врз (предл.) - трева (имн.)

Долго потоа слушаат како светка в земи модра ѕвезда меѓу ребрата на нивните чеда Таа утре што ќе трепка врз тревата што ќе нѐ покрива.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Цвик падна, испружувајќи се со сета должина врз тревата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Брезата го остави само нимбусот свој врз тревата.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Дури починуваше војската, летна квечерина се покажаа некои црвени ветрови низ полето што се нафрлија врз тревата Ја легнуваа, ја кршеа, ја фрлаа час ваму – час таму Ја креваа, ја корнеа од земјата Та до мајчина болка низ ветрот пиштеше горката коските како да ѝ ги расчинуваат.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Капките паѓаат врз тревата и зелените лисја на Јановото цвеќе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Ама најубавото ми е, - Дора погледна накај другите чиничиња наредени врз тревата, мислејќи дали би ѝ дала некое мало тавче, некое лажиче, како што претходно ѝ имаше дадено на Ане една кукла и еден комплет од моливи.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)