Чиниш оти нејзината срдитост се престори ветер сукалец кој зафуче меѓу нас, зад нас, врз нас.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Сигурно е, управува со анамите, а државата, кардаш, лежи врз нас.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Имаше право. Не постојат правила што ќе ни помогнат да ги растуриме тешките наслаги што ги трупа врз нас животот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури ни Неговата добра волја не ги решава секогаш дилемите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Рече дека така поубаво ќе ги слуша песнопојците Блаже Задгорец и Богдан Преслапец. Никој не пееше.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И оној тогаш водел ајдамаци со калпаци од мечкина кожа, ги качувал и ги спуштал по ќорави беспатици и ги избегнувал населбите, ги избегнувал и местата на кои кесарови копја и стрели господареле над животот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Дери! Проклетството лежи врз нас, Онисифоре, врз тебе, врз мене, врз сите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Таа е нема“, пак повтори жената, со дланки покажувајќи ѝ го лицето на девојката за да не гледа како сѐ уште ги распарчуваат мртвите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Смеата што се струполи врз нас од ридот ја удави песната во нашите грла.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го видов пред паѓање оќоравениот Арсо Арнаутче и го видов полуголото старче како бега со крик низ вратата, слушнав извици на некои што доаѓаа и почувствував дека почнувам да повраќам чемер, и сѐ беше стравотија на крст што паѓа врз нас, нѐ дроби и остава да изгнијат под неговата тежина мртвите надежи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Врз нас најчесто шинел или излитено ќебе или ништо. Под мојот шинел лежевме двајца. Јас и Вангелис, Грк од Тесалија.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Мајка Евгенија ги викна поголемите девојки и тие, заедно со неа без прекин переа, ги бањаа малите, нас нѐ истрижаа до гола кожа, ноќе ги вареа парталите што останаа врз нас.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Јас и Бреза со смеење паднавме врз креветот. Мајка ми се фрли врз нас и за малку ќе нè згмечеше од преголема среќа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Прашувам – паметиш ли кога врз нас се истури снежна бура?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
-Тоа се наталожените наслојки на незадоволства, уцени, чуството на нерасположеност, отфрленост, инфериорност или, пак, искористеност, доживеани во раното детство, младост или подоцна, коишто оставиле силни траги врз нас – одговори старецот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
-Тоа се наталожените наслојки на незадоволства, уцени, чувството на нерасположеност, отфрленост, инфериорност или, пак, искористеност, доживеани во раното детство, младост или подоцна, коишто оставиле силни траги врз нас – одговори старецот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)