во (предл.) - брго (прил.)

Кога беше заповедал Господ на еден ветер, тики кога беше ја потерал гемијата, во брго време беше ја отерал до градот на скелето.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Си го учил детето да зборуа и го променил во најубаи алишта; му клал на глаа една подлабока шапка за да му се покрива ѕвездата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)