во (предл.) - свечено (прил.)

Еден ден, изнемоштен, ослабен и пребледен, едвај собра сили да ја истргне средната страница на списанието, се облече во свечено одело и се упати кон матично.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Мислам на постелата со неговата присутна отсутност толку умешно спакувана во свечено одело.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Избегал?! Како тоа избегал?!“ – извикна мајката на Ж и ја испушти слушалката кога ја виде пред себе сликата на ѕидот: црно бела фотографија, а на неа Ж во свечено одело и Дуња во венчаница, фатени рака под рака.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Во целиот болнички круг немаше никого освен персоналот и болните; болницата се наоѓаше на голема висина; Рене беше во свечено расположение; осветлен со својата осаменост, далечен и студен, со сестрите разговараше за работата.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)