од работите во торбата за плажа, да си ги прибереме чевлите, да си го најдам паричникот и да го запретам во песокта мизерниот, наизглед издишан кондом што ти се преправаше дека не го забележуваш. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 181
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)